Acaba ses benim hayal ettiğim bir şey miydi? Yoksa kedim aşağı yatakta yatmaya mı çalışıyordu?O anda kapıma baktım ve kapı kapalıydı. Belkide annem beni kontrol etmek için kapıyı açtığında kedim içeri gelmişti? annem beni kontrol etmeye her akşam gelirdi yaşım kaç olursa olsun korktuğunuzda bunun bir önemi kalmıyor Evet, öyle olmalıydı. Yüzümü duvara döndüm ve uyumaya çalıştım.Ben döner dönmez aşağıdaki ses durdu. Sanırım kedimi rahatsız etmiştim.Ama hemen fark ettim ki aşağıdaki ziyaretçi kedimden daha sinsi bir şeydi. Aşağıdaki şey bir anda yatakta deli gibi dönmeye başladı. Sanki birisi öfke nöbeti geçirir gibi. Korku beni yakaladı. Gözlerim korkuyla açıldı ve ıslanmaya başladı. Ağladım.
Her insanın yaptığı gibi, annemi çağırdım. Evin diğer ucunda bir hareketlenme oldu. Bağırdıktan sonra aşağıdaki şey manyağa döndü ve sanki deprem oluyormuş gibi yatağı sarstı. Aşağı inmek yerine yatağımda kalmayı tercih ettim. Onları beklemek sonsuz bir süre gibi geldi.
Kapı sonunda açıldı.Bu arada aşağıdaki yatak tamamen boştu.
Ben ağlarken annem beni sakinleştirmeye çalışıyordu. Korkudan dolayı neden korktuğumu anneme söyleyemedim. Sanki ondan bahsedersem geri gelecek gibi bir his vardı içimde. Annem aşağıdaki yatağa yattı ve sabaha kadar orada kalacağını söyledi.Ama gece neredeyse hiç uyuyamadım.
Ertesi sabah o oda dışında her yere gitmek istiyordum.Bir cumartesi sabahıydı. Bahçede arkadaşlarla oturmuş dışarida konuşuyorduk .Bahçede bir çok çalı ve yüksek ağaç vardı.Bu yüzden kendimizi egzotik bir adada macera yaşar gibi hissederdik.
Arkadaşlarımla konuşurken gözüm odamın penceresine kaydı. Sanki sabahları beni izliyor. Gece tek kalınca sinirle doluyor ve bana kabus yaşatıyordu. Size garip gelebilir fakat, beni odaya geri soktuklarında itiraz etmedim. Elimde bir kanıt yoktu nasıl olsa.Üst kattaki ranzama tırmandım ve yattım. Gece korkudan hareketsiz yatarken bir anda kalp atışlarım hızlandı. Aşağıdan yine çıtırtılar geliyordu.Bu sefer aklımda bir düşünce dolaşmaya başladı.

entry girişine şuku

Gelmesin

Gelmesin

Biraz sonra aşağıdaki çıtırtılar yerini nefes alıp vermeye bıraktı. Göğsünün inip kalktığını hayal edebiliyordum.Ev yine sessizleşmişti. Nefes alıp verişler devam ediyordu. Gitmesini istiyordum Beni yalnız bırakmasını. Orada sessizce yatıyordum.Ne istiyordu?
Daha sonra beni gerçekten korkutan bir şey oldu. Hareket etti. Daha önce ki hareketlerinden farklıydı. Sanki bir hayvan gibi. Kuşkusuz birşekilde. Yatakta doğrulduğunu hissettim. Aramızda sadece bir kaç tahta vardı o kadar. Nefes alıp verişi dahada hızlanmıştı.
Yatıyordum. Gözlerim yaşlarla doldu. Boğazım yanmaya başladı.Bu korkunun tarifi olamazdı. Böyle bir korkunun var olduğunu sanmıyordum.Ama yanılmıştım. Neye benzediğini merak ediyordum. Uyanık olduğumu anlamaması için büyük uğraş veriyordum.iki yatağı ayıran tahtaya dokunmaya başladı. Sonra büyük bir güçle, tahtaya vurdu. Artık ağlamaya başladım. Annem yine geldi ve bana sarıldı. Bana ne olduğunu sordu. Yine aynı şeyi söyledim. Kabus'Bu garip olaylar haftalarca devam etti.Her gece yatağın çıtırtısına uyanır, yatak delice sallanır, annem gelince biterdi.Her akşam annem aşağıda yatardı.Ne olduğundan habersiz.
Çoğu gece hasta olduğumu söyleyip ailemle kalıyordum. Geceleri o 'şey'le yalnız kalmak istemiyordum.Bu şey nedense annem yanımdayken hiç ortalığa çıkmıyordu. Aynı şey babam için de denebilirdi.Ama onu uykusundan uyandırmak çok zordu.Bir kaç ay sonra, artık gece ziyaretçime alışmıştım. Bunu bir arkadaşlık olarak düşünmeyin. Sadece onu kabullenmiştim.
Günler daha da zorlaşıcaktı. Büyük babam hasta olmuştu.Ölücekti. Annem onun yanında kalmaya başlıyordu.O gün hemen eve koştum ve alt kattaki yatağın üzerine tüm eşyalarımı koydum. Oraya gelmesini istemiyordum. Karanlık olunca, yatağıma uzandım. Annemin evde olmadığını bilerek.Ne yapacağımı bilmiyordum.

inşallah bu hikayedede ikide bir anlatmıyorum dalga geçiyorsunuz inanmıyorsunuz diye ağlamassın amk *

Bir şizofren daha.

O zamanlar 18 yaşındaydım... Şikayet etmiyordum çünkü,o yaşta bile geniş bir evimizin olmadığını biliyordum.

Bi zahmet 18 yaşında küçük bir eve sahip olduğunuzu anlayabil yannan kafalı yaşı küçük olmasına rağmen anlıyormuşmuş.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.

yazık ki bu gece en korkunç olanıydı. Yavaş yavaş uyandım.Oda karanlıktı. Hiç bir ses yoktu. Nefes alma, gıcırdama, hiçbiri. Odacansızduruyordu. Cansz,ama boş değil.
Gece ziyaretçisi,alt yatakta değildi. Benim yatağımdaydı!Çığlık atmak için ağzımı açtım,ama hiç bir şey diyemedim. Hareketsiz durdum. Eğer çığlık atamadıysam, uyanık olduğumu öğrenmemeliydi.Onu görmüyordum,ama hissediyordum. Yorganımın ucunda duruyordu. Hissettiğim ağırlığı asla unutamıyacağım.
Eğer yaz mevsiminde olsaydık, birazda olsa ışık olurdu.Ama kışın hiç bir ışık olmuyordu.Bu yüzden zifiri karanlıkta yatıyordum.
Bazen korku sizi esir alır.Saf korku. Yataktan çıkmalıydım. tüm umutlarım tükendi ölümden korkuyordum. Yatakta kalırsam ölecektim. Kaçmalıydım.Ama ya benden daha hızlıysa?Onu rahatsız etmeden inebilirmiydim?
Doğrulmaya çalıştığımda, hareket etmediğini anlayınca garip düşünceler aklıma geldi.Ya uyuyorsa? Belki benimle oyun oynuyordu. Belki avını yakalayan bir hayvan gibi, benim uyanmamı bekliyordu?En yavaş şekilde nefes almaya çalıştım. Tüm cesaretimle yorganı yavaşça üzerimden kaldırmaya başladım.Tam o anda elim ona çarptı. Korkudan her yerim titremeye başladı.
Hiç bir şey yapmadı.Ölü gibiydi. Yüzüne dokunmak istiyordum.Bu güne kadar onu çok merak ediyordum.