O aptal herifin yanından döndüğümde, normal hayatın beni asla içine alamayacağını son kez kavradım herhalde...

Birkaç gün takıldım evde öylece… soru yazanlara naçizane cevaplar kondurdum sözlük adabı gereğince… aralarında hayatım boyunca hiç görmediğm kadar delikanlı bir dost edindim üstelik... ( Ama onu yine kendi hatalarım neticesinde kaybettim. Kendisine saygısızlık olmaması gerekçesiyle ondan hiç söz etmeyeceğim. Olurda okursa, sana karşı yüzüm yok moruk. Sen benim bu hayatta denk geldiğim EN BABA ADAMSIN… Aslında baştan sona seni yazmam lazım, ama dediğim gibi haddim değil şu saatten sonra… Birgün diyorum ŞANS birgün… Birgün daha güzel birgün… O gün seninle bir demlik çayımız ve hiç bitmeyecek muhabbetimiz olacak… sen kendini biliyorsun, insanlığına sığınıyorum, herşey düzelecek BABA…)

Asıl konumuz şu hikaye ile gelen minimal şöhret ve sözlüğün hayatımdan aldıkları- verdikleri… O son enter tuşu ile bir hikayeden daha ötesine adım atmam… Paranormal olaylardan ziyade, bir hikayenin sadece anlatıcısı ya da okuyucusunun pc ekranlarında kalmadığının delili …

Yazdıklarım farklı şeylerdi, en azından içerik olarak...

Pek çok insanın dikkatini çekmişti, cinlisi-cinsizi- bebek yüzlüsü- tipsizi...

Tonla mesaj arasında en aptalından, gerçekten işin içinede olanına kadar pek çok suale maruz kaldım... Biri çok farklıydı, daha önce duymadığım kadar farklı bir öyküsü vardı

Öğle saatleri olmalıydı sanırım 2 sene kadar önceydi, ondan ilk mesaj geleli... Hikaye biteli uzun zaman olmuş, ayda yılda tek tük yeni kayıt olanlardan beğendim, eline sağlık mesajı alıyorum...

Bazı asosyal veletler cinden arkadaş olur mu ? diye soruyor, git sınıf arkadaşınla dost olmaya çalış diyorum...

Birkaç tanesi şizofren muhtemelen, olmadık şeyler yazıyor ve süper güçleri olduğunu iddia ediyorlar...

Bu farklı gelenin ise durumu bambaşka... O başkalık hem ilgimi çekti, hem tecrübe olabilecek türden yeni bir işti

Ürkerek yazdığı çok belliydi ilk tanışma mesajını... Beni gözünde fazla büyüttüğü her halinden belliydi... Bu mesafe hem kibrimi ateşledi, hem moralimi çökertti... insanlar benden çok fazla şeyler bekliyordu , bu mesafeyi yaratıyordu... Sıradan derdini anlatacakları bir dosttan öte, bir kurtarıcı olarak görüyorlardı... mürver asamı sakladığıma inananlar vardı... lord voldemort ? hayır o ben değildim, fazla büyütüyorlardı... Harala gürele anlattığı derdinin altına bu arada merhaba ibaresi eklemişti... aptalca gülümsedim, gülümseten insanları severim

Mesajı aşağı yukarı şu şekildeydi...

Babaannesi bir şamandı... Türkmen bir aileden geliyordu, baskılar sonucu müslümanmış gibi davranan bir aile kisvesindeydiler... Babası bu taklitten etkilenmiş olacak ki, şamanizmden sıyrılıp soft bir geçişle alevi kültürünü benimsemişti... Ne kiliseye, ne havraya yarayan insanlardı anladığım kadarıyla... Bir tür kimlik bunalımı...

Babaannesinin yaşadıkları civarda büyücü olarak tanındığından bahsetti. Dilersem araştırmam halinde ispatlayabileceğini belirtti. Hala ondan kalan ritüel malzemeleri , davul , giysi gibi şeyleri hatıra mahiyetinde sakladıklarına değindi... Tıpkı deden gibi dedi, bana da babaannemden geçen bir şeyler var ...

Daha fazla detay vermesini isteyince; 19 yaşında iken aşırı yalnızlık neticesinde , babaannesinden gördüğü şeyleri tatbik ederek ruhani bir varlıkla iletişim kurduğunu söylemişti... Doğa üstü güçleri olduğundan ve tamdıbını alp adını verdiği bu varlık sayesinde yaptığını belirtti