1. 126.
    0
    dinlemiycem ulan okumiycam şu başlığı bu yazıyı da bu başlığı sol frame de görmekten bıktığım için yazdım yeter yazmayın şu başlığa artık bitir şu hikayeyi okumiycam anla artık
    ···
  2. 127.
    0
    reseved hadi anlat panpa gerçek olmadığı halde iyi sardı
    ···
  3. 128.
    0
    reserved
    ···
  4. 129.
    0
    Allah ım yardım et diyerek ağlıyordum, yapabildiğim kadar.Bu yol,bu yolun gerçek bir tarafı yoktu.

    Öleceğim dedim.Ben artık öldüm. Korkudan çıldırmış gözlerim avazı çıktığı kadar açılıyordu.

    Sıcak olduğundan daha yakıcıydı. Kimse yoktu, otobanın ortasında cesedim bile bulunamayacaktı.

    Ayaklarım yorgun düşmüş ve yere yığılmıştım. Ağır ağır nefes alıyordum.
    ···
  5. 130.
    0
    Yanağımın yaslı olduğu asfaltta bir gölge büyüyordu. Beni öldüreceklerdi. Mert'in cesedi yanıma düştü kanlı bir şekilde. Süzülen kan dudağıma bulaşmaya başlamıştı. Elimi atmaya karar vermiştim ki bir balta darbesi indi kafasına.

    Heyecandan, korkudan o andan sonra ne olduğunu hatırlamıyorum.

    Gözlerimi açtığında birinin kolunda bir binaya doğru zütürülüyordum.4 ya da 5 katlı bir bina, sanki bir lise gibi. Evet burası bir lise.
    ···
  6. 131.
    0
    ananı cin mi gibti yani sende melez cin misin
    ···
  7. 132.
    0
    Hayatta kalan ama bir ölüyüm ben. Babam beni liseye zütürüyor ve yanımda baltasıyla arkadaşım.Bu gerçek olamazdı.

    Binadan içeri adım attığımda kan kokan duvarlar sanki bir şeyler fısıldıyor gibiydi bana.Öldürülen insanların çığlıkları kulağımı yiyor. Dayanamayıp kulağımı ellerimle kapattım.
    ···
  8. 133.
    0
    ikinci kata vardığımızda altımdaki adam durdu ve mumlarla dolu buharın doldurduğu bir odaya girdi. Beni yere attı.
    ···
  9. 134.
    0
    Sesimi çıkaramıyordum.

    Baban ve arkadaşların öldü. Onlar gerçek dünyada bedenen ölüler, ruhları da burda ölü.
    ···
  10. 135.
    0
    Babam ölmüştü, arkadaşım ölmüştü.

    Artık benim de bir ölüden farkım yoktu öyleyse.

    Karşımdaki ses bir hikaye yazacaksın diyordu.Kan ve ölüm için, hayatın için.
    ···
  11. 136.
    0
    Hikayeyi tamamlayacaksın.Kan döngüsü böyle devam eder.

    Sen hikayenin bir parçasıydın sadece ve şimdi yazarı olacaksın. Bedenin içinğhayatta kalmak istiyorsan.

    Burda birçok ruh zincirlidir.
    ···
  12. 137.
    0
    Karşımdaki bir insan değildi, olamazdı.

    Beni serbest bırakın dedikçe bu zincir ruhumu daha da çok sıkıyordu.
    ···
  13. 138.
    0
    Olum medyum falan yok mu aranızda huur çocukları yardımcı olun. Yeşillendirin özeli
    ···
  14. 139.
    0
    Yanan mum ışığıyla ve eski püskü tahta sıralarla yalnız bırakılmıştım. Donuk donuk alıp verdiğim nefes yankılanıyordu nerdeyse.

    Ne kadar korktuğumu hissedersem o kadar ruhum sıkılıyordu. Cesaretimle kalktım ve etrafa göz atmaya başladım. Korkmayı kestikçe sınıf aydınlanmaya başlıyor ve öğrenciler açığa çıkıyordu. Beni görmüyorlardı.Az önce pis kokan ve karanlığın hakim olduğu bu sınıf öğrencilerin ders işlediği normal bir sınıfa dönmüştü. Adımlarla yavaş yavaş ilerledim ve sınıfın kapısını açtım. Koridora açıldım. Koridor aynıydı:loş,pis ve sessiz.
    ···
  15. 140.
    0
    ortam eski haline dönmüştü. Sıralardan birisi boştu. Benim için ayrılmıştı. Gittim ve oturdum.
    ···
  16. 141.
    0
    Her şey eski haline dönmüştü.Bu öğrencilerden hiçbiri insan değildi. Korkmamalıydım,korktukça her şey karanlığa boğuluyordu.

    Burada son veriyorum şimdi, anlat diyen olursa yarın anlatacağım.
    ···
  17. 142.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  18. 143.
    0
    o kadar yazdık, dinleyen yok mu?
    ···
  19. 144.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  20. 145.
    0
    rezerved
    ···