cinlerin insanla yaptığı iş birliği

reserved

sözün içinde sır gibi saklı hikmeti çözdugunden mi bilinmez, azazilin aklına gelenler dilinden dokuluverdi:
-madem öyle, sen'den bana mühlet vermeni istiyorum. ver ki; uğruna binlerce yıllık kullugumu ve tutkumu bir kalemde silip attigin şu sözde halife ve neslinin gerçek yüzlerini sana gosterebileyim. izin ver, onlarin nasıl birer nankör, gafil ve isyankar olduklarını sana ispat edeyim !
-peki, haydi bakalım! ancak şunu unutma: senin kullarim üzerinde hiçbir tahakkümün olamaz. olsa olsa ancak boş vaatlerde bulunursun. yinede içlerinden azıp sapanlar, sana uyanlar olursa benim onlara vaadim ancak cehennemdir. ihlasli kullarima gelince; onlara vekil olarak zaten rabb'in yeter!

azazilin ilminden, zekasindan eser kalmamış, bir anda bambaşka biri oluvermişti. anlaşılan aşk bali çoktan bozulmuş etrafına zehir sacmaktaydi... fakat ne hikmetse isyanın ve küfürün bu en alacağına rağmen helak değil bir nevi sürgün gelmesi sadece melekleri değil azazili de şaşırtmıştı:
-o halde çık git huzurumdan! artık sen kovulmuş ve kıyamete kadar lanetlenmis birisin!

dahası sevdiği tarafından hakaretin böylesine maruz kalmasına sebep olan o sefil yaratık; karşısına dikilmiş , hicbiseyden haberi yokmuş gibi alık alık bakıyordu. nedenmi secde etmemişti? işte bunun yüzünden! azazil daha fazla dayanamadı ve kinini, kibrini, öfkesini içinde tuttuğu ne varsa hepsini kusuverdi: -ben ona secde etmem birkere yaratılış olarak ondan üstünüm. beni ateşten onu topraktan yarattın. ibadet olarakta üstünüm öyleki; yedi kat semayi secdelerle fikirlerle tesbihlerle aşıp geldim o daha birtek secde dahi etmedi. makamcada üstünüm ben yeryuzunde halifelik, ordularına komutanlık, meleklerine hocalık yaparken onun sırt üstü yatıp tikirdamaktan başka bAşka vasfı yoktu. kisacasi ben ondan her yönüyle ustunum ve asla ona secde etmem!

Gece okuyacam panpa saglam şeyler var burda

günlerdir gözüne bir damla uyku girmeyen azazil boş durmuyor bir o kata bir bu kata koşturup melekler arasında kulis yapıyordu hakedilen ile bahşedilen i konuşuyordu hatta hızını alamayip bana üstünlük taslamaya kalkarsa canına okurum diyordu.. tüm meleklerle beraber arşı âlâ ya davetli olan azazil oraya vardığında kalpleri sarsan o emir heryandan duyuldu - ben ona ruhum'dan üflediğim vakit, hemen tazimle secde edin!

devam et pnpa

yaratılışı ile bizzat cebrail'i görevlendiren allah'ın ona ne denli önem verdiği ortadaydı. onca zaman meleklere gazap komutanligi eden azazil kiskanmişti.. nasıl olurda kendinden daha önemli olurdu oysa azazil allaha büyük bir tutku ile bağlıydı..

azazil birinci kat semaya çıktığı bir gün ozaman kadar görmeye hiç alışkın olmadığı bi manzarayla karşılaştı. melekler sağda solda hücreli beşeri gruplar oluşturmuş, sanki aralarında bir şeyler tartışıyor gibi gibilerdi. olup biteni anlamaya çalışan azazil meleklere sordu:
-hayırdır efendim, bir sorunmu var?
- sanırım buna sorun demek doğru olmaz. sadece aldığımız bir haberi tam olarak anlayamadık okadar!
- sakıncası yoksa sizleri ibadetten alikoyacak kadar önemli bu haberin ne olduğunu ogrenebilirmiyim?
- duyduğumuza göre yüce allah, kendisine kulluk etmeleri için yeni bir halk yaratmayı murad etmiş..
azazil hangi kata çıksa aynı şeyleri duyuyordu hatta biri şöyle demişti: - evet azazil! ne mutlu bizlereki allahın hitabı ile bizzat şerefyap olduk. zat' ına kulluktan öte halifelik edecek birini yaratıp buraya cennete gönderecek.. halife.. allahın halifesi.. buda ne demekti şimdi? meleklerden dahami degerliydi?..

@116 teldeyim panpa kolay olmuyor işe bide hikaye havası katmak zaten başlı başına bi dert öyle olmasa okuyan olmaz.. sabır panpa büyük bi erdemdir
' sigara molası '

TUTKU... bu, azazilin, sevgilisine olan hislerini izah ederken kullandığı ifadeydi. ona göre tutku, aşktan çok daha öteydi. tabi henüz bilmediği bir şey vardı: eğer aşk bir bal ise tutku, bozulmuş balın zehre dönmesinden ibaretti... zaten "aşkın şarabı" dedikleri şeyde zehrin ta kendisi değilmiydi ? ..

azazil çıkmadan önce toprak adama son kez gözdağı vermek istedi:
- ey rabb'im! sen'in beni rahmetinden uzaklaştirmana karşılık bende onu ve neslini azdiracagim. senin doğru yolun üzerine pusu kuracak; onlara önlerinden, arkalarından, saglarindan, sollarindan yaklaşıp bir şekilde kaldıracağım. onlarin ne kadar gafil ve nankör olduklarını işte o zaman anlayacaksın!
azazil sırtını dönüp huzûr-u ilahi'den çıkar çıkmaz bir kenara yığılıp kaldı. bir zaman sonra kendine geldiğinde yaptıklarına ve konustuklarina kendi dahi inanamadı. ahmaklik adına hayatının en iyi performansını ortaya koyarken aklı neredeydi? ayrıca nasıl olmustuda allah a doğrudan isyan ettiği halde hâlâ nefes alabiliyordu? kahhar olan allah istese onu oracıkta kahredemezmiydi ? tabiki ederdi...

peki ozaman neden yaşamasına izin vermisti? hemde müstakbel halifesine açıktan savaş ilan etmesine rağmen?... "yoksa" dedi kendi kendine, "bu bana verilmiş yeni bir vazifemi? acaba allah kullarinin samimiyetini sınamak için beni görevlendirmis olabilirmi? hemde böyle sıradışı bir senaryoyla ve gayet inandırıcı şekilde! neden olmasın? eğer öyleyse bu şimdiye kadar aldığım vazifeler içinde en keyiflisi olacak. ve elimden gelenin en iyisini yapacağıma yemin ederim!"
azazil, bu son düşüncede saplanıp kaldı. lanetlenip kovulmayi gururuna yediremedigindenmi bilinmez, artık yeni ve gizli bir görevi vardı..

Rezerved

reserved

eserved

reserved

Rezerved

rezerved

abi çok iyi ya