Yanina gidip yasadiklarimi anlattim. Dikkatle dinleyip sacmaladigimi dusunmus olmali ki dalga gecti omzuma vurup neselendirmeye calisti. Kahvaltidan sonra dunki ertelediklerimizi yapmaya karar verdim. Hazirlanip ziyaret geregi seker ve makarna alip disari ciktik (sanki oy toplayacaz ne gerekse) ilk olarak Ahmet dayim vardi ona gittik. Kapiyi acmasiyla kapamasi bir oldu. Yillardir gormedigim adamin bana sarilmasini bekliyordum ama bildiginiz kapatti. Naz bana bakarken biseyler yapmam gerektigini anladim. "Dayi, biziz! Kapiyi acar misin niye kapattin?." "Gidin buradan, sizi gormek istemiyorum, gidin!" Bunlari dayimdan duymak agirima gitti. Cocukken ara ara bize gelen ve aramin iyi oldugu suleyman amcalara vardik. Kapiyi ayni sekilde 3 kez yavasca tiklattim. Acan olmadi. Tekrar vurdum, yok. O sirada Naz koluma vurdu hafiften. Kulagima fisildadi "Bak, camdan bize bakiyor" cama yoneldigim gibi sadece perdenin hareketlendigini gordum. Bu koyde bizi istemeyen birileri vardi...

Caylarimizi icince keyfimizin nasil yerine gelebilecegini dusundum. Uzakta kucuk bir lunapark vardi. Bir yerde lunapark varsa mutlaka gitmek zorunda hissederdim kendimi. Attik kendimizi oraya. Para sorunu olmadigindan ne varsa bindik. Pamuk seker, dondurma, kagit helva derken benim mide felc oldu.

Hava kararmaya baslarken "Hadi askim eve donelim" dedim. Bir anda yuzu dustu tabi. Sabahki yasananlardan daha fazla etkilenmesin diye 1-2 saat daha uzak tutma karari aldim. Aklima sinemaya gitmek geldi. Soyledigimde cocuk sevinciyle kabul etti. Ben hemen tuvalete attim kendimi. Derken ara ara cikarttigi takırtıdan baston tasidigini tahmin ettigim biri iceri birisi girdi. Acti suyu ellerini yikiyor, hic umursamadan hangi filme gitsek diye dusunuyorum. "Cinlerle anlasan koy'e gidin, yasayacaklarinizi izlemekten de korkmuyorsunuzdur herhalde?"

Dondum kaldim, dizlerim kitlendi bildigin. Saskinliktan ne yapacagimi da bilmiyorum afalladim. Bısey desem mi demesem mi derken aniden agzimdan birkac sey dokuldu "Sen de kimsin? Ne biliyorsun?. Cevap gelmedi ama su hala akiyor. O an bisey dusunmeden cektim pantolonu acele acele ciktim disari. Kabini actigimda su oylece akiyordu...

Beyler kusura bakmayin ama biraz bekletmek zorundayim birazini da geceye mi saklasak ne? :D Millet 2 partta trende giriyor benim oyle bir amacim da yoktu ama gecenki hikayeye gore daha fazla olumsuz elestiri aldim. prim diyenler oldu calinti diyenler oldu... Neyse gibtir edin siz onlari bi sigara icip gelirim

Son hazirliklarimizi da yapip amcamlara dogru hareket ettik. Kapiyi caldigimizda icerdeki ugultulari duydum. Imama seslendim sakince. 3 diyince kapiyi kiracaktim ama saglam bir kapiya benziyordu. Gerildim tam vuracaktim ki imam tuttu beni. El mahkum seslerin kesilmesini bekledik. Ayinini ortada bolmek olmazdi zaten. Sesler kesilince vurdum kapiya. Hiriltili sesler duyduk, birden fazla. Kapi yavas yavas acildi. Amcam kafasini uzatip once bana sonra imama bakti, sessizce "gecin iceri" dedi. Sasirmistim tabi, kesin bi takluk vardir diye imama isaret cakiyorum. "Oraya degil! Yanindaki odaya gecin!" Dedigi odaya girdik, normal bir koy odasiydi ayin yapilmaga dair hicbir sey yoktu. Imamla ben yan yana oturduk, amcam da kapiyi kapatip karisimiza gecti, her seyi en basindan tek tek anlatacakti...

Bunu kabul ettikleri an hepsi bana gorunmeye baslamisti. Onlarla cok rahattim artik ve her gece ibadet ediyordum. Iradem elimden alinmisti ve kurban bagislayarak onlari guclendiriyordum. Altin karsiliginda koyden kacan yuzlerce insan evini birakip gitti. Buralara yillardir jandarma dahi gelmez, terk edilmis koy olarak nitelendirilir artik. Kalanlarsa kafayi yediler ve cinlerle yeniden anlasmaya vardilar. Kendilerini onlara sattilar. Bir tek imam disinda, o yillardir bu koyde istenmez ama cinler ona bulasamiyor. (Imam hafiften pic gulusu atti) Dayanamayip bir gece tum bu olaylari dedene anlattim. Olaylardan habersiz olan adam babani evlatliktan reddetti. Bunun uzerine babanlar ona buyu yapti, cok gecmeden oldu zaten. Cenazesine geldiklerinde kavga cikti. Artik bu koye gelmeleri onlar icin intihar olur. Sen de zamaninda sozumuze uysaydin olaysiz gidecektin ama onlara zarar verdin (nasil verdim? Sansar... ) Artik senin ve kiz arkadasinin basi tehlikede. Bak oglum ben sana zarar verecek bir sey yapmadim ama annen ve baban seni dusunmeden bunlari yaptilar. Gozlerini para burudu ve servetlerine servet kattilar. Artik olaylar kimseye anlatilmayinca efsane olarak agizdan agiza degistirilerek anlatilmaya baslandi...

Eve donup kahvaltimi yaptim. Naz bugun de merkeze gidelim diye israr etti ama koyde islerim var sen takil biraz zaman olursa gideriz dedim. Ciktim disari sigarayla. O sirada telefonum caldi, koyde nadir olan bir sey degil mi? Telefonu cebimden alirken sitem ediyordum. "La baba aramak aklina simdi mi geld... " arayan Atakandi. "Alo?" "Kanka ben atakan nasilsin diye sorcaktim" "Iyiyim kardesim kafa dagitmaya koye gittim" "Lan o koye mi? Bir de benden habersiz? Sinek pic misin olm hani birlikte gidecektik?" Bahane bulmam lazimdi "Kanka kusura bakma ya Naz cok israr etti onla gitmek zorunda kaldim normalde haber verecektim" (yalan aq). Biraz daha sitem edip bizimkilere selam soyle dedim ve kapattim.

Koyun imamina gideyim bari dedim. Kucuklukten beri imamlar bana hep guven verirdi. Adini tam hatirlamiyordum ama kit kanaat evini bilirdim. Caldim kapiyi yanlismis aq. Hemen sordum evini alt sokaktaymis. Caldim kapiyi aninda bi kiz acti. "Imamin evi mi?" Kiz ses etmeden basini onayladi. Tirstim aq iceri de davet etmedi. Kisa sureli goz temasindan sonra anlayacaginiz uzere ayaklarim geri gitmeye basladi. O sirada icerden ses geldi. "Kapidaki! Gel iceri korkma!" Kizin yuzune bakmadan hizli adimlarla odaya girdim. Imam gozlugunu takip, gozlerini kisip bana bakti. "Sen xx nin oglu musun? Sinek di adin galiba?" "Evet sinek" "Gec oglum otur bakayim konusalim hele senle"...

Kapiyi tikladim. Camdan bakti ama acmadi. Sertce vurmaya basladim 10-20 sn durmadan. Kapi hizlica acildiginda amcam garip seslerle bana bagirmaya basladi. Sanki kiz atismasi varmis gibi hic dusunmeden besmele cekmeye basladim. Bicakla ustume gelince yapistirdim bi tane, bicagi birakip aglamakli bir sekilde yuzume bakti. "Affet yegen, affet. Hep annen olacak o kadin yapti bunlari, benim sucum yok! Diger akrabalarim da bu olaydan sonra yanlarina almadi, her gece rahatsiz edildim. En sonunda onlarla anlastim". Yerim lan rahatını dedim. Betim benzim atmisti, sinirlerim tepeme cikti hirpaladim bunu..

"Lan Allah duruken kula kulluk etmek yakisir mi hayvan herif!" "Oglum bak dinle, bu koyden kacmazsan seni de rahatsiz ederler, onlari daha fazla kizdirma!!" Suratina baktim muallaknin, vuracaktim vazgectim. Sonra yuzunde cikarci bi gulus belirdi. "Hem, istersen sen de bize katilabilirsin. Dur! Hemen degil! Onlar beni korudugu gibi seni de korur, ufak bir bedelle" gozlerim karardi, besmele cekecegim ama agzim buzusuyor, ayaklarim titremeye basladi, bagirdim. "Lan huur cocugu oldururum seni! Allahsiz kitapsiz kafir!" Sag elimle cenesine indirdim, yere kapakladi, sanirim bayildi. Kontrolunu kaybeden biri olarak hic fena vurmamistim. Kendime geldigimde yerde hareketsiz yatiyordu. Oyle gorunce korkup kactim...

Suyu kapatip yandaki muslugu actim. Akmadi. Digeri? O da akmadi. El mahkum ortadakini actim, o da akmadi. Yeter ulan kim benle dalga geciyor dedim. O sirada Naz mesaj atti "Askim yarim saat oldu gelmeyecek misin?" Lan harbiden o kadar oldu mu? Daha 5 dakika olmadi buraya gireli. Saate baktigimda coktan gecmisti bile. Kosarak yanina vardim. Beklemekten agac olmustu ozur dileyip filmimizi sectik. Ozenle eglenceli bir film sectim tabi. Popcornlarimizi aldik ve koltuklara oturduk . Salonda herkes gulmekten yerlere yatarken ben tebessum dahi etmedim. Aklim tuvalette olanlardaydi. Artik kesin kanaat getirdim benle ugrasan birileri vardi.

Film bittiginde Naz hala guluyordu. Yolda sahnelerden bahsederken dahi kahkaha atiyordu. Beynimde bir yerlerde, asabiyet katsayimi arttiran hücreler tam kapasite calisiyordu. Daha fazla dayanamadim. "Nazli yeter gulduk bitti!" Hemen sustu, sasirmisti. Bendeki farkliligi anlamis olacakki soru bile sormadi...

Koyun bulundugu yola girdigimizde araba gazi yememeye basladi. Motor 45 yasindaki sigaraci dayilar gibi hararetten boguluyordu. Ulan su bitmis olmasin dedim. Durdurup on kaputu actim. Gorunurde bisey de yoktu yani klagib kontrolleri yaptim. Kaputu indirdigimde arabanın hemen arkasinda bi hareketlilik sezdim. Dahası Naz arabada yoktu. O anki sinir ve aksamki yasananlardan sonra kosarak arabanin arkasina yapistım. Naz korkar gozlerle bana bakıyor, hayirdir bakislariydi bunlar. Bagajdan muz almaya gitmis. Paranoyak oldugumun farkına vardim. Alelacele tekrar kontrol edip aracı calistirdim. Yolda yavasca giderken aniden onumuze 2 tane domuz cikti. Elim ayagima dolasti tabi normal olmadigini dusunup araci durdurdum vitesi r ye aldim. Gazi kokluyorum ama arkami da rahat goremiyorum karanliktan. Nazsa saskin saskin bana bakiyor. "Askim ne oldu bi sorun mu var?" "Su domuzlardan kurtulmaya calisiyorum uzaklasirsan yollarina devam ederler" Naz kahkaha atarken "Hangi domuzlari?" Dedi. "Onumuzde domuz falan yok!"...

El mahkum eve donduk. Naz iyice huzursuzlanmisti hakli olarak. Koyden cikip ilce merkezine gitme karari aldik, ilcemiz oldukca guzel turistik ve altyapili bir yerdi ama koy aksine sadece havasi iyi diye normal koylerden fazla nufusa sahipti. Bi cafeye gecip olaylar hakkinda konusmaya basladik. "Askim koyunuz cok guzel ama insanlarini anlamadim ben. Zamaninda bisey mi yasadiniz o tavirlari neydi oyle amcanin?" Dusundum, cocukken beni cok seven amcam neden yillardir bize ugramiyordu? O kapidaki hali neydi? Yuzunu dahi gorememistim sanki haftalardir bakim yapmiyora benziyordu. "Askim!?" Irkildim, hemen basimi onaylarcasina salladim. "Sen beni dinlemiyor musun? Ya amcani diyorum.." "Askim tadimiz kacmasin boyle seylerle bosver ne olduysa biz keyfimize bakalim" Konuyu kapattim cunku arastirmalarima onu da dahil etmek istemiyordum..

Demek koydeki bu soylentiler gercekti. Yani tavirlarina bakilirsa -ki ozellikle o sansarlar!- aciklanmasi gerekilen konulardi. Bunlari Nazin haberi olmadan yapabilir miydim? Belki de onun da hayatini mahvedecektim...

Imam namazini eda ettikten sonra "kizim suyu hazirla" dedi. Icimden kotu seyler geciyo tabi istemsizce. "Sen simdi abdest de almamissindir, once abdestini al, sonrasi kolay" hocanin cenabet oldugumu bilmesi cok garibime gitti, eve kamera mi takmisti mubarek? Gittim banyoya basladim yikanmaya, odanin icinde siyah siyah dumanlar gordum ama hocanin evi diye musluman cinler takiliyodur dedim. Lukse bakar misiniz, normal insan banyodan nasil ciktigini anlamaz bu durumda. Abdesti alir almaz kurulandim giydim ustumu. "Dunki anlattiklarimi bunca zaman bilmemene sevindim ama simdi ogrendiysen senin de sorumlulugun oldu evladim." Bi an dusundum, Naza anlatmis miydim? Evet ulan evet...

Hocayla uzun uzun konustuk. Konuyu iyice kavradıktan sonra ne yapsam diye tekil sahıs planlar kurdum. Disari cikmak icin musaade istedim. Kapiya kadar eslik eden kiz bu sefer gozume daha guzel gozuktu (sadece gozlerini gormeme ragmen). Sigarami yakip amcamgile ugrayacaktim. Ugramasaydim...

Teyzenlerin olaydan haberi yoktu, olunca da koyden kactilar. Ama alien, kacarken vaad edilen altindan cok fazlasini aldi. Dedenin haberi yoktu ama ben biliyordum. Onu da defalarca uyardim gitmesi icin, gitmedi. Bir gece yuksek sesler gelince sabah evinize ugradim. Gorunurde kalp krizi dediler. Ne sigarasi ne alkolu olan adamdi, koyunu terk etmeyince o da olduruldu. Ve sen! Evladim, bu koye girince bekledigim anin geldigini anladim. Suan var ya! 100 az den kisi kaldi bu koyde. Zamaninda 100lerce insan vardi, herkes mutluydu; ta ki babanin gozunun para buruyene kadar. Cinler anlasmayi bozanlarin soyundan gelenleri oldurmek icin yemin ettiler ve suan sana da musallat oldular. Kactiklarini saniyorlar ama onlarin da zamani gelecek. Seni buraya cagiran merakin falan degil, onlar. Ailen nasil izin verdi bilmiyorum. Belki de kendilerini dusunduler...

Lan gri ekran yiyince parti almadi sandim oluyodum korkudan nerdesiniz panpalar ses verin

"Sinek iyi misin sen? Yukarda misin?" Ayaga kalkmak icin ozel bi caba sarf ettim. Inleye inleye zemin kata geldim. "Iyiyim askim hadi yatalim". Kafami koymamla uyumam bir oldu.

Cam kirilma sesleri gelince hemen dogruldum. Naz yanimda degildi kopek gibi etrafi ariyorum nerde diye. "NAAZ, NERDESIN???" 2. Bir sesle sesin kaynaginin 2. Kat oldugunu anladim. Aci maci dinlemeden ciktim. Pencerenin biri yerle bir olmus, digeri de catlamisti. Camdan disari bakinca onlari gordum. 3 kisiydiler; kisa, zayif ve sert bakisli. Sanki yuzlerı gunlerce yanmis gibi burusuk ve bir o kadar da ciddiydi. Oyun hamuruyla bir yuz yapsam sanırım daha bicimli olurdu. "Siz kimsiniz? Napiyosunuz gece gece hemen polisi arayacagim!" Hic istiflerini bozmadan tas atmaya devam ettiler. Ulan anlayamadim nasil is bu deli desem degiller cocuk gibi biseyler ama bu saatte burda ne isleri var? Asagi inip telefonu aldim. O sirada sabah ezani okunuyordu. Ust kata ciktim telefonu gostererek "Bakin aradim geli... " asagida kimse yoktu. Naz asagidan seslendi "Askim napiyosun gece gece hadi yatalim ya" kafamda sireni andiran tiz bir sesle birlikte beynim alt üst oldu. Inip sinirle "Nerdeydin sen?" Dedim. Bitanem yolculuk seni cok yordu galiba dedi. Icimden amaaan ne halt oluyosa olsun diyip vurdum kafayi. Sabah nazin seslenmesiyle uyandim "Sineek! Bu camlari sen mi kirdin?"...

Ama bilmiyorlar ki onlar da bir gun bu koye gelecekler. Sehirde onlara musallat olamadiklarini dedenin olumunden sonra anladilar zaten. Suan o paradan fazlasini kaybetmesi gerekirdi, haram parayla beslenenin sonu cehennemdir!! Buyuyle beslenenin sonu cehennemdir!!"...

Gozyaslarimi silip kosarak ciktim evden. 1-2 saat kadar cayin su sesini dinledim. Koyden gitmeli mi yoksa onlarla ortak bir anlasma mi yapmali bilemiyordum. Ben bu koyu severdim ama kacmak zorundaydim. Kacarsam da daha fazla rahatsiz edilebilirdim. Kafam allak bullak oldu. Biraz daha toparlanip imama ugrayacaktim yapabileceklerim icin. Hem bu olaylar tamamen arastirmalarimin doruk noktasi olacakti. Korkmuyordum, ailem nasil boyle bir lanete bulasmisti ona yaniyordum. Herkes kaderine razi oladursun, ben bu duzeni degistirmek istiyordum. Kimse benim huzurumu bozamazdi. Biraz daha dusunup paketi bitirdim. Sansarlar, 3 kisi, domuzlar, tuvalette konusan kisi, amcam, imam, anlasma...

"Onumuzde domuz falan yok!". Onume dondugumde gercekten de bir sey yoktu. Hizlica gitmislerdir diye gecistirdi naz ama benden suphelenmeye baslamisti. Eve geldigimizde aklima kirilan camlar ve dun attigim sansar geldi. "Sen iceri gec ben arabayi park edip geliyorum" Kapiyi kapatir kapatmaz sansari attigim yere gittim. Oldugu yerde yoktu. Gitmesi mumkun degildi o halde. Koylulerden biri almistir dedim. Iceri girdigimde bi bardak viski uzatti bana. Gerginlikten midir nedir fondipledim. "Sakin ol sampiyon ne bu hiz" nazin gulumsemesi hala yuzunden ekgib olmuyordu. Zaten o bir sey gormemisti ki...

Ust kata cikip camlari temizledim. Sonrasi zaten malum. Asagi inip filmimizi actik ve icerek izledik. Filmin sonuna dogru ikimizin de kafasi guzeldi tabi uzun bir gece oldu. Sabaha karsi uyandigimda sorunsuz bir gece gecirdigime inanamadim, tekrar yattim...

Naz kahvaltiyi hazirlarken bi sigara yakip Halil emmilere gidecektim. Halil emmi babamin yakin dostuydu ve ben ona hep Halil emmi derdim. Caldim kapiyi acar acmaz "Vaayy sinek! Sen mi geldin yegenim gec iceri otur" dedi. Boyle karsilamasina sasirmadim degil...

SON PART - VEDA

Koseye gecti ve olacaklari izlemeye basladi. Agizlarimiz bantladi ve Once Naz kendinden gecmeye basladi, elinde olsa saclarini yolacakti resmen. Daha fazla dayanamadan bantin arasindan birtakim sozler mirildanip oracikta öldü. Sevdigim orada aci ceke ceke adimi sayiklayarak verdi son nefesini. Daha fazla dayanamayip uyusan ellerimle asildim iplere, islakliktan dolayi midir can havlinden midir nedir gevsemisti iyice. Olmemeliydim orada...

Ve olmustu. Ip kopunca ilk is banti cikarip besmele cekmeye calismak oldu. Kimseden reaksiyon gelmemisti fakat buyuleri o kadar kuvvetliydi ki agzim yamulmaya basladi, biraz daha baski cenemi param parca edebilirdi ellerim ayaklarim yamulmus bir sekilde gazetelerle kapli pencereden tum gucumle kosup attim kedimi. Normalde tutabilirlerdi ama birakmislardi iste, zaten bu onlari daha fazla eglendiriyordu. Benim cektigim acı en cok imami mutlu ediyordu. Yere dustugumde kulagim cinlamaya basladi, sanki yanimda bomba patlamis gibiydi, bilincimi kaybederken aklima arka cebimdeki cep defteri geldi. En son amcamın intihar edişine kadar not almıştım. Hala gelen birileri yoktu. 5 dakika olmuştu ve kan kaybından olmazsa kırılmış ayağımla açlıktan ölebilirdim. Morfin yemiş gibi hiçbir acıyı hissetmiyor ve buna şasırıyordum. Ufak kalemimle guc bela basima gelenleri en basimdan beri yazdim ve simdi ben! Filekafatutansinek! Burada olecegimi bile bile sunlari soyluyorum, ben olmasam da, yapamasam da oğlum bu düzeni bozac... "

(O anda arkasinda beliren imami gorup defteri cimenligin icine sakladi, imam gulerek suratina bakti ve elindeki bicakla hic terddut etmeden bogazini kesti.

Olanlardan sonra koydeki tum cesetler gomuldu. Defteri, koyunlarini otlatan koylulerden biri tesadufen buldu fakat okuması olmadığından 11 yıl boyunca koltuğun altında okunmayı bekledi. Yasayan kisinin anne ve babasi sapasaglam hayattadir. Imamsa bulundugun yerden farkli bir ilde goreve basladi. Hayat boyleydi iste, bir anltlasma bazen insanlarin kaderini dogustan etkileyebilirdi... )

Okuduğunuz ve takip ettiğiniz için teşekkür ederim sağlıcakla kalın.

"Amca anlat da isin aslini bilelim?" Sofradan kalti, tuvalate gitti. Ardindan kiz odaya girdi, urperdim. Sofrayi toplarken goz goz geldik, lan altima sicacam korkudan. O sirada imam girdi. "Ummuden korkma, o bu koyde beni koruyan tek varlik!" O an icim isindi aq koyunde guvenebilecegim 2 kisi daha cikti diye. Baslatti anlatmaya :

"Bundan 12-13 sene oncesiydi, koye geleli 2-3 ay olmamisti. Onceki imamin supheli olumunu duyunca buraya gelmeyi zorla ben istedim. Uzun ugraslarim sonucu diyanet beni burada gorev yapmam icin gorevlendirdi. Geldigimdeki ortami gormeliydin, yillardir buraya kimse gelmez, deden de akilli adamdi, Allah gani gani rahmet eylesin, onu da susturdular.

Yaptiklari gunah koyun lanetlenmesine sebep oldu evlat. Baslarda anlamasam da bi bit yenigi oldugunu biliyordum. Bu koyde var ya, ulkenin borclarini giderecek kadar altin var! Ama bir altin dahi gidemez, hepsi bazi cin kabileleri tarafindan koruma altindadir. Babanin baskanliginda bi komisyon tarzi bisey kurulmus, xx kabilesiyle koyu onlara vereceklerine dair anlasma yapmislar, karsiliginda bircok yerdeki altini almislar. Ailen ve sen, nasil zenginsin saniyorsun? Bu koy lanetlendi evlat. Ailen diger ahaliyi de kandirip anlasmayi bozdu. Tum soyunuz da lanetlendi. Anlasma yapan herkes buradan kacmak zorunda kaldi, basta da ailen!! Amcani gordun mu? Aciz herif, ruhunu onlara satti, surekli kurban adar durur, kacacak yeri yok cunku, sizinkiler almiyor bile...

Evine gidip yapacaklarımızı konuştuk. Hoca kararlıydı artık bu olay burda sonlanmalı ve cinlerle insanlar barış yapmalıydı. Biraz daha konuştuktan sonra Naz'ın yanına gidip "Hazırlan, çıkıyoruz" dedim. Başta anlamsa da kafa dağıtmamız gerekliydi. Fazla geç olmadan ilçe merkezine gidip bişeyler içtik. Kafedeyken düşüncelerini öğrenmek için sordum "Aşkım, sence de bu köyde bir gariplik yok mu?" "Ne gibi tatlım? Cinler falan deme bana hava değişikliği seni kötü etkiledi" inanmaması zerre kadar umrumda değildi sonuçta onun fikri ama başına bir şey gelirse dağıtırdım ortalığı. Biraz daha konuştuk olaylar üzerinden. Benim zor günlerden geçtiğimi ve biraz daha zaman tanıyıp köyün havasına alışmamı söyledi. Amcamları sorduğumda kafası karışıktı, cevap veremedi. O da biliyordu aslında ama inanmamaya çalışıyordu. Saat planı yapıp bol aksiyonlu bir filme gitme kararı aldık. Ben yine wc ye geçip elimi yüzümü yıkadım. O sırada tuvaletin sonundaki 2 klozetten birkaç saniye aralıklarla sifon sesi geldi. Tesadüf olması muhtemeldi ama yine de merakım beni wc de tuttu. Biraz daha bekledim ama ne giren ne de çıkan oldu. Kapının tekine vurdum, ses gelmedi. Bir hışımla açmam sonucu o rezalet manzarayı gördüm, dayanamadım kustum. Ufak bir kedi leşiydi bu ve buralarda olması mümkün değildi. Diğerinde de aynı leşten vardı ve koku hafiften içeri yayıldı. Wc nin lambaları otomatik olduğundan dolayı hareketsizliğim nedeniyle söndü. Korkup attım kendimi dışarı. Filme girdik Naz omzuma yaslanıp izlemeye başladı. Yarısında göz kapaklarım kapanmaya başladı, Uyumamalıydım...

Kosarak eve gittim. Naz agliyordu hala. "Gidecegim, hem de simdi!" Hatami kabullenip sakinlestirdim. Kahvaltimi yapip ilce merkezinde kafa dagittik. Onu bu olaylardan ve yasadiklarimdan olabildigince uzak tutacaktim. Lunaparkta sallanirken bazi yuzler gordum. Beyazladigim goren naz zorla indirtti bizi. Iner inmez kusmaya basladim. Icımde daha once hic hissetmedigim ve beni halsiz, bunyesiz yapan bir his vardı. Sanki olume yakınlasıyor gibiydim. "Askim iyi misin? Bak eger kotuysen eve bile donebiliriz?" Sakinlesip kafeye gectik..

Aklimda hala bizimkilerin beni aramamasi vardi. Babam iplemezdi beni anlarim da annem niye hic takmamisti?. Aklimda kara kara dusunceler vardi. Bunalmıstım zaten iyice

Beyler simdi evden cikacam 30-40 dakikaya gecerim az beklerseniz mutlu olurum :')

Hocaya olaylari ekgibsiz bildiriyordum ama yapmadigim bir sey vardi: Gunluk tutmak! Evet olaylar ust uste gelince unutsam da imama her seyi not tutar gibi anlattiktan sonra bunlari kaleme gecirmek aklima gelmisti. Imam sert ve kesindi "Onlarla konusmaliyiz evlat, caniniz daha fazla yanmamali" Hocaya kesinlikle katiliyordum ozellikle de benim basim cok agrimisti. "Ee hocam ne yapmaliyiz? Amcam her seye rest cekiyor gitmemizi istiy-" "O adam korkagin teki! Kendini ahiret gunune kadar rahata alsa da o gun geldiginde kacacak deligi kalmayacak! Ummu!! Kizim asagi inip odayi hazirla, xx kabilesiyle gorusecegiz, bu antlasmaya katilan tek musluma kabile onlar!" Belliydi birden fazla kabilenin oldugu, resmen cin koyune cevrilmisti burasi ama birbirimizi rahatsiz etmeden de yasayabilirdik degil mi? Yok efendim yok, siz hic azili suclularla ortak karar alan mahkeme gordunuz mu?...

Bodrumdaki oda hayalimdekinden cok daha buyuktu, ust katin odasiz haliydi iste otopark gibi. Odanin ortasinda, yerde, sekilli ve arapca harflerden olusan bir tablo benzeri cizim vardi. Sandalyeye oturttu hoca, elime bir kegib atmak icin elindeki bicagi elime tuttu ve "Daha buyuk acilar olmamasi icin" dedi...