Odada yalnız kaldık. hoca kollarımda falan iz yanık gibi emareler aramaya başladı. derken bi anda pijamamı falan sıyırdı. bayılır gibi oldum. sersemledim.sonra arkamda bir acı hissettim ve olanlar oldu. artık bir ilişkim vardı

Suku almak önemli degil ama dinleyenler oldugunu sukular üzerinden görünce insanin anlatmaya hevesi oluyor. Diger türlü kendi kendime konusuyormus gibi hissediyorum. Ama anlatmaya devam ediyorum beyler...

okudugum ayeti bitirdim. dolap yatağın dibindeydi ,dolaba koydum kuranı.

kuran okuyordum kardeşim dedim.hee oku oku da böyle gece gece şey yapmasaydın hacı. korktum valla dedi. niye korktun kardeş, allahın keldıbını okuyorum korkacak bişey yok deyip gülümsedim.
oda haklısın ya işte uyku sersemiyim öyle uyanık görünce tırstım dedi lavaboya gitti.
bende tekrar yattım

saat 3 tü. yarın ilk işim esmayı bulup olanı biteni adam gibi öğrenecektim ne pahasına olursa olsun

yürürken dikkatlice etrafıma bakıyordum. dümdüz çöl gökte mavi bir ay.
masallaraki gibi bir ortamdaydım. kulağma fısıltılar geldi yine .ne dediklerini anlamıyordum. yürümeye devam ettim. karşıda biri belirdi. yaklaşıyordu git gide

daha da yaklaştı. uzun boylu sarıklı yüzü kapalı sadece gözleri açıktı. arkasında bir çuval vardı. gözlerini daha belirgin şekilde gördüm. ve dehşete düştüm.
gözleri simsiyahtı .bu ifridin gözleriydi.
çuvalı kaldırıp önüme doğru yuvarladı ve arkasını dönüp kaybolana kadar yürüdü.
çuvalı hemen açmaya çalıştım. ipini çözüp ağzını açtığımda yere yığılıp kaldım.
mehmed hocaydı. kefene sarılmıştı ve mezardan yeni çıkarılmış gibiydi.
o ann titreyerek uyandım

Beyler inanin bana gözümden uyku akmasina ragmen sirf hikayeyi takip edenlere hürmeten kendimi zorlayarak devam yaziyorum. Ve yazarken pgibolojikman etkileniyorum eskileri hatirladigim icin. Ama sizler icin yasadigim bu hayat hikayesini tamamlayacagim.

bu yoldan haber yolluyorlar sana.bu işten vazgeç yoksa kzıını alıyorlar dedi.ben yine büyük bir kararlılıkla. hocam ; vazgeç. kendimi bildim bileli onları görüyorum.ben alıştım buna. kızını ateşe atma dedim. allahın izniyle bişey olmayacak evladım. korktukça kellemize kadar alırlar.

allah bizleri sahipsiz bırakmadı. onların alemi ve bizim alemimizde çizilmiş sınırlar var.bu sınırı aşanın ahirette nasibi yoktur.onu bu dünyada yakıp ahirete yollayacağım.bir kez ikaz ettim dinlemedi. artık ikaz yok, ceza var. kızıma da allahın izniyle bir şey olmayacak, sanada olmayacak. ancak evladım; ızdıraplarn artabilir, sendne tek istediğim allahın seni hep koruduğunu ve gözetlediğini unutma.bu senin imtihanın. kaderin bu senin. önce annene ,dolayısıyla sana yapılan büyüyü çözeceğiz. sonra o ifridi yakacağım dedi

hocanın konuşmalarını dinlerken hayallere dalmıştım.

dogal olarak o gece sabah kadar uyumadk. herkesin yüzündeki ifadeden korkularıın görebiliyordum.
o gece sadece bir başlangıctı. hocamın dediği gibi çetin bir sürece girmiştim.ben ölmekten korkmuyordum, aileme birşeyin olmasından endişeleniyordum.12 yaşında biri böyle bir imtihan için ne kadar küçüktü oysaki.

yaşıtlarının tek dersi ödev ve sınavken.ben bu hayatın gizemi içinde bir oraya bir buraya savruluyordm. belki milyonda bir idi bu olay. zaten herkes görseydi onları, imtihanın anlamı kalmazdı. allahn benim üzerindeki tasarrufu da böyleydi. hocam sabah kadar kuran okudu yüksek sesle.bir odada 6-7 kişi hocanın güzel sesiyle tecvidli kuranını dinledik.

sabah oldu. bi kaç saat uyudum. sonra annem uyandırdı. oğlum hoca çağırıyor. başlayacakmıssınız dedi. yavrusuna bir şey olacağını hisseden bir ananın gözlerini görmek istemezsiniz.o endişe her şeyden daha acı.

Yatip uyudum , sabah alarm çaldı. erkenden kalktım giyindim.
doğru okula vardım ve girişte beklemeye başladım. inş bu sefer erken gelir diyordum .
40 dakika kadar bekledikten sonra yine gördüm esmayı .
yanında bir kız arkadaşı daha vardı. esma diyip yanına doğru gittim. bana bakıp yürümeye devam etti. arkadaşı seni çağırdı gibilerinden bişey dedi esmaya. koştum yanlarına.
ya beni dinlermisin. neden kaçıyorsun. yılar sonra karşıma çıktın tesadüf mü bu.
konuşmam lazım senle. anlatmani istediğim şeyler var dedim.
döndü arkasını

eğer beni rahatsız etmeye devam edersen polis çağırıcam dedi.
dün gece babanı ve babanın öldürdüğünü rüyamda gördüm çöldeydi dedim. anlatma bana bişey anlatma. tesadüfen karşılaştık hepsi bu dedi.
hayal kırıklığım artıyordu. bunları duyacak bişeyi haketmedim ki. hangi bölümdesin dedim. sana ne ya dedi. esma, amacım senin peşinde sürünmek değil. bana anlat olanları.
buna hakkım var. baban hayatımı kurtardı. şimdi sen yıllar sonra karşıma çıktın ve tesadüf mü diyorsun. ben inanmam buna. dersin ne zaman biterse o zaman biyere gidelim oturalım dedim. konuşmak istiyorum sadece dedim. galiba beni başından savmak gibi bir niyeti vardı peki tamam dedi. seni nerden bekleyeyim dedim. arkasını dönüp gitti.
ana kapının orda bekleyeyim bari dedim

hoca ile birlikte yine bi odaya geçtik. sadece ikimiz vardık. fikret odada yalnızmıyız dedi. yalnızız hocam dedim. şimdi annende gelecek ve büyüyü çözeceğiz, sonra da ifridi yakacağım dedi. der demez annam girdi içeri. oturdu yanıma. korkmayın, sadece içinizden allaha sığının. alemlerin rabbi bize şah damarımızdan daha yakın.

hoca o eski kitaptan bişeyler okumaya başladı. kulakalrım çınlamaya başladı birden. hocanın sesini duymuyordum.o derece güçlü bir çınlamaydı. birden çınlama da kesildi.
hiç bir şey duymuyordum sağır olmuştum. ama hocanın dudakları kıpırdıyordu.
anneme baktım oda yere bakıyordu. ne oluyor dedim kendi kendime.
hocanın mmimiklerinden biri ile sert bir şekilde konuştuğunu fark ettim.
bişeyleri soruyor, kağıda notlar alıyodu. annemi işaret etti. annem sağa sola bakıyordu tavana bakıyordu.

asagi yukari bir buçuk saat bekledim yine. sabırlı bir insandım. kaç gündür de dersleri boşlamıştım. neden benden kaçıyor veya konuşmak istemiyordu ki.
böyle derin düşüncelere dalmışken geldim ben dedi. kafamı kaldırdım esmaydı.
ciddi bir yüz ifadesi vardı. merkezdemi kalıyorsun. eğer ordaysan minübüsle gidelim ,ordan cafeye geçeriz dedim.
yok burda evde kalıyorum burdaki cafelerden birine gidelim dedi.
tamam deyip yürümeye başladık. sorulara başlamıştım.

hangi bölümdesin kaçıncı sınıftasın. türkçe öğretmenliği 2. snıf dedi. cafeye kadar hiç konuşmakdık. sormaya korkuyordum. yolda giderken ara ara beni süzüyordu.
ama hiç gülmedi ve mesafeyi korudu hep. cafeye oturduk.ben lafı uzatmayı sevmem esma. soracaklarım seni üzecek biliyorum ama benim için önemli insanlardınız.
bana böyle nefretle bakman garibime gitti. nasıl oldu ailene bu olay dedim.
uzaklara doğru baktı. yüzüme hiç bakmadan konuşmaya başladı titreyen ses tonuyla...

annemler alelacele hocanın dediğini yapmaya koyuldular.hep beraber biizm kullanmadığımız eski yıkı bir samanlık var, oraya kazanı kurdular ve suyun altıın yaktılar.ben dışarıda esra ve kardeşleriyle oturuyordum. çok garip çocuklardı. tıpkı benim gibi. onlarda bişeylr yaşamışmıydı acaba. hoca sürekli talimat veriyordu biizmklere ve kendi karılarına

babama ve amcama evin şu şu bölgesini arayın. bulduklarınızı geitirn çabuk olun diyordu.
bi yandanda çuvalından o yeşil sıvıyı çıkardı ve kazana döktü. kazanın dumanı daha bi beyaz oldu ve arttı. babamlar yarım saat içinde ellerinde bez bebek ve bi kaç parça içi dolu çaputlarla gelmişti. tamam siz dışarı çıkın samanlıktan dedi hoca

hocanin kapıyı bir eliyle kapatırken bir eliyle de o büyüleri kazana attığını gördüm.
babamla amcam arlarında konuşuyordu: hayret ya nasıl gelmiş onlar oraya ,kim yapmış bunu diye endişeyle konuşuyorlardı. hoca yine anlayamadığımız dile bişeyler okuyordu harartli hararetli. yine birileriyle konuşuyordu.

sonra bir kaç kelime söyledi ve bir çığlık duydum ben. bir can çekişme idi bu.öyle içten ve yürek burkan bir can çekşme idi ki.
hocam ifridi yakıyordu. vaadi gerçekleşmişti.ve büyüyü bozmuştu.o çığlıkları duyunca içimdeki sıkıntı yok oluyordu. içim huzurla doluyordu. adeta haz alıyordum.

bunlar yasanirken ben hala bişey duymuyordum. hoca ara sıra bana bakıyordu. sonra kitabı kapadı ve kulaklarım açıldı sanki. elimi kulaklarıma zütürdüm .
hocam kulaklarım tıkanmıştı şimdi tekrar açıldı dedi. benimde tıkandı hocam dedi annem. biliyorum. birden çok cini davet ettim. müslüman cinler. enerjileri bazı fonksiyon kayıplarına neden oluyor. geçici körlük sağırlık hafıza kaybı giibi. büyü bu evde .yerlerini öğrendim.
bacım bana bi kazan su kaynatın dedi

fikret oğlum iyimisin, rüya gördün korkma dedi hoca. annem ve babam da başımdaydı.
ben rüyamda bağırınca annem hemen hocayı çağırmış. ışığı yakın dedi hoca. ışık yanınca annem hocanın karısı babam birden allahu ekber ,la ilahe illallah demeye başladı.
hoca dehşetle bana bakıyordu. boynuma dokundu. acıyordu o dokununca. gözlerimden bişeyler akıyordu. çabuk bez getiirn dedi hoca. anne ağlamaya başladı. hocam bu nasıl bi illettir dedi babam. korkmuştu o da.

bezi alıp gözleriim sildi hoca. birde baktım bez kan olmuştu. evet, gözlerimden kan geliyordu. ve boğazımda da rüyamda boynuma asılan ipin izi vardı. aslında rüyadeğildi. rüyada ruhumuz bedenden ayrıldığı için gayb aleminde dolanırken beni bulmuştu ifrit.
kalk fikret yüzünü yıka dedi hoca.

annemle birlikte lavaboya gidip yüzümü yıkadım. gözlerime baktım kan çanağı gibiydi. boynum kıp kırmızıydı. korkmaya başlıyordum .alışkındım onların varlığına ancak bu sefer kokrkuyu yaşadım resmen

hoca evvela perdeleri kapattı. saat akşam üzeri 5 ti.perdeler kırmızı olduğu için odanın içi kızıla döndü birden. hoca : karşıma otur oğlum. şimdisenden ne görüyorsan söylemeni istiyorum dedi,bi yandan da malzemelerini hazırlıyordu.su dolu leğene bir şişenin içindeki yeşil bir sıvıyı boşalttı.

çocukları görüyorum, köşeden bizi izliyorlar, korkuyorlar dedi. söyle onlara gitsinler burdan evladım dedi hoca. hoca öyle der demez hepsi kayboldu. kaybolurlarken bi tanesinin gözünden yaş aktı. yine içim darlanıyordu. derin nefes alıyordum. başka şeyler düşünmeye çalışıyordum. başka ne görüyorsun oğlum dedi. gözümün önüne bir takım hayaller geldi. böyle sanki bir delikten bakıyormuşum gibiydi. ağaçlık, ormanlık bir alanda hocanın kıızı esma yerde yatıyordu. bağırıyordum esma ,esma diye. kekeme değildim ama. sonra iki cin geldi. ayaklarından tutup sürüye sürüye zütürdüler esmayı. hocamın beni titretmesiyle kendime geldim.

ne gördüm evladim ,anlat hemen dedi.

o esnada içim geçmiş benim. rüya gördüm. çöldeyim. muazzam bir rüzgar var.
kum fırtınası var. gözlerimi zor açıyorum.o kadar gerçekçiydi ki rüya, kumların gözüme girmesini bile hissettim. gece idi .uzaklardan belli belirsiz bir kandil ışığı görülüyordu.
kimsiiin diye bağırdım.o kandile doğru koşuyordum.ama kandil sanki daha da uzaklaşıyordu.ve birden kayboldu ışık.
ne yapacağım diye düşünürken sırtımdan birinin tuttuğunu gördüm. arkamı döndüğümde o ifridi gördüm.en az 2 metre boyundaydı ve kırmızı bir cübbesi vardı.
korkudan dilim tutuldu yine konuşamıyordum. elindeki ipi bir hamlede boğazıma geçirdi ve sıkıca çekmeye başladı.ve beni sürklemeye başladı. hocanın sesiyle uyandım çığlık atarak

hayatta tesadüflere asla inanmam. bu da kaderin bir oyunu gibi bir şeydi.
yıllar sonra karşıma çıkması asla tesadüf değildi. bulacaktım onu nolursa olsun.
bulup hocamı soracaktım. nerdedir nasıldır. hani soyadlarını bilsem yine bulurdum esmayı ama soy adını öğrenmedim ki hiç

bi ara aklıma acaba esma değilmiydi diye düşündüm. esma olsa kapalı bir kız olurdu herhalde dedim. aklımda bu sorularla akşamı ettim. yurda gittim. yatakhanede anlaştığım tek arkadaşım ahmetti. beraber takılıyorduk. akşam olunca cafelere falan giderdik işte.
yurtta çok fazla adam diyebileceğim insan yoktu. herkesi bir bencillik ve popülerlik yarışı almış. kimi kızların peşinde kimi birbirinin kuyusunu kazıyor.
biz ahmetle pek girmezdik öyle her muhabbete.

Kac gün sonra bilmem, bir gece yağmur yağıyordu.
babam odasından bağırarak çıktı.
allahım sana sığındım, rabbim sana sığındım diye bağırarak dışarı çıktı.
annem arkasından koştu bende koştum annemin arkasından. evde sadece kardeşlerim kaldı. annem ve babam köyün bitişiğindeki ormana doğru girdiler.
ama ben ormana girmeye korktum. doğru köyün muhtarlığına koştum. yüreğim çok hızlı çarpıyordu ağlıyordum sürekli. nefesim kesile kesile olanı anlattım.
hemen köylüler babamı annemi aramaya gitti. beni de köyden biri adamla eve yolladılar.
eve geldiğimzde kardeşlerim boğulmuştu. boyunları mosmor olmuştu..
esma burda ağlamaya başlıdı. sorduğuma bin pişman olmuştum.

sonra benle birlikte eve gelen adam hemen muhtarın ardından da jandarmayı aradı.
sonra babamla annemi bulmuşlar. babam ormanın sonundaki bi uçurumdan aşağı düşmüş. annemde o uçurumun başında ağlıyormuş. sonra annem eve gelip kardeşlerimi görünce iyice ıkıldı ve akli dengesini kaybetti. onu akıl hastanesine kapattılar.
beni de yetiştirme yurduna verdiler.

isimiz bitince hoca perdeleri açtı. tamam evladım. işimiz bitti şimdilik dedi. odadan çıktım. diğer odada ailemin yanına geçtim. herkes meraklı gözlerle bana bakıyor.ben direk esmaya baktım. annem sarıldı bana direk. ağlıyordu. korkma oğlum falan diye telkin ediyordu. babam çıktı hocanın yanına gitti.

yengem amcam soru yağmuruna tutuyordu beni. bende cevaplıyordum dilim döndüğünce. sonra bişey farkettim kekemeliğim biraz düzelmişti. anne kekelemiyorum dedim. onlarda hayrete düştüler. neyse hocayla babam bir saat kadar konuştular. hoca bu akşam bize kalacaktı ailesiyle. soranlara babamın askerden arkadaşı dyecektik. saat geç oldu herkes yatağına girdi. bende odamda yatıyorum. aklımda hep o ifridin çirkin yüzü var. gözümü kapatmaya korkuyorum. yanan saife, kaynayan su.odada annemde yatıyor yan tarafımda.

o gün siz evden ayrıldıktan bir hafta sonra babam sabahlara kadar odaya kapattı kendini. kimseyi sokmazdı. sadece yemek yerdi. bizle hiç konuşmadan odasına girerdi.
iyice kopmuştu artık.
bi gece annem onu uykusunda sayıklarken duymuş.
gidin... allahtan korkmuyor musunuz. allahın gazabından korkmuyor musunuz.
evimden gidin dediğini duymuş.
uyandığında anneme : intikam için geldiler. allah yardımcımız olsun demiş...