FINAL PART 2

"Naz benle kal Naz, cikacagiz Naz!" Artik aglamanin faydasi yoktu. 5 dakika icinde olecektik zaten. "Baba, Allah askina sana yalvariyorum baba Nazi birak, onu sucun yok babaa!" Ne kadar zorlasam da kendimi aglamamak elde degildi. Babam duygusuzca yuzume bakti "Anlasmada Naz da var, artik donusunuz yok, simdi bu kapiyi kapatiyorum ve sizi onlarla bas basa birakiyorum, affet be oglum, affet" Tum gucumle ellerimi kesen iplere asildim. Kan damlalari yerde biriktigin icin su sesi cikariyordu. Naz kabullenmisti ve basini one egip olanlari aglayarak beklemeye basladi. Ellerine bicaklari aldilar ve mumlar esliginde etrafimizda donmeye baslamazdan once iclerinden biri sunlari soyledi "Sizin sucunuz yok, baban bizimle anlasti ve bu koyde duzeni degistirecek bir sey istemiyoruz. Sen ahmak! Merakina ve kibrine yenik dustun, artik seni kimse kurataramayacak!" Aglamakli ses tonuyla seslendim "Peki Naz? Lutfen onu birakin, ne sucu var ne de sizi rahatsiz edecek bir sey yapti birakin gitsin soz anlatmaz siz-" "Artik bize yalvarma, anlasmadan geri donemeyiz, siz cok gec kaldiniz. O sirada kapi acildi, belki babam gelip de pisman olur dedim, belki oglu oldugumu, kanindan oldugumu hatirlar dedim, yok. Iceri giren imamdi, en basindan beri bizi koyde tutarak hem zamanimizi hem de guvenimizi calan imam...

"Sinek! Yillardir senin icin bu ani bekliyorduk! Amcan akilli adamdi adam zayifti, aklini kullansaydi seni kurtarabilirdi, yapamadi. Cinlere kendini teslim ettikten sonra cocuk yapmamaya yemin etti ve Sen, ailenizin soyunu devam ettirecek tek cocuksun. Baban anlasma yaptiktan sonra kendini kisir birakti, soyun tek gelecegi sen ve kiz arkadasin. Yillarca bu koye gelip su halinizi gormek icin bekledim ve artik, zevkle izleyecegim. Anlasma icin yeterli zamani saglamam cok da zor olmadi, niye tanimadigin bir adama guvenirsin ki?" O an basimdan asagi kaynar sular dokuldu...

Eger sigarsa bir sonraki part son part olacak

SON PART - VEDA

Koseye gecti ve olacaklari izlemeye basladi. Agizlarimiz bantladi ve Once Naz kendinden gecmeye basladi, elinde olsa saclarini yolacakti resmen. Daha fazla dayanamadan bantin arasindan birtakim sozler mirildanip oracikta öldü. Sevdigim orada aci ceke ceke adimi sayiklayarak verdi son nefesini. Daha fazla dayanamayip uyusan ellerimle asildim iplere, islakliktan dolayi midir can havlinden midir nedir gevsemisti iyice. Olmemeliydim orada...

Ve olmustu. Ip kopunca ilk is banti cikarip besmele cekmeye calismak oldu. Kimseden reaksiyon gelmemisti fakat buyuleri o kadar kuvvetliydi ki agzim yamulmaya basladi, biraz daha baski cenemi param parca edebilirdi ellerim ayaklarim yamulmus bir sekilde gazetelerle kapli pencereden tum gucumle kosup attim kedimi. Normalde tutabilirlerdi ama birakmislardi iste, zaten bu onlari daha fazla eglendiriyordu. Benim cektigim acı en cok imami mutlu ediyordu. Yere dustugumde kulagim cinlamaya basladi, sanki yanimda bomba patlamis gibiydi, bilincimi kaybederken aklima arka cebimdeki cep defteri geldi. En son amcamın intihar edişine kadar not almıştım. Hala gelen birileri yoktu. 5 dakika olmuştu ve kan kaybından olmazsa kırılmış ayağımla açlıktan ölebilirdim. Morfin yemiş gibi hiçbir acıyı hissetmiyor ve buna şasırıyordum. Ufak kalemimle guc bela basima gelenleri en basimdan beri yazdim ve simdi ben! Filekafatutansinek! Burada olecegimi bile bile sunlari soyluyorum, ben olmasam da, yapamasam da oğlum bu düzeni bozac... "

(O anda arkasinda beliren imami gorup defteri cimenligin icine sakladi, imam gulerek suratina bakti ve elindeki bicakla hic terddut etmeden bogazini kesti.

Olanlardan sonra koydeki tum cesetler gomuldu. Defteri, koyunlarini otlatan koylulerden biri tesadufen buldu fakat okuması olmadığından 11 yıl boyunca koltuğun altında okunmayı bekledi. Yasayan kisinin anne ve babasi sapasaglam hayattadir. Imamsa bulundugun yerden farkli bir ilde goreve basladi. Hayat boyleydi iste, bir anltlasma bazen insanlarin kaderini dogustan etkileyebilirdi... )

Okuduğunuz ve takip ettiğiniz için teşekkür ederim sağlıcakla kalın.