cinlerle ilk iletişimim ve yıllar sonra

...

arkadaşlar sanırım bir açıklama yapmam lazım. açık ve net olacağım.

kendimi anlatmaktan yahut gerçekçilik hususunu size bıraktığımdan bahsetmekten bezdim. hayatında metin dersleri dışında 2 satır yazamamış ,1-2 soytarı ergenin abuk sabuk lafları canımı sıktı.bu arkadaş aklı sıra başlığın popülerliği üzerinden ekmek yemeye çalışan çocuğun teki. muhtemelen sizinde tanıdığınız biri. neyse,çoluk çocukla pek uğraşamam.

özel mesajlarda soru soran, düzgün cevap alıp burda abuk sabuk yazan veletlerde oldu.o yüzden her özel mesaja cevap vermeyeceğim. sadece daha önce tanıdığım yahut mantıklı sorularla gelenlerle sohbet edebilirim

hikayeyi bitirme kararı almıştım. daha sonra cidden vazgeçtim. normal hayatta adam yerine konulmayan heriflerin ego tatmin merkezi burası. elbette saçmalıklar olacaktı. ancak hem yetiştirme çabası hem de beni makine sanan andavalların 'patronummuş' gibi emir vermeleri canımı sıktı.

evet hikaye bitecek, onlarca insana verilmiş sözüm var.bir iki arkadaşın dediği gibi bu yavşaklara cevap vermek en büyük ödül oluyor, giblememek lazım... her türlü hayvanlığı yapıp daha sonra da malzemesi bitti diyen öküzlere cevaben sizin gibi mallar olduğu müddetçe değil bende bu ülkede 2 satır birşey yazan adamlar için malzeme tükenmez. sanmayın ki saçma sapan gaza getirmelerinizle devam ediyorum

hikayeyi bir kerede yazıp yapıştıracağım.bu sayede yazsana, hadi gibi sorunlara ne sizi ne kendimi maruz bırakacağım. hikayeden sonra sorusu olan varsa hepsini olmasa da bir kısmını cevaplarım sanırım.her soruya yanıt verir miyim bilme. içeriğine bağlı.ne zaman biter bilmiyorum. yapıştıracağım zaman mümkün olursa liseli veletlerden uzak bir saat olmasını diliyorum.

tatsız bir meseleden dolayı gereksi entry ve daha önce sorulan sorulara cevap verip tek part okuyanın zevkine engel olan cevapları sildim. böylesi daha iyi oldu

daha az önce beni yerden yere birinin lise 1 öğrencisi olduğunu öğrenmem, gereksiz celallenmemem gerektiğini gösterdi.

hikayede arkadaşların sıkıntı çektiği nokta sürekli soru soranlara cevap vermemdi. verdiğim tüm ikili cevapları silmeye çalıştım. sadece bana ait olan kısım tek part gibi oldu. sanırım bu daha iyi oldu

yine söylüyorum. bana yazdıklarımı bırakın, uğraşım ve emeğim adına değer veren, insanca sohbet eden tüm arkadaşlarıma selamlar... diğerleri devam edin gibimde değilsiniz...

bu son notum olacak... bundan sonra hikaye sonuna kadar bir kerede yapıştırılacak. sanırım bu da 2-3 dallamanın aralara girip sıçmasını engeller...

hikaye bitince isteyen gerçek, isteyen yalan, isteyen güzel, isteyen kötü diyebilir. benim herkesin düşüncesine tahammülüm var, fakat bazıları yazının içine sıçmaya çalışırken, bazıları cevap verme diye kızıyordu. cevap vermemek mümkün değil

o yüzden bu yolu seçtim... dediğim gibi özel mesajlar için sadece değerli arkadaşlara cevap vereceğim. ergenler yazmasın

hayatında hiç kitap okumamış, hiç film seyretmemiş aptal heriflerin 'yalan olduğunu söyle' diye bastırmalarını anlıyorum. varsayalım ki yalan,bre aptal herif o heyecanı alacak mısın ? bu kadar da mallar

okumak isteyen okusun,tek kerede atmam daha hayırlı

saygılar...

çaycı ile olan diyalog ve trans halimin devamı üzerinden ;

artık neyin ne olduğunun bilincindesindir umarım.bu girdiğin yolun kenarları uçurum ve karanlık kaplı,tek şulen ise benim. ister itaat edersin, ister yoklukta kör bir nokta olmayı olmayı seçersin

mecburi bir ifade ile evet dedim.

başka çarem yoktu, çaycı ya da ezilen kimseler gibi sövebileceğim nesnelerim bile yoktu. insan kınadığını yaşamadıkça ölmez derler,az evvel hakkında afilli felsefik tespitler yaptığım çaycıdan da beterdim.bir sır ve o sırrı taşıma mecburiyetinin yükü omuzlarımda, siteme ise katiyen yer yok...

birden bire gözümün önünden kayboldu kadın ve ışıkla yeniden tanıştı gözbebeklerim.

çaycı yere dizi üstüne çökmüş, başım göğsünde yere serilmiş bir haldeyiz.ilk sorduğum

ne kadardır bu haldeyim ? oldu

en fazla yarım dakika kadar. biraderim,iyi misin ? şuurunu kaybettin sandım yanıtını alınca bu görüşmelerin beynimde rüyaya benzer bir halde, zaman kavramında bağımsız gerçekleştiğine emin oldum. endişesi her halinden belli olan çaycı

ölüyorsun sandım kardeşim, çok korktum, çırpınıyordun... kalbin mi ?

yok dedim.kalple falan alakalı değil. çocukluktan gelen bir rahatsızlığım var benim .kısa süreli bu hali yaşarım. endişelenme benim için, sağolasın

su içirdi bana, toparlanmama yardımcı oldu. sandalyeye oturdum, hala hafif titremekte olan ellerimle bir sigara yakmak adına çakmakla cebelleştim... elimden kaptı çakmağı... az evvel ölüyordun,ne yapıyorsun kardeşim dedi . babacan bir hale bürünmüştü... fakir ya da orta halli insanların samimiyetine hep daha çok inanmışımdır. kaybedecekleri sadece canları olduğu için, karşıdakinin en değerli malı olan canına kıymet gösterirler

onu rahatlatmak maksadı ile;

abi büyütülecek birşey değil... dedim ya çocukluktan beridir var bu... uzun zamandır krizlerim kesilmişti ilacımı bırakmıştım. eskiden çok uzun sürerdi, acaba büyük bir atak mı diye merak ettim dedim... anlık bir durumsa dediğin gibi fazla sorun yok dedim

iyi olduğumu sergilemek maksadıyla daha samimi bir hal takındım. hafif tebessümle beraber elimle omuzuna vurdum

korkma ! bu postu kolay serdirmem. dedim... iyi olduğuma ikna olmanın rahatlığı ile ;

aman ha genç çocuksun, serdirme zaten dedi... yarım saat kadar hemen hemen sohbetsiz bir şekilde vücudumu topladıktan sonra ordan ayrıldım... aslında ders

hayatımın her anının fırtınalarla dolu olduğu bu dönemde,hala unutamadığım bir nokta vardı ise ; o da muhtarın kızıydı.olayın aslını sorabileceğim kaynaklar sınırlıydı.herkes kulaktan dolma bilgilerle,kim ne dedi ise üzerine kendinden bir iki mesele daha ekleyip anlatır bu tip durumlarda.herkes bir hikayecidir bu noktada.bahsettiğim üzere bu bağlamda merakımı tatmin edebileceğim 2 adres vardı... bir pala,diğeri muhtar... pala ; pis işlerin adamıydı ve bahsettiğim gibi mustafa gibi bir adamı tutup taa yozgatlara gömecek adamda değildi... diyeceksin ki ; eli mahkumdu,işin içindeydi başka ne yapsaydı ?..

hak veririm sana ,ancak bu tip adamlar sıyrılmak istediler mi pek güzel sıyrılabilirler her türlü vukuattan.daha öncede dediğim gibi ; bu tip adamlara takun derman desen,gider ıssız adaya sıçarlar.o derece egoist o derece ben merkezli insanlardır.belki böyle olmaları da gerekiyor.çakallarla barınan biriysen sen de çakallık yapacaksın ki;her leşten gram olsa pay kapasın ve hayatını idame ettirebilesin.ben leşe ağız eğmem deyipte hayatta kalabilen onurlu bir çakal görmedim ben . o sebepten pala işi hem riskli hem de basit bir merakı bastırmak adına fazla iddialıydı.muhtar ise hem kızının derdi ile sıkıntılarda,hem de daha o düğünde beni mustafa ile görmüştü.nasıl yaklaşabilirim bilmem.kız desen zaten tutuklu... yıllar ama yıllar sonra bir haber alabilirsen ne âla . o da zaten , hemen hemen imkansıza denk düşen minik bir olasılık dairesinde.zaten başıma ne geldiyse , meraktan gelmişti.insanoğlu tuhaf bir varlık ; bilinmeyenin cazibesi peşinde,bilinenlerden ne kadar hoyratça kaçıyor ve onları elinin tersi ile itebiliyor.belki tüm gayretini tamamen gerçeklerle bezeli olan hayatına verse,kafasında ütopya olarak adlandırdığı nice cennetleri dünyada iken yaşayacak... ancak,olmaz... hamurunda bu var...

insan tabiatı gereği buna diretir... yapılan mastürbatif eylemlere bak çok rahat anlarsın ki ;belki herkes daha sosyal olsa o eylemi canlısı üzerinden halledecek... benzetmem incitmesin seni ama şuursuz olduğum ilk 3-4 yılı sayarsan yaklaşık 30 yıllık izlenimlerini bunu ispatladı bana.tüm hayal gücünü ünlü pornstarları,ünlü tabir ettiğimiz taş hatunları yahut biscolata erkekleri ile düşsel birlikteliğe harcamasan , belki de cebim dolar... güzel bir söz vardır, siz kafanızı hayallerle doldurun,gün gelir o cebinizi doldurur oysa bizim tek yaptığımız eylem kafamızda doldurduğumuz hayalleri bir peçeteye boşaltmak... kızlar nereye boşaltıyor bilmem,zaten pembe dışkılıyorlar dedikleri için geldim bu sözlüğe.şu an o sözün çevrimine baktım da ;adamların hayali ile bizim hayal anlayışımız bile farklı be mübarek... hayalden kasıt fikir yani... sen terim olarak rüyalanmak olan başka bir dil biliyor musun ? rüyada bile gibişip bunu kelimesel bir kalıba sokmuşuz.
...
not : yazarın bunu anlatmakta ki muradı

siz stoyaları düşünüp asılınca birşey yok,skortak beynine hükmeden ve onu zorlayan kızıla kayınca aouwwwww... ne aouwwww u aq ...

( arada relax olmanızda fayda var,o yüzden birazda gülümsemenizi sağlamak adına bu tarza geçiyorum... bunları yaşayan biri böyle yazamaz diye gelecek adama,lan anası ile cinsel münasabette bulunduğum herif hayatında bunları yaşayan kaç kişi tanıyorsun derim... senin tek bildiğin bu şeyi yaşayan böyle konuşamaz diye sana dayatılanlar... cinler,avratgiben yaratıkları... tecrübe dahi edemediğin bir mesele hususunda sana yutturulan dolmaları gerçek kabul edyiyorsun, yine bu bilmediğin konuda başkası farklı konuşunca ise bir anda olamaz böyle birşey diyorsun... oysa sen zaten bu meseleyi bilmiyorsun,sana dayatılanları kabullenmişsin... yani neyse... zaten aklı salim olan adamlar ne için okuduklarını biliyorlar... hoş geldiği için,bende sırf onlar adına yazdım... 787.kez söylüyorum ki inanmamak sana da bana da birşey kaybettirmez.zevk al bin kurusu )

kısacası her seferinde kıçımda patlayan merakı en azından şu sınava kadar ertlemenin vaktiydi... bu esnada anlaşma üzerine, belirli günlerde bu kadın ile beraber olmaya devam ettik... tıpkı senin rüyalanman gibi. fakat bir şekilde kendimi fiziki olarak toplayamıyordum. çok sık bir şekilde uykum geliyor, bazen anlama zorluğu çekiyor, sağlıklı bir insan görüntüsünden hızla uzaklaşıyordum. zaten yakışıklı sayılmayan ben hafiften kargaları kovmak adına dikilmiş bir korkuluğu andırıyordum. çevremde sağda solda anlatılan cin hikayelerine sahte şaşırmaların yarattığı ,zorlama mimiklerle tepkiler veriyor fakat içimden 'he yannanım he' çekiyordum.en ufak duygusal çalkantıda, başarısızlıkta bile cinci hocalara koşan insanlara acıyarak bakıyordum. öyle güzel efsaneler uydurulmuş ve yıllarca nakil edilmişti ki ; cincilik denen mesele süper para basan bir sektöre dönüşmüştü. allahın haram ettiği büyüyü bile güzelce kılıfına uyduran bu şarlatanlar, kendilerince ak büyü ,kara büyü gibi salak ve hala beni güldüren 2 dala ayırmışlardı.bu bana şunu tekrar ispatladı

bizim millet gariptir,her lafı kaldımaz
muallak dersin kızar da gibersin aldırmaz

aynen durum böyleydi.bir insanı yoldan çevirip cebindeki parayı istesen muhtemelen şiddetli bir tartışma ya da kavga yaşarsın. oysa vitaminli bir sakal bırakır, keskin ve ürkütücü bakışlar atarsan ,hele ki çevrende birkaç yancın sürekli seni göklere çıkarırsa istediğin kadarını cukka edebilirsin. nasıl mı ? şöyle ki ;
hayatında belirli olumsuzluklardan ötürü ruhsal çöküntü yaşayan kimselere umut satarsın.bu kimseler genelde durumunu kabullenemez, pgibolojik sıkıntıları kendine yakıştıramaz. herkes kendi gözünde en güçlüdür, özellikle ruhsal sıkıntıların bahsi bile kişiye deli olduğu imasını hissettirir. bunu insanlar kolay kolay kabullenemez ,fakat durumundan da memnuniyetsizdir. ancak karşına çekip bu insana, sana başka varlıklar musallat olmuş,o yüzden hayatın mantara bağlamış dersen sana koşa koşa gelir. çünkü artık kusur kendinde olmaktan çıkmış, varlığı bile belirsiz bir yaratığa bağlanmıştır. egomuzu ambalajlayıp dolaba kaldırdığımıza göre, artı memnuniyetsizliklerimizi giderme zamanımızda gelmiştir. karşımızda ki insan, sorunun bizde olmadığını söyleyerek egomuzu şahane bir biçimde yüceltmiştir, karşılığında ise bize umut satmıştır. umudumuz bu varlıklardan kurtalacağımız anda hayatımız eski haline dönmesidir. fakat dediğim gibi almadan veren sadece allahtır... sana umudu satan adamda, karşılığında paranı alır. bunu çoğu kez 1 kere yapmaz, yetinemez.sen onun gözünde yolunmaya hazır bir kazdan ötesi değilsindir. insan umutla yaşar, bunun bilincindedir.bu sefer seni daha sıkı kavramak adına, yıllardır duyduğun efsanelerden bahseder. sende cin vardı, ancak senin bundan haberin yoktur.7 seans gelirsen ve her seans adına kudretli hocamıza iaşesini verirsen ,cincimiz bu varlıkları temizleyecektir. genç kızsan sana hamamda bir oğlan cin vurulmuştur. iflas etti isen incir ağacı altındaki cinlerin üzerine işemişsindir. bunlar yoktur demiyorum, elbette vardır ... ancak ülkemde cinden çok cinli ve bir o kadarda cinci var.

dediğim gibi artık çevredeki cin hikayelerine çok ama çok farklı gözlerle bakıyordum. onlara musallat olanla her gece aynı bedeni paylaşıyordum... beni fazlası ile üzüyordu ancak belki çok önemli olmasa da insanların ne kadar boş oldukları kanaatine varabiliyordum. bilinmeyenler hakkında otorite gibi atıp tutmaları, kendilerini yolan adamları baş tacı etmeleri. evet çektiğim bir sıkıntı vardı ama dedim ya her musibet bile sana bir ders veriyor bu hayatta... sonra ki aşamalarım için en azından insanları tanıdım.

bir süre sonra babamdan alınan parçaların sonuçları çıktı, allaha şükür temizdi.o an yaşadığım sevinci anlatamam... boynuna sarılıp onu ne kadar çok sevdiğimi söyledim belki de hayatımda ilk defa. anneme dönerek 'demek ki sevdiğinizi görmem adına ölmem lazımmış ' dedi... güldük hep beraber. artık tamamen derslerime konsantre olmuştum, kadının uzun süre görüşmeyeceğiz demesi de bana kafi derecede iyi gelmişti. kısa süre içinde kayıp kilolarım telafi oldu.her ne kadar geçen yaşadıklarımız beni bunalıma sürüklese de ,son geldiğinde ki o teselli eder tavır onun üzerinde çok mu önyargılıyım hususunu sorgulamama neden oldu. insanoğlu böyledir, ders almaz. kandırılmaya en müsait yaratılandır

aslında onun tek derdi daha önceden de bahsettiğim gibi benim enerjimi kullanmaktı. enerjisel değişimler, yüksek enerji onu beslediği ve kuvvetlendirdiği gibi sürekli bunalım gibi durumlar işine gelmiyordu. ancak dedim ya insanoğlu çok saf.o ana kadar korktuğun bir hususta içini ferahlatmış olması bile sana 'acaba ? ' dedirtebiliyor. hayata sarıl demesinin gayesi de muhtemelen bu olmalıydı, aslında sadece bu da değilmiş.her zaman son gülen iyi gülen olmuyor malesef, bazen son gülen en aptalımızdır, meseleye hakim olacak seviyede falan değildir.bu durumda ise muhattap olduklarım karşısında en aptal bendim. ancak öykümü yazarken bile öyle basit yerlerde ilkokullu gibi hüküm veren adamları görünce, beni kandıran bu varlıklar bunların anasının amında fırdöndü çevirirdi diyorum...

sınav zamanına değin iyi bir şekilde çalışma tempomu sürdürdüm. kendime bir hedef belirledim x üniversitesi y fakültesi diyelim bu hedefe. neden bu şehri seçtim inanın o zaman için bilemiyorum. puanı ne çok düşük ne çok yüksekti ,ancak hemen hemen eş puanlarla alan diğer okullara değilde buna karşı bir ilgi duymaya başladım. gereksiz bir ilgi. hedefin neresi diyenlere burayı söyleyerek cevap veriyordum.niye o şehir lan diyene mantıklı bir cevabım yoktu, ancak fena da bir şehir olmadığından pek üstelemiyorlardı. babamda birkaç defa sordu nereyi istiyorsun vs diyererk. ona da aynı cevabı verince; bölüm için hoşnut kalsa da ,dışarda okumak zordur vs diyordu... neyse artık ismende kesinleşmiş bir hedefim vardı.. ( hala bu saçmalık var mı ? bilmem ama bizim zamanımızda rehberlik adı altında böyle abuk sabuk gazlamalar, şartlamalar vardı. işte rotası olmayan gemi bir limana varamaz gibi saçma sapan içi boş cümleler. beni de zorladılar belki bir şehir ve bölüm ismi belirtmem adına bilemiyorum, bende bunu seçtim. hayatta her seçiminin net bir açıklaması yoktur zaten

babamın sağlıklı olmasından aldığım moralle kafam rahat bir şekilde sınava girdim.bu arada ki süreçte çok farklı meseleler olmadığından anlatımın suyunu çıkarmamak adına es geçiyorum. sınava bir lisede girdim, kitapçığı açtım ve genel olarak karıştırdım. cidden çok basit gelmişlerdi, herşey benim adıma pozitif gelişiyordu. çok çalışkan bir öğrenci değildim ancak kendi seviyeme göre yine iyi birşeyler yapmıştım.hep istediğim mühendisliği kazandım o sınav sonucunda. artık inşaat mühendisi adayıydım.

kazandığım okul çok büyük bir şehirde değildi, fakat çok ufakta sayılamazdı. zaten o dönemlerde mantar gibi her şehirde türeyen üniversitelerde yoktu. babamla beraber gidip kayıt işlemleri, kalacak yer gibi hususları hallettik. baba tarafımdan olan akrabalarım ile aramız gayet iyiydi.her ne kadar eskiye kıyasla daha iyi bir maaşı olsa da memur maaşı hiç bir zaman tatmin edemez sizi, çünkü gelişen ve sürekli ihtiyaç yaratan dünyada aslında hiçbir maaş tatmin edemez sizi.

burda şundan da bahsetmek isterim ki ;

''insanlara aslında hiç ihtiyaçları olmayan şeyleri, zaruri bir gereksinimmiş gibi dayatan ve bir bakıma da statü gereği alt metnini veren taka 'reklam' denilebilir''.

elbette birçok tanımı olabileceği gibi, benim açımdan reklamlar tam olarak böyledir.taa o dönemlerden hız kazanmaya başlayan bir furyadır bu reklam dayatmaları.

bugün en sıradan insanın bile cep telefonu varsa (-ki sizi bile ne arayanınız ne soranınız var ) bu insanların ne kadar aptal olduklarını gösterir.

seni 'o telefonu' alman adına ikna etmeye çalışırlar. kiminizi özellikleri ile, kiminizi statü simgesi ile eşdeğer olarak gösterip kandırdılar. telefona takılma bu sadece bir örnek. senin kafanda öyle bir imaj yarattılar ki, sürekli gibinle oynarmış gibi elinde tutuyor ve bırakamıyorsun.(-yeaa teknolojiden faydalanıom ben, sadece konuşmak için değil ki deme dalyarak. millete gibik gibik mesajlar atıp, haberin yokmuş gibi foto çektiyorsun kabul et işte ... sanki bana atomu parçalıyor muallak)... dediğimi az çok anladı iseniz; büyücüler, cincilerde hemen hemen aynı sistemle çalışırlar.ne alakası var ya diyen ergen kardeşim,sen zorlama beynini... sen çağrışım yapmaya çalışırken devreleri yakıp, tespit sıçıyorsun ekseriyetle.her taka da açıklık getirmeyelim ki ; 0-3 yaş seviyesine düşmeyelim. çağrışım yapabilecek adamlar,leb demeden leblebi diyebilecek kıvamdakileri de düşünelim

yurt sahibi hoca ve tayfası karadenizliydiler.tam anlamı ile hemşehricilik üzerinden çetecilik. orda kalan öğrenciler mi ,yoksa sahipleri mi ? belirli değil.bir salonda televizyon var, maç oynanacak televizyonda istiklal marşı okunuyor dıbına rövaşata attıklarım milleti ayağa falan kaldırıyor.bu derece gösteriş budalası mal adamlar. diyeceksin ki ; marşımızı sevmiyor musun ? birader seviyorum fakat televizyona başbakan çıkınca da donla otururken kaçıp takım elbise giymiyorum mesela. vizontele belki de bu adamlardan esinlenerek yapıldı.bu gibik heriflerle 1-2 hafta sıkıntılarım oldu, okula başladım bir iki arkadaş edindim. arkadai edindim dediğim tayga içinde hiç kız yok. bölümde zaten az kız var. onlardan da bir tanesi var ki,o zamanın çılgın ve cesur kızı modunda olan ve bugün ki kevaşelerin atası olduğuna iman ettiğim bir kız. önüne her gelenle arkadaş olmaya çalışıyor, sanki yolda yürürken düşürülen bir amı bulmuş 'am buldum kimindir, sahibi yoksa benimdir' deyip kız olmuş gibi. hiç cilvesi, çekiciliği yok üsteli benden daha yakışıklı. ancak orasından burasından sahte hümanizm akıyor.ha işte kafanda yarattı isen işte bu kız, benle de arkadaş olmaya geldi birgün. hayatın gibikliği üzerine efkarlı muhasebeler içinde okan bayülgen misali sigaramı tüttürürken

ayyyy ben senle tanışacağım ama çok serrt duruyorsun, korkuyorum kikiki dedi

bencede kork,pek hareketli değilim ... yapmacıklığı, zorlama işleri de sevmem dedim... niye dedim bilmiyorum ama 'amısını gibem ne dedim ben ???'' olmadım da değil... cool olayım derken, sıçıp sıvamıştım. bana göre düşüncelerimi çok kolay dile getirmem, bazılarınızın dilind odunluk olabilir.ama emin olun bilerek yapmamıştım,bir düşüncemi zamansız ve yersiz aktarmıştım sadece. belki de bilinç altım, kızı altıma almaktan korumuştu da ondan çıkıvermişti bu laflar ağzımdan... her neyse ne işte neticede ; kız kendi tanışma isteği üzerine söylendiğini sanmıştı.o dönemden itibaren bölümün yalnız ve asi kovboyu şeklinde uzun bir müddet elimi gibtim. ifrit dediğiniz kadın bile gelmiyordu. hologramda olsa kadına hasret kalmıştım. yokluk nedir şimdi daha iyi anımsadım aslında.o yüzden 'ağabey cinleri nasıl gibebiliriz' tarzı sorularınıza o kadar da öfkelenmeyeceğim şu satırları yazdıktan sonra...


ifritt seni üzdüm çok pişmanım geri dön. sabahaca uygu uyuyamıom. nerdesin bitanem, sevgilim nerdesinn üğğğğğ dememe ramak kalmıştı. tamam çok sevişken bir insan değildim ancak üniversitede uyuşturucu içek, zikişek tarzı bir hayat var sanıyordum... aaa bunları yaşayan biri nasıl böyle yazar değil mi,salyalar saçarak ve birazda çarpılmış bir halde hawking gibi olmalıydım size kalırsa. gözümle ya da parmağımla sinyaller yolladığım bilgisayarımdan girmeliydim bu enrtyleri... öyle değil mi ?... gerçeklik anlayışını gibeyim o zaman, çabuk burayı terket... duyduğu hurafelerin kesin doğru olduğuna inanan ve bunları zerre araştırmadan savunucusu olan muallak seni... ( esprili dili severim, seni incitti ise okuma.. okunabilirliği arttırıyor. sana şiddetli korku satanlardan daha iyi niyetliyim veya bu da bir yalan... belki de hepsi bir oyunun parçasıdır... o yüzden kafana göre takıl... ama emin ol amacım seni ürkütmekten ziyade başımdan geçenleri anlatmak... çoğu kez salt korku satmamak adına bu tarzı seçiyorum,en azından inanmayan ama okumak isteyenlerin eğlenmesi adınadır bu)

bahsettiğim kızıl ifritin (- ki ; maden herkes onu böyle kabul etti bende artık böyle hitap edeyim) varlığı benim için sıradan bir durumdu, bundan bahsetmiştim. ancak bu demek olmuyor ki ; durum hoşuma gidiyordu. sadece yeni bir çevre, hafif asabiye çalan tavırlarım,ana baba özlemi öncül sıkıntılarım olmaya başlamıştı.bir şekilde orta yolu bulamamış bir genç adamdım.ya bu ilim mevzusu gibi işin pis tarafının en içinde,ya da özgür kızın arkadaşlık girişimi karşısında en dışında kalabiliyordum. nasıl başarabiliyordum ? emin ol bende bilmiyorum. normaller anormal, anormaller normalleşmeye başlamıştı hayatımda.bir temelde arıza meydana gelince, üstüne ne koyarsan koy sağlıklı olma ihtimali yok.bu kıza karşı takındığım tutum,ben dışında herkesle arkadaş olmayı başarmış birinden bile uzak kıldı beni. yurttakiler desen zaten anlattım uzak kalma gerekçelerimi.6 kişilik odamda afakanlar basıyordu beni, yurdun terası vardı çok şükür.pek kimse çıkmazdı buraya, çayımı alıp saatlerce oturuyordum burda. gökyüzünü seyrediyordum akşamları. bilhassa tahmin edebiliyorsam, seçebiliyorsam venüs'ü ve ay'ı.derin hayallere dalıyordum, boşluğa emanet bıraktığım gözlerimden sıyrılarak. sabit bir noktaya bakan gözlerim değildi;beynimdi o düşünceleri projeksiyon makinesi edasıyla seyrettiren. gelecekle ilgili hayaller işte. okul bitiyor, evleniyorum,çocuklar falan, babamı rahat ettiriyorum ,annemi hiç görmediği yerlere zütürüyorum mesela. eşimle aramız çok iyi,ten uyumunu gibtir et,düşüncelerimiz eş gibi.o yüzden eş diyoruz birbirimize. düşünceleri pek önemsemediğinizi biliyorum,o zaman zütüne karanfil takılan bir kuzu cesedini becerin pekala. düşünceleri,hisleri olmadan bir kadın neye yarar.o zaman katılırım 250 gram muhabbetlerine ( bayan arkadaşlardan özür dilerim,dil sizi incitmesin. yazar burda kadını meta olarak gören muallak baykuşlara giydirdi)

bu hayallerin önünü açabilecek en önemli noktalardan biri yıllardır çektiğim bir hastalığa çözüm bulmaktan geçiyordu.kronik parasızlık.onun içinse bir meslek sahibi olmak ve bunun içinse şu lanet okulu bir şekilde bitirmek.ne oldu daha geleli 2-3 hafta olmuş olmamış, hemen okulu lanetlemeler falan ? dersen eğer; lanetim okuldan ziyade kısa süreli yaşananların yarattığı ruh haline diyebilirim.

parayı buluyorum ve onun üzerinden devam ediyorum tatlı hayallere, derken bir anda hepsi suya düşüyolar,ama boğulmuyorlar... çünkü tüm hayallerime yüzme öğretmişim... her kırılan umudun kanadını yeni bir hayalle sarabilmişim ben... hala da farklı birşeyler yapmıyorum ya...