0
PART6
Saçlarımı kurutuyorum sucuk ekmek yapıyorum kendime enes yemiyor hala kızı gibme derdinde ağzımız sucuk kokmasın diyor at ağızlı. Yakıyorum sigaramı çok yorgunum gece olanlardan dolayı hem titreyek boşaldım hemde titreyerek uyandım kolay değil binler. Kafamda yazlığı falan bırakıp evime dönmek var ama enese söylersem hem söver hemde nedense olayları saklamak istiyorum ayyuka çıkmasın diyorum . Ogün öyle geçiyor enes kızı değil duşta elini gibiyor. Mentollü ve kola ikilisi ile akşam televizyon izliyorum izlerken uyuya kalıyorum , farklı bi yerdeyim bu sefer karşım da bi varlık var ama yok böyle bi şekil , bordo şalvar gibi geniş bi kıyafet üstünde de şalvarın içine sokulmuş kaftan var ayaklar toynak gibi saçların yerinde kıllar var . içim korku dolu , katilsiniz sorumlusu sensin diyor , ne katili kimseyi öldürmedim ben diyorum eliyle bi tarafı gösteriyor bahçeyi görüyorum bahçenin içinde ki ağacı gösteriyor elleri ağacın dibinde sadece bi çift gözü olan varlık kulaklarımı inlete inlete ağlama sesi , o sesten çıldırmak üzereyim. Bordoluya dönüyorum onu öldürdün diyor ben kimseyi öldürmedim diyorum kısas diyor neyin kısası diyorum ölümün kısası diyor iyice korku doluyor içim sonra yürümeye başlıyor. istemeyerek bende yürüyorum yavaş adımlarla ayaklarım geri geri gidiyor ama sanki ayaklarımın kontrolü bende değil , ağacın dibine geliyorum ağlayan varlık kayboluyor , bi çukur var içinde enes. Enes ağlıyor biz bittik diye bağırıyor , öyle bi bağırıyor ki sanki ciğerleri parçalanacak. Bi anda etrafımı bordoluya benzeyen varlıklar çeviriyor. Veliahtımızı öldürdünüz kısas ! diye bağırıyor hepsi. Kimseyi öldürmedik diyoruz cana karşı kan diyorlar elinde orakla yaklaşıyor bitanesi hüküm er ya da geç yerine gelecektir diyor orağı havaya kaldırıyor çığlık atıyorum. O sırada uyanıyorum ve ezan sesi. Enes yanımda yok koşarak odasına gidiyorum. Yatakta belini kaldırmış ağlıyor noluyor lan dedim kabus gördüm çukurdaydım sonra sen geldin garip varlıklar bizi öldüreceklerdi diyor. Çocuk kan ter içinde ve bende anlatıyorum kabuslarımı artık anlıyorum ki normal şeyler değil bunlar. Ne yapalım diyorum yapılacak bişey yok bekleyeceğiz diyor