Yusuf bir an önce bir şeyler yapması için yalvarıyordum resmen ama o Hocalarıma sormam gerekiyor bu konuyu, neyin ne olduğunu anlarsak müdahale edebiliriz. dedi fakat dinlemiyordum onu hemen bir şeyler yapması için ısrar edip duruyordum. Artık gözlerimin dolduğunu hissettim ve yusuf iletişime geçebilirim belki ama tehlikeli olacaktır. Bunu istediğinden kesin emin misin? diye sordu. Evet anlamında başımı salladım. Pekala o vakit diyerek ellerini dizine koyup kalktı ve diğer odaya gitti.
Geldiğinde elinde bir ampul, büyük bir kağıt parçası ve daha küçük kağıt parçaları vardı. Odanın ampulünü çıkartıp o ampulü taktı. Gece lambasına benzeyen mor bir lambaydı bu. Daha sonra eliyle yere oturmamı işaret etti ve dizlerimin üstüne işaret ettiği yere oturdum. Büyük kağıt 2 ye katlanmıştı. Önüme açtık kağıdı, üzerinde değişik bir şekil ve arapçaya benzeyen yazılar vardı ve Yusuf'da benim gibi tam karşıma oturdu. Gözlerini kapattı bir şey okuyor gibiydi. Dudakları açılıp kapanıyordu. Okumaya devam ederken yavaş yavaş kağıtları yakmaya başladı ve birden gözlerini bana doğru açıp kükredi.
YA ECHU BiN CiNNiA ! ERAHM KAVMUN UNZiHi DECR !
Gözlerimin yandığını hissettim ve kollarım kasılmıştı. Kendimi ağırlaşıyor gibi hissettim ve birden kendimi sanki dışardan seyrediyormuşcasına bir hisse kapıldım. Ağzımı açıyordum.
NARA iNHA ! NE iSTiYORSUN BENDEN ÇAMUR ! diye bir ses çıktı ağzımdan benim sesimden kat kat kalındı.
NE iSTiYORSUN BU BEDENDEN? Dedi yusuf, gözlerimin içine kilitlenmiş bakıyordu.
BANA HiZMET EDiYOR VE BENDE KARŞILIĞI VERiYORUM BUNDAN SANANE ! dedim ve dedi. Çok değişik hissediyordum.
tueal iilay BUNU NEDEN SÖYLÜYORSUN? diye sordu yusuf. Birden yüzümde değişik bir sırıtış belirdi.
BUNU SÖYLEYEN BEN DEĞiLiM ACiZ ÇAMUR !
Peki ya kim? diye sordu yusuf. Birden çok derin hırıltılar gelmeye başlamıştı benden ve belkide sesimin on katı yüksek bir sesle,
Cânn !!!
diye bağırmasıyla ev resmen yerinden sallandı bir karartı belirip kayboldu odada. Tekrar vucudumu hissedebiliyordum. Yusuf karşımda gözleri yerinden fırlayacak şekilde açılmış yere bakıyordu ve hemen kalkıp lambayı değiştirdi. Nefesi halen aynıydı.. +

Yusufa seslendiğim halde konuşmuyor öylece gözleri boşluğa bakıyordu. En son omuzlarından tutup Yusufu sarstım ve kafasını sallayıp kendine geldi. Ne oluyor yusuf? Cânn kim? Ne oldu böyle? dedim hızlı bir şekildi. Yusuf bana döndü ve gözlerimin içine bakarak Cânn, cinlerin atası olarak bilinir kardeşim. Normal cinlerle bile uğraşmak çok tehlikeli ve zor iken eğer söylediği doğruysa çok büyük bir tehlikenin içindesin kardeşim.. dedi. Sesim titreyerek Ci..Cinlerin at..Cinlerin atası mı? diyebildim zorlayarak..
Başını sallayarak onayladı. Artık iyice kafam allak bullak olmuş ve pgibolojim bozulmuştu. Yusuf Meraklanma demiycem kardeşim gerçekten endişelenilmesi gereken bir durumdasın ama eminim hocalarım Allah'ın izniyle buna bir çözüm bulacaktır. dedi. Bir süre sende kalabilir miyim? dedim. Yusuf tedirgin bir şekilde yüzüme baktı ve birden gülümsedi.
Tabi kardeşim.. Tabi..

Yusuf benim için oturma odasına yatak hazırlarken ben olanları düşünüyordum. Birden Yusuf'un sesiyle irkildim. Senin için dua edicem kardeşim.. diyerek gülümsedi. içimi rahatlatmıştı böyle söylemesi nedenini bilmediğim bir şekilde, gülüp kafamı salladım. Yusuf, Ben yan odadayım kardeşim. Bir şey olursa seslenmen yeterli saatin kaç olduğunu önemseme dedi. Bende Sana ne kadar teşekkür etsem az kardeşim. Bu yaptıklarını unutmucam elbet karşılığını verme fırsatım olur bir gün kardeşim. dedim dudaklarımı içe doğru bükerek. Bundan kurtulduğunda bir kere Allah razı olsun dersin bana yeter kardeşim.. dedi ve gülümseyerek odadan çıktı.
Yatağa uzandım ve nasıl böyle bir yanlışa düştüğümü düşünmeye başladım. Gözüme uyku girmiyordu. Korkuyor muydum yoksa tuhaf bi heyecan mıydı bu anlayamıyordum ama gözlerim öylece açıktı. Birden yine o sesi duydum..
Tueal iilay !
Birden o kadar sıkıldığımı ve bıktığımı hissettim ki artık bununla uğraşacak gücümün olmadığını fark ettim. Ne olacağı umurumda bile değildi. Mırıldanarak gibtir git ulan artık dedim kendi kendime ve hayatımın hatasını yaptığımı o an anladım. Birden omzumda iki koca el gibi bir şey hissettim. Beni hızlıca yatakta bir sağa bir sola çekti ve birden aynı eli boğazımda hissettim. Beni resmen yatağın üstünde boğazımdan tutarak kaldırmıştı. Ellerim aşağı doğru sarkmış ve yutkunamıyordum. Nefesimi toplayabilsem Yusuf'a bağıracaktım ama boğazımı gittikçe daha fazla sıkıyordu. Gözlerim kararmaya başlamıştı ki kapı açıldı yusuf bağıra bağıra ve ellerini havada sallayarak içeri girdi.
FETUHNA HABiSUL FENNAH ! FETUHNA HABiSUL FENNAH ! FETUHNA HABiSUL FENNAH !
Birden boğazımdaki eller kayboldu ve yatağın üstüne düştüm. Öksürüyordum. Yusufa baktığımda ellerini dizine koymus hızlı hızlı derin nefesler alıyordu. Ne yani? Bana dokunabiliyor mu? Bu nasıl olabilir yusuf delircem bana yardım et dedim yalvarırcasına, yusuf ise halen hızlı hızlı nefes alıyor ve yere bakıyordu. Tekrar Yusuf yardım et bana gelip dokunan o muydu? Cânn mıydı? Bu kadar güclüyse ne yapacağım ben? dedim. Yusuf halen elleri dizlerindeyken kafasını bana çevirdi ve kafasını hayır anlamında sağ sola sallayarak Hayır kardeşim.. Sadece sana mesajını ileten elçi bir cindi bu. O yüzden bu kadar kolay kovabildim.. Şayet ki gelen Cânn olsaydı.. lafını bitirmedi.
Cânn olsaydı ne yusuf? dedim. Cânn olsaydı şuan çok çok daha kötü bir durumda olabilirdin.. dedi. Gözlerim birden boşluğa bakar olmuştu. Artık yaşamak dahi istemiyordum resmen. Yusuf nefesini toparlamış yanıma gelmişti. Yatağa oturdu ve Bence ikimizde de uyku denen bir şey kalmadı. Kahve yapayım da oturalım sabaha kadar dedi. Başımı sallayarak onayladım..

Yerden kalktığımda ayna da cizik dahi yoktu ve her şey normaldi. Sanırım delirmeye başlıyorum dedim kendi kendime, o sıra da Yusuf içeri girdi ve ne oldu iyi misin? diye sordu. Ben cevap verecekken birden kağıdı gördü ve gözleri açıldı. Birden bana dönüp, BUNU IŞIĞA TUTTUN MU ? diye sert ve yüksek bi sesle sordu. Eve.. lafımı bitiremeden Yusuf'un ağzı aşağı doğru kaydı gözleri kapkara ve kulakları yukarı doğru büküldü. Dehşete düşmüştüm. Birden arka cebimden cıkardığı çakıyı boğazıma sapladı. Gözlerim bi anda kaydı ve yusuf'un sözlerini duyarken gözlerim karardı.

GÜNAHKAR BEŞER

Sıçrayarak gözlerimi açtım. Halen tuvallette ve yerdeydim. Kafam çok kötü ağrıyordu. Sanırım bi yere vurmuştum. O an kapı açıldı ve içeri yusuf girdi. Ne oldu? iyi misin? diyerek bana doğru gelince ellerimle geriye doğru sürünerek kaçtım. Yusuf şaşkınlıklar içinde kalmıştı. Okan, benim iyi misin kardeşim? neler oluyor? dedi. Nefesim hızlanmıştı. Biraz yavaşlamasını bekledikten sonra ayağa kalktım ve kağıdı gösterdim. Yusuf kağıttaki şekilleri görünce kaskatı kesildi. Belli ki bir şeyler biliyordu. Kağıdı aldı. Halen gözleri kağıttaydı. Ben o sıra da içeri geçelim olanları anlatayım dedim.

Tekrar masaya gittik ve tüm olanları anlattım. Beşer'in ne demek olduğunu sordum. insan, insanoğlu anlamındadır kardeşim dedi. Peki kağıttaki şekiller ne anlama geliyor? diye sordum.

Kardeşim bunlar şekil değil. işaretleme büyüsü. diye cevap verdi. Büyü lafını duyunca tekrar nefesim hızlandı. Ne işe yarıyor? neden bunu bıraktı o adam? diye sordum. Cin musallatı yaşayan birine kurtulamaması için, her gittiği yerde, her korumanın arkasında dahi musallat olunabilsin diye yapılan bir büyü. Ancak bu büyünün işe yaraması için senin yaşadığın musallat olaylarından bir nesne isim veya söz gerekiyor. Yaşadığın olaylarla alakalı hiç bir şey bu büyü işe yaramaz dedi.

O anda gözlerim doldu. Bıkmıştım iyice.. Yusuf bişey mi oldu? dedi. Ağlamaklı bir sesle Güneşe tut kağıdı dedim. Yusuf kağıdı güneşe doğru kaldırınca önce gözleri açıldı daha sonra acınası bir ifadeyle bana baktı.

Birden yusuf ayağa kalktı ve hadi gidiyoruz dedi. Noluyor? Nereye Yusuf? dedim. O adamı bulmamız gerekiyor. Sana bunu neden yapıyor öğrenmeliyiz. Zaten akşam otobüsüm var Konya'ya gidiyorum hocalarımın yanına, onlar çaresini bulacaktır. dedi.

Kafeden çıktık. Ancak nerden başlayacağımızı bilmiyorduk aramaya, ahat amcadan adamın nasıl biri olduğunu öğrenmek için tekrar yola çıktık.

Yerden kalktığımda ayna da cizik dahi yoktu ve her şey normaldi. Sanırım delirmeye başlıyorum dedim kendi kendime, o sıra da Yusuf içeri girdi ve ne oldu iyi misin? diye sordu. Ben cevap verecekken birden kağıdı gördü ve gözleri açıldı. Birden bana dönüp, BUNU IŞIĞA TUTTUN MU ? diye sert ve yüksek bi sesle sordu. Eve.. lafımı bitiremeden Yusuf'un ağzı aşağı doğru kaydı gözleri kapkara ve kulakları yukarı doğru büküldü. Dehşete düşmüştüm. Birden arka cebimden cıkardığı çakıyı boğazıma sapladı. Gözlerim bi anda kaydı ve yusuf'un sözlerini duyarken gözlerim karardı.

GÜNAHKAR BEŞER

Sıçrayarak gözlerimi açtım. Halen tuvallette ve yerdeydim. Kafam çok kötü ağrıyordu. Sanırım bi yere vurmuştum. O an kapı açıldı ve içeri yusuf girdi. Ne oldu? iyi misin? diyerek bana doğru gelince ellerimle geriye doğru sürünerek kaçtım. Yusuf şaşkınlıklar içinde kalmıştı. Okan, benim iyi misin kardeşim? neler oluyor? dedi. Nefesim hızlanmıştı. Biraz yavaşlamasını bekledikten sonra ayağa kalktım ve kağıdı gösterdim. Yusuf kağıttaki şekilleri görünce kaskatı kesildi. Belli ki bir şeyler biliyordu. Kağıdı aldı. Halen gözleri kağıttaydı. Ben o sıra da içeri geçelim olanları anlatayım dedim.

Tekrar masaya gittik ve tüm olanları anlattım. Beşer'in ne demek olduğunu sordum. insan, insanoğlu anlamındadır kardeşim dedi. Peki kağıttaki şekiller ne anlama geliyor? diye sordum.

Kardeşim bunlar şekil değil. işaretleme büyüsü. diye cevap verdi. Büyü lafını duyunca tekrar nefesim hızlandı. Ne işe yarıyor? neden bunu bıraktı o adam? diye sordum. Cin musallatı yaşayan birine kurtulamaması için, her gittiği yerde, her korumanın arkasında dahi musallat olunabilsin diye yapılan bir büyü. Ancak bu büyünün işe yaraması için senin yaşadığın musallat olaylarından bir nesne isim veya söz gerekiyor. Yaşadığın olaylarla alakalı hiç bir şey bu büyü işe yaramaz dedi.

O anda gözlerim doldu. Bıkmıştım iyice.. Yusuf bişey mi oldu? dedi. Ağlamaklı bir sesle Güneşe tut kağıdı dedim. Yusuf kağıdı güneşe doğru kaldırınca önce gözleri açıldı daha sonra acınası bir ifadeyle bana baktı.

Birden yusuf ayağa kalktı ve hadi gidiyoruz dedi. Noluyor? Nereye Yusuf? dedim. O adamı bulmamız gerekiyor. Sana bunu neden yapıyor öğrenmeliyiz. Zaten akşam otobüsüm var Konya'ya gidiyorum hocalarımın yanına, onlar çaresini bulacaktır. dedi.

Kafeden çıktık. Ancak nerden başlayacağımızı bilmiyorduk aramaya, ahat amcadan adamın nasıl biri olduğunu öğrenmek için tekrar yola çıktık.

Yatağın üstünde öylece ne kadar kaldığımı bilmiyordum. Ancak artık daha mutluydum. Babam yaşıyor ve bi yerlerdeydi. Belli ki bana yardım etmek istiyordu. Hatta durumumdan haberdar bile olabilirdi. Çünkü kitabı biliyordu. Belki de durumumdan haberdar olduğu için bana yaklaşmamıştı. Ben ise öncelikle bu kadını bulmalıydım çünkü bütün sevdiklerimi kaybediyordum bu olaylar yüzünden, babamı tekrar kaybedemezdim. Otobüs biletimi aldım ve otobüse bindim.

Ankara'ya vardığımda otogardan bir taksiye binip taksiciye adresi verdim. Yolda giderken bu kadınla ne konuşacağımı ne yapacağımı düşünmeye başlamıştım. Eğer bunu bana yapan oysa beni tanıyacaktı. Yapan oysa bunu tersine çevirmekte istemeyecekti. Kadını buna zorlayacak mıydım? yoksa konuşup benle olan derdini mi öğrenecektim. Kararsızdım. Akışına bırakmaya karar verdim. Ne olacaksa o an olup bitecekti. Zaten artık fazlasıyla yorulmuştum..

Taksici eve getirdiğinde parasını verip teşekkür ettim. Ev eski bir konağa benziyordu. Kapıya geldiğimde çalıp çalmamayla alakalı bi an tereddüt ettim ama daha sonra çaldım kapıyı.. Kapıyı orta yaşlarda gözlükle esmer bir kadın açtı. Bu, o değildi. Buyrun? dedi. Ayşe hanım için gelmiştim ama diyerek yanıt verdim. Bir dakika dedi ve içeri gitti. Geri geldiğinde kapıyı biraz daha açarak buyrun dedi. içeri girdiğimde içime bir sıkıntı düştü. Ancak anlam veremedim. Bir kapıyı işaret ederek içeri de dedi. Teşekkür ettim ve kapıyı açtım.

içeriye girdiğimde tekerlikle sandalye de biri camdan dışarı bakıyordu. Bana doğru döndü. Bu o idi. Beyaz tenli saçları uzun 30 lu yaşlarda biriydi. Fotoğrafında daha gençti. Hoş geldiniz dedi. Hoş bulduk diyerek karşılık verdim. Buyrun oturun dedi. Oturdum. ilginç bir şekilde beni tanımamıştı. Ancak tanımadığı birine evinde neden böyle davranıyordu? Hemen konuya girdim. Siz Ayşe Zaloğlu musunuz? dedim. Evet anlamında kafasını salladı. Cebimden işaret büyüsünü çıkardım. Bunu siz mi yaptınız diye gösterdim. Bi anda yüzü düştü ve üzgün bir ifadeye büründü. Kafasını eğmişti. Kafasını kaldırıp evet ben yaptım. diye karşılık verdi.

Peki ama neden? diye sordum. Ben bu işlerle para kazanıyorum. Gördüğün gibi tekerlekli sandalyeye hapsim dedi. Yani bunu size başkası yapmanız için para verdi öyle mi? dedim. Başıyla onayladı. Peki kim yaptırdı bunu diye sordum. Kapıda girerken kimliğine bakan oldu mu? Kimin kime yaptırdığıyla ilgilenmem ve bu işleri de sevdiğimden yapmıyorum. Paraya ihtiyacım var. Bi şekilde geçinmem gerekiyor dedi. Buraya kadar bir hiç için gelmiş olamazdım. Kağıdı uzatıp, bunu yok etmenizi istiyorum. dedim. Yapamam dedi. Öfkelenmiştim. Peki, bu işaret büyüsüyle beni kime işaretlediğini biliyor musun? Şuan buradayım. Buraya gelirse ne olacağından haberin var mı? dedim. Hangi cin senle uğraşıyorsa ona. Buraya cinler giremez evin her yeri mühürlü diye yanıt verdi. Her hangi bir cin değil dedim. Nasıl yani? diye sordu. +

Cânn dememle kadının gözleri yuvalarından fırlayacak gibi oldu.

Annemin intihar ettiğini öğrendim. Bunun için cenazesinden sonra karakola çağrıldım. Aslında hiç bir şey bilmek istemiyordum. Duyduğum ilk an gözlerimin dolmasına rağmen cenazesinde tek bir göz yaşı dahi dökmemiştim. Amcam dediğim o bin cenazede yoktu. Karakola gittiğimde ifadem alınırken nottan bahsetmiştim. Ancak gerçekten yapacağını düşünmediğimi dile getirdim. ifademi alan polis memuru bana imam Tarlası size bir şey çağrıştırıyor mu? diye sordu. Gözlerim fal taşı gibi açıldı. Çünkü bu büyü malzemelerini gömdüğüm tarlaydı. Şaşkınlığımdan dalmışım ki polisin Okan Bey? lafıyla kendime geldim. Ha? evet.. Yani hayır bir şey çağrıştırmıyor neden sordunuz? dedim. Annenizin bedeninin bulunduğu yer imam Tarlası.. dedi. içim ürpermişti. ifadem bittikten sonra karakoldan çıktım. Gözlerim boşluğa bakar halde yürüyordum. Annem bile bile mi orda intihar etmişti? yoksa tesadüf müydü? sorular artıyordu. +

Eve doğru giderken Hasan Amca'nın evinin ışığını gördüm. O an kafama dank etmişti. Küçük kardeşimi oraya bırakmıştım. Olayların etkisinden onu tamamen unutmuştum. Hemen Hasan Amca'ya gittim. Kapıyı açtığında Korkunç görünüyorsun evladım dedi. Nasıl Hasan Amca? dedim. Bitkinlikten gözlerin kısılmış en son ne zaman uyudun? dedi. Harbi en son ne zaman uyumuştum? hatırlamıyordum. Beni hemen içeri aldı. Kardeşimi sorduğumda uyuyor diye yanıtladı. Her şeyi hasan amca'ya anlatasım vardı fakat söylediği an fark etmiştim. Çok bitkindim.

Hasan Amca oturma odasına hemen bir yatak serdi ve hemen uyumamı ne konuşacak ne yapacaksak sabah yapmamı söyledi. Tavsiyesine uyup yatağa uzandım. Uzanmamla uyumam bir olmuştu. Birden o sesle irkildim..

Bana gel !..

Ancak bu sefer bir tuhaflık vardı. Ses sanki yakındaydı. Ayağa kalkıp etrafa bir bakmayı düşündüm. Hemde tuvalete sıkıştığımı fark ettim. Odadan çıktım. Tuvaletin ışığını yaktım ve tam tuvalete girecekken gözüme vestiyer deki palto çarptı. Kahverengi bir palto ve yan askısında da eski siyah bir şapka vardı. Nefesim hızlanmıştı ama hemen her şeye atlamamam gerektiğini öğrenmiştim artık.. Yavaşça gidip paltonun iç cebine baktım. YIRTIKTI !

O anda gözlerim yerinden fırlayacak gibi oldu ve bir çığlık duydum. Kardeşimin sesiydi bu ! Hemen çığlığın geldiği odaya tekmeyle girdim ve dehşete düştüm. Hasan Amca'nın gözleri kapkaraydı. Kardeşimi saçından tutmuş ve boğazına bir bıçak dayamıştı.