Oturdum koltuga o sirada icerden hazirlik yaptigini anladim. Halil emmi tek basina yasardi. Hanimi Fatma abla ondan yaklagib 10 yas gencti ama gecen sene yasadiklari trafik kazasinda hayatini kaybetmisti. Emminin 4 oglu 1 de kizi vardi ama onlar buyuk sehirlerdeydi. Ayda yilda bir gelirler hal hatir sorarlardi. Zaten emmi evinden baska yere gitmezdi. Hem koy onun icin yeteri kadar insanla doluydu ve sıkılmasi mumkun degildi.

"Annenler de geldi mi?" Diye aniden sordu. "Yok emmi kiz arkadasimla ben geldim" dedim. "Niye geldiniz ki oralar rahat miydi?"dedi. Dili mi surstu anlamadim. "Emmi hem sizleri gormek hem de 3-4 hafta kafa dinlemek icin geldim" dedim. Yuzu karsiladigi ana gore daha da agibti. Birkac gunlugune geldigimi dusunuyordu. "Tamam yegenim ben simdi merkeze gidecem aksam arkadasinla gel de yemek yiyelim" dedi. Aceleyle ciktik evden selam verdim ama arkasini donmeden sapkasini kaldirip cevap verdi. Koyde herkes mi delirmisti?...

Eve donup kahvaltimi yaptim. Naz bugun de merkeze gidelim diye israr etti ama koyde islerim var sen takil biraz zaman olursa gideriz dedim. Ciktim disari sigarayla. O sirada telefonum caldi, koyde nadir olan bir sey degil mi? Telefonu cebimden alirken sitem ediyordum. "La baba aramak aklina simdi mi geld... " arayan Atakandi. "Alo?" "Kanka ben atakan nasilsin diye sorcaktim" "Iyiyim kardesim kafa dagitmaya koye gittim" "Lan o koye mi? Bir de benden habersiz? Sinek pic misin olm hani birlikte gidecektik?" Bahane bulmam lazimdi "Kanka kusura bakma ya Naz cok israr etti onla gitmek zorunda kaldim normalde haber verecektim" (yalan aq). Biraz daha sitem edip bizimkilere selam soyle dedim ve kapattim.

Koyun imamina gideyim bari dedim. Kucuklukten beri imamlar bana hep guven verirdi. Adini tam hatirlamiyordum ama kit kanaat evini bilirdim. Caldim kapiyi yanlismis aq. Hemen sordum evini alt sokaktaymis. Caldim kapiyi aninda bi kiz acti. "Imamin evi mi?" Kiz ses etmeden basini onayladi. Tirstim aq iceri de davet etmedi. Kisa sureli goz temasindan sonra anlayacaginiz uzere ayaklarim geri gitmeye basladi. O sirada icerden ses geldi. "Kapidaki! Gel iceri korkma!" Kizin yuzune bakmadan hizli adimlarla odaya girdim. Imam gozlugunu takip, gozlerini kisip bana bakti. "Sen xx nin oglu musun? Sinek di adin galiba?" "Evet sinek" "Gec oglum otur bakayim konusalim hele senle"...

Okuyan sayisi azaldi mi ne? Beyler bu hikaye biraz daha uzun olacak ona gore, yani 2-3 saat daha yazarim okuyan olursa. Yoksa saliya kadar uzar onu da takibe alan olmaz sonu bos kalir.

"Annenler gelmemislerdir?" Ulan herkes niye halimi hatirimi sormadan bunun soruyor anlamiyordum. "Yok dayi gelmediler onlar" "sen ne zaman gideceksin?" Haydaaa. "1 ay kadar kalacag... " der demez bunu bi oksuruk tuttu... O an kesin 1 hafta kalamam ben burda dedim...

"Evladim git bence, fazla kalirsan tadi kacar!" Imam aciksozluydu ve bu benim hosuma gitmisti. "Tamam da niye kacacak? Bak amca, ben buraya aslinda annemlerin bu "gitme" israriyla gittim. Bilmiyorum niye hereks gitmemi istiyor? Benle ilgili olup da benim bilmedigim ne var?"..

"Evladim bunu sana anlatmazlar, anlatirlarsa anlasmalari bozulur. Bak ben 13 yillik imamim, 7 yildir bu koyde kaliyorsam tek sebebi sensin!" O an cok sasirdim. Latife yapiyordur diyecegim, adam gayet ciddi. Gozlerine de bakamiyorum oyle, hafif bi tirsma var iceri girdigimden beri. Neden bu kadar zamandir sirf benim icin kaliyorlardi? Ne anlasmasiydi? Annemler bu adam hakkinda hic iyi seyler soylemezlerdi ama tahminim oydu ki hakli olan taraf imamdi...

"Amca anlat da isin aslini bilelim?" Sofradan kalti, tuvalate gitti. Ardindan kiz odaya girdi, urperdim. Sofrayi toplarken goz goz geldik, lan altima sicacam korkudan. O sirada imam girdi. "Ummuden korkma, o bu koyde beni koruyan tek varlik!" O an icim isindi aq koyunde guvenebilecegim 2 kisi daha cikti diye. Baslatti anlatmaya :

"Bundan 12-13 sene oncesiydi, koye geleli 2-3 ay olmamisti. Onceki imamin supheli olumunu duyunca buraya gelmeyi zorla ben istedim. Uzun ugraslarim sonucu diyanet beni burada gorev yapmam icin gorevlendirdi. Geldigimdeki ortami gormeliydin, yillardir buraya kimse gelmez, deden de akilli adamdi, Allah gani gani rahmet eylesin, onu da susturdular.

Yaptiklari gunah koyun lanetlenmesine sebep oldu evlat. Baslarda anlamasam da bi bit yenigi oldugunu biliyordum. Bu koyde var ya, ulkenin borclarini giderecek kadar altin var! Ama bir altin dahi gidemez, hepsi bazi cin kabileleri tarafindan koruma altindadir. Babanin baskanliginda bi komisyon tarzi bisey kurulmus, xx kabilesiyle koyu onlara vereceklerine dair anlasma yapmislar, karsiliginda bircok yerdeki altini almislar. Ailen ve sen, nasil zenginsin saniyorsun? Bu koy lanetlendi evlat. Ailen diger ahaliyi de kandirip anlasmayi bozdu. Tum soyunuz da lanetlendi. Anlasma yapan herkes buradan kacmak zorunda kaldi, basta da ailen!! Amcani gordun mu? Aciz herif, ruhunu onlara satti, surekli kurban adar durur, kacacak yeri yok cunku, sizinkiler almiyor bile...

Teyzenlerin olaydan haberi yoktu, olunca da koyden kactilar. Ama alien, kacarken vaad edilen altindan cok fazlasini aldi. Dedenin haberi yoktu ama ben biliyordum. Onu da defalarca uyardim gitmesi icin, gitmedi. Bir gece yuksek sesler gelince sabah evinize ugradim. Gorunurde kalp krizi dediler. Ne sigarasi ne alkolu olan adamdi, koyunu terk etmeyince o da olduruldu. Ve sen! Evladim, bu koye girince bekledigim anin geldigini anladim. Suan var ya! 100 az den kisi kaldi bu koyde. Zamaninda 100lerce insan vardi, herkes mutluydu; ta ki babanin gozunun para buruyene kadar. Cinler anlasmayi bozanlarin soyundan gelenleri oldurmek icin yemin ettiler ve suan sana da musallat oldular. Kactiklarini saniyorlar ama onlarin da zamani gelecek. Seni buraya cagiran merakin falan degil, onlar. Ailen nasil izin verdi bilmiyorum. Belki de kendilerini dusunduler...

Ama bilmiyorlar ki onlar da bir gun bu koye gelecekler. Sehirde onlara musallat olamadiklarini dedenin olumunden sonra anladilar zaten. Suan o paradan fazlasini kaybetmesi gerekirdi, haram parayla beslenenin sonu cehennemdir!! Buyuyle beslenenin sonu cehennemdir!!"...

Gozyaslarimi silip kosarak ciktim evden. 1-2 saat kadar cayin su sesini dinledim. Koyden gitmeli mi yoksa onlarla ortak bir anlasma mi yapmali bilemiyordum. Ben bu koyu severdim ama kacmak zorundaydim. Kacarsam da daha fazla rahatsiz edilebilirdim. Kafam allak bullak oldu. Biraz daha toparlanip imama ugrayacaktim yapabileceklerim icin. Hem bu olaylar tamamen arastirmalarimin doruk noktasi olacakti. Korkmuyordum, ailem nasil boyle bir lanete bulasmisti ona yaniyordum. Herkes kaderine razi oladursun, ben bu duzeni degistirmek istiyordum. Kimse benim huzurumu bozamazdi. Biraz daha dusunup paketi bitirdim. Sansarlar, 3 kisi, domuzlar, tuvalette konusan kisi, amcam, imam, anlasma...

Eve dondugumde ne takilmaya ne de nazin triplerini cekmeye mecalim vardi. Vurdum kafayi o sinirle hicbir sey dinlemeden "ben yatiyorum dedim."

Kafami kaldirdigimda yanik kokusu aliyordum. 3. Kattan ciglik sesleri geldi: EV YANIYORDU. Kosarak 3. Kata cikmaliydim Nazi bulmaya. 2. Kattan sonraki merdivenler evin ahsap olmasi nedeniyle kule donmustu. Tavan yuksek olmadigi icin sandayle koyup zipladim. Zor da olsa cektim kendimi. Sansari oldurdugum odadan geliyordu ses. Kapiyi actigimda kendimi kaybettim. Sansar Nazi param parca etmisti...

Bu part kisaydi cunku takip eden kalmadi gibime geliyor okuyan yoksa son dalimi yakar yatarim.

Ahtapot necmi kardesime ozel part :')

"NAAAAZZ!!" "Sinek uyan! Noldu? Yuzume bak noldu?" Kan ter icerisinde uyanmistim, dilim tutuldu. Kosup icerden bi bardak su getirdi. Icemeden "Yarin ilk otobusle eve donuyosun!" Dedim. Anlayamamisti ama ben biliyordum. Naz apacik tehlikedeydi. Gitmek istemedi, oldukca israrliydi bu konuda. En basindam basimdan ne gectiyse anlattim. Gecenki gibi dalgaya vuramadi tabii. Hele ruyayi anlatirken titrmeye basladi. O geveyi sabahlayarak gecirdik. Sabah ezanindan sonra uyuyakalmistim. Ufak bir ruyadan sonra uyandim. Kahvaltiyi hazirlamis ve gece olanlardan haberi yok gibi davranmaya baslamisti. Sinirlerim zipladi ve kolundan tutup "Hazirlan! Gidiyoruz!" Dedim. "Sinek birak, ya birak canimi acitiyosun!"

Sakinlesmeye calistim ama olmadi. Onu orda birakip kosarak imama gittim. Kapiyi yine kiz acti ama yuzune bakmadan hocanin odasina paldir kuldur girdim. Namaz kiliyordu, utandim fevri davranisimdan ama konusmam gerekiyordu...

Edit : Beyler ben kaciyorum yuksek musaadenizle rezleri ve ilk entariye sukuyu unutmayin hepiniz Allaha emanet olun ayaklari kontrol edin :D

Beyler gunaydin daha elimi yuzumu yikamadan gozumun capagiylan giriyorum bu entariyi burda olan 3-5 arkadasimiza sesleniyorum: okula gecip 9.15-20 gibi baslarim yazmaya ufak tefek islerim var sabriniz icin seviyorum sizi hadi eyv.

Imam namazini eda ettikten sonra "kizim suyu hazirla" dedi. Icimden kotu seyler geciyo tabi istemsizce. "Sen simdi abdest de almamissindir, once abdestini al, sonrasi kolay" hocanin cenabet oldugumu bilmesi cok garibime gitti, eve kamera mi takmisti mubarek? Gittim banyoya basladim yikanmaya, odanin icinde siyah siyah dumanlar gordum ama hocanin evi diye musluman cinler takiliyodur dedim. Lukse bakar misiniz, normal insan banyodan nasil ciktigini anlamaz bu durumda. Abdesti alir almaz kurulandim giydim ustumu. "Dunki anlattiklarimi bunca zaman bilmemene sevindim ama simdi ogrendiysen senin de sorumlulugun oldu evladim." Bi an dusundum, Naza anlatmis miydim? Evet ulan evet...

Hocayla uzun uzun konustuk. Konuyu iyice kavradıktan sonra ne yapsam diye tekil sahıs planlar kurdum. Disari cikmak icin musaade istedim. Kapiya kadar eslik eden kiz bu sefer gozume daha guzel gozuktu (sadece gozlerini gormeme ragmen). Sigarami yakip amcamgile ugrayacaktim. Ugramasaydim...

Kapiyi tikladim. Camdan bakti ama acmadi. Sertce vurmaya basladim 10-20 sn durmadan. Kapi hizlica acildiginda amcam garip seslerle bana bagirmaya basladi. Sanki kiz atismasi varmis gibi hic dusunmeden besmele cekmeye basladim. Bicakla ustume gelince yapistirdim bi tane, bicagi birakip aglamakli bir sekilde yuzume bakti. "Affet yegen, affet. Hep annen olacak o kadin yapti bunlari, benim sucum yok! Diger akrabalarim da bu olaydan sonra yanlarina almadi, her gece rahatsiz edildim. En sonunda onlarla anlastim". Yerim lan rahatını dedim. Betim benzim atmisti, sinirlerim tepeme cikti hirpaladim bunu..

"Lan Allah duruken kula kulluk etmek yakisir mi hayvan herif!" "Oglum bak dinle, bu koyden kacmazsan seni de rahatsiz ederler, onlari daha fazla kizdirma!!" Suratina baktim muallaknin, vuracaktim vazgectim. Sonra yuzunde cikarci bi gulus belirdi. "Hem, istersen sen de bize katilabilirsin. Dur! Hemen degil! Onlar beni korudugu gibi seni de korur, ufak bir bedelle" gozlerim karardi, besmele cekecegim ama agzim buzusuyor, ayaklarim titremeye basladi, bagirdim. "Lan huur cocugu oldururum seni! Allahsiz kitapsiz kafir!" Sag elimle cenesine indirdim, yere kapakladi, sanirim bayildi. Kontrolunu kaybeden biri olarak hic fena vurmamistim. Kendime geldigimde yerde hareketsiz yatiyordu. Oyle gorunce korkup kactim...

Kosarak eve gittim. Naz agliyordu hala. "Gidecegim, hem de simdi!" Hatami kabullenip sakinlestirdim. Kahvaltimi yapip ilce merkezinde kafa dagittik. Onu bu olaylardan ve yasadiklarimdan olabildigince uzak tutacaktim. Lunaparkta sallanirken bazi yuzler gordum. Beyazladigim goren naz zorla indirtti bizi. Iner inmez kusmaya basladim. Icımde daha once hic hissetmedigim ve beni halsiz, bunyesiz yapan bir his vardı. Sanki olume yakınlasıyor gibiydim. "Askim iyi misin? Bak eger kotuysen eve bile donebiliriz?" Sakinlesip kafeye gectik..

Aklimda hala bizimkilerin beni aramamasi vardi. Babam iplemezdi beni anlarim da annem niye hic takmamisti?. Aklimda kara kara dusunceler vardi. Bunalmıstım zaten iyice

Beyler simdi evden cikacam 30-40 dakikaya gecerim az beklerseniz mutlu olurum :')

Ulan millet baska basliklarda suku, puan kasiyor; ben sadece 1 entariyi sukulasaniz yeter diyorum, yine de primci oluyorum. Neyse rezleyen kardeslerim hatrina bu gece on numara final yapacagim her sey kafamda hazir :') Devam..

Dayanamadim babami aradim, acmadi yavsak. Tuttum annemi aradim, mesgule aldi donmedi. "Sizi bu koye gomezsem ben de en adi serefsizim!" Icerden patirdilar geldi. "Askim ben hazirlandim istedigin zaman cikabiliriz." Onun da kafasi karismisti haliylen. Oturttum ve buraya niye geldigimizi, yapacagimiz cilginliklari anlatip onu neselendirmeye calistim. Ondan gizli de cinleri koyumuzunden defedebilirdim. Edebilir miydim?

Cok rahatsiz etmistim ama el mahkum hocaya varmak istedim. Varmadan once amcamlara ugradim. Kapi kapanmis ve camlar da gibica gizlenmisti. Bu evi az cok bilirdim, 6 yasimdayken onunde oyunlar oynardim. Maziyi andikca yapilan yanlislar aklima girdi, kotu oldum. Arka bahceden ufak bir giris vardi, oraya gectim. Bahce tarafindaki cam hafiften aralikti. Iyice aralayinca icerde yanan mumulari gordum, heyecanim korkuya burundu...

Cugulayanlar neden cuguladiklarini ozelden belirtirse mutlu olurum.

O sirada odadaki kapi acildi. Hemen kapattim pencereyi yattim pusuya. Olacaklardan habersiz tir tir titriyorum. Basladi dua etmeye, siddetlendikce kulaklarimi kapamaya basladim. "Gelme dedim sanaaaa!" Ulan adam odadan bana bagiriyor, hemen dogrulup actim pencereyi, manzara korkutucuydu. Resmen cinlere adamisti kendini, kurban olmustu. Besmele cekemeden bayildim...

Uyandigimda imamin odasindaydim. Bana bakiyordu. "Gitme o eve bir daha, uzak dur o adamdan!" Kendime geldigimde ensemdeki morluklari kesfettim, biri yapistirmisti anlayacaginiz. Hocaya sordum, sesler uzerine gelmis. "Hocam bunun caresi yok mu?" "Evlat ben senle gitmek icin burdayim" "Nasil yani, birakip gidecek miyiz?" "Artik gitmek de fayda etmez ki... " dusunuyordu, gitmeli mi kalmali mi? Biraz daha kalmayi tercih ettik.

Hoca aceleyle muskalari hazirladi. Ben de hazirlanan muskalarla evin yolunu tuttum. Naza uzattigimda ilk basta kabul etedi. "Ya takacaksin, ya da bir daha seninle konusmam?" El mahkum takti ama bu konularda hep supheciydi, artik onun da verecegi kesin kararlar vardi.

Aksam yatmadan once Nas Felak okuduk, canimin yandigi konuysa hoca birkac gece rahat durmamizi istemisti :/ Vurdum kafayi uyudum. Gozlerimi actigimda kopek sesleri geliyordu. Nazi uyandirmadan ayaga kalktim...

Beyler kusura bakmayin musait olamiyorum elimden geldigince hizli yazmaya calsiyorum ama imla kurallari noktalamalar derken ellerim koptu.

Camdan baktigimda 3 kopek bizim eve dogu havliyordu. Capaklari gozlerimden ayirip copten cam parcalarini cikardim. Defalarca atmama ragmen biri bile isabet etmedi. Ugultu duydum, arkamdaydilar. Aklima hicbir gib gelmedi. Dondugum gibi ortadaki uzerime atladi. Hayvan gibi bogusuyordum. Salyalari agzimin kenarina akiyordu. Suratimi isirmasiyla uyandim...

Kendime geldigimde bizim evdeydim, sehirdeki. Annem babam basimda bekliyorlardi. "Oglum? Bagirdigini duyunca geldik. Ruya mi gordun hadi anlat bize" korkumu gizleyemedim, kararsizdim ve kosarak evin dis kapisina gittim. Kapiyi actigimda annem ve babam... karsimdalar. Annem bicagiyla bana dogru gelince "YETEEEER!" diye bagirdim...

Naz durtuyordu "Sinek! Kalk yine ruya goruyosun hadi!" Dogruldum, neydi bu ruyalar? Bu buyuyu nasil bozacaktim? Naz elinde bir bardak su ve sakinlestiriciyle geldi. Hapi atip suyu icecektim ki... kirmizi bir sivi puskurttum.. Kan!. "Kan pihtisindan gelen ademoglunu kendi kanimizla bogacagiz!" Sesler Nazdan geliyordu. Kafami kaldirdigimda; burnu ve belirli bir sekilde dudakları olmayan -hatta cogunu yemis- kocaman guluslu, biri mavimsi digeriyse kirli gri renkli gozleri olan yuzu tamamen kana bulanmis ve alnının ortasinda arapca bir seyler yazılı bir yuz gordum. Bu sefer ruyada oldugumu uyanmadan anladim, anladigim gibi besmele cektim...

"Sinek! Kac oldu bu! Bir daha yapma!" "Tamam ogretmenim." Elimle kara tahtaya arapca harfler ciziyordum, cinlerle ilgili bir sey yaziyordum galiba. Her yerden bana bagiran, bana kufreden sesler geliyordu. Agliyordum cocuksu. Saniyelerin yerini saatlere devrettigi o birkac parca zaman diliminde sanki yillarimi harcamistim. "Bunu da bilemezsen kopeklere yem edecegim seniii!!" Bu ilkokuldaki fen bilgisi hocamdi. Korkudan ellerim titriyordu, arkadan gulme sesleri artarak azaldi, sinifa dondugumde onlari gordum; 20 ye yakin, ayaklari ters ve yuzleri yanik cin kabilesi...

O anda bayildim. Ayildigimda kolonyayla birileri elimi yuzumu ovuyordu. Amfide oldugumu anladim. Basimda ise hoca vardi "Acilin soyle, Sinek oglum iyi misin?" Bu da ruyaysa kafama gibarim dedim. Bilincaltima gang bang yapiyorlardi resmen. Heyecanli bakislarin yerini once tebessum aldi. Sonrs kikirdamalar basladi, sasirmiyordum artik olsa da bitse modundaydim. Sonra herkes kahkaha atmaya basladi. Hoca elindeki bicagi bana tutanca birden herkes sustu. Koluma 2 cizik atti, "izimiz kalicidir, cinlerden kacamayacaksiniz!"..

Bu sefer uyandigimda yatakta degildim, yere dusmustum. Kolum sizlamaya baslasi, 2 yuzeysel cizik! Allahim sen aklima mukayet ol diye sesleniyorum. Ciktim cama yaktim sigarami, o sirada gelenler yine ayniydi: 3 tane azili kopek!

Havladilar ama giblememeye calisiyorum. Icerden de sesler geldi "Sinek! Kov su kopekleri rahatsiz oluyorum" "emrin olur hanimefendi" aklima copten duran camlar geldi, canlarini yakabilir ve kacirabilirdim. Ilk cami atmadan aklima gordugum o ruya geldi. Kopekler de kopek degildi ki! Camlari yerine koyup Nas suresini okumaya basladim. Havlamalar siddetlendikce onlari bastirmaya calisiyordum. Cebimde duran Bakara suresindeki bazi parcalari okudum. Havlama once inlemeye, sonra da sessizlige burundu. Kopekler uzaklasmaya baslamisti. Basta yok canim desem de bu iste amcamim parmagi vardi, beni kovamayinca kacirtmak istedi, ama alacagim intikam ondan buyuk olacakti...

Geri uzandim yatagima, Naz yuzunu bana donderip gulumsedi. Karsilik verip kapattim gozlerimi. "Sence de, her sey ust uste gelmedi mi?" "Evet haklisin, ustelik sabahki kabaligim.. ben, ozur dilerim" "Hadi uyumana bak bunlari sabah konusalim." Uyumak icin odaklandikca aklima ruyalardaki o cinler geliyordu. 1 saat kadar gozlerim kapali zihnimi odaklamaya calistim. Saat o kadar ilerlemisti ki sabah ezani okunuyordu. O sirada bedenim de kendini uykuya teslim etti...

Daha gozlerimi acmadan burnuma dolan sucuklu yumurta kokusuyla uyandim. Keske her zaman boyle uyansam dedim. "Uykucuu! Hadi kalk sofra hazir" Nazin bu hamaratliklarini cok severdim. Ve her daim yuzuden nesesi ekgib olmazdi. Elimi yuzumu yikayip kahvaltimi yaptim. Bugun Nazi evde tutup anlasma konusunda imamla konusacaktim. Madem tatilimiz bir kere zehir oldu, isleri de burada sonlandirmanin vakti gelmisti. Hazirlanip evden ciktim. Amcamin evine bakmadan imamin kapisina geldim. Daha kapiyi tiklamadan kiz kapiyi acti. "Sinek, gel oglum iceri. Neydi o dunki yasananlar?" Saskin saskin hocaya bakiyordum. "Ne oldu ki?" "Ummu bana anlatti, kafir cinler sana zarar vermis?" Onaylarcasina kolumu gosterdim "Durum sandigimizdan vahim oglum, muskalar da ise yaramadi. En iyisi gec sen otur, biseyler atistirayim amcanlara gidelim. Kabul ettim...