cinler gerçek beyler anlatıyorum

odanın sıcaklığı arttıkça ban üşüme geliyordu bu üşümeden dolayı da korkuyordum çünkü ne olacağını bilmiyordum ama nerede olduğumu biliyordum mekanlar ve insanlar değişmez fiziğin teknik kuralı fiziği tanrı yarattıysa eğer kendi kurallarını çiğnemiş olmaktan başka hiç bir şey yapmazdı sadece halüsülasyonlar ve bazı görüntü dalgaları görünür vazziyete gelirse mekanlar arası karışıklıklar olabilirdi. bu çatı katı görünümlü yer dayım gilin salonuydu.

bunları düşünerek kendimi rahatlatıyordum sadi hocanın cesedi bir dolaptan düştü boğazında ip vardı.

artık hemen hemen gördüğüm hiç bir şeyin gerçek olmadığına inanmaya başlamıştım, aslında bazı yerlerden çıkmak için istemek yeterli olabiliyordu. benim için de öyle oldu çatı katından çıkıp doğruca babamın yanına gittim ve onunla konuştum. beni bir hocaya falan zütür dedim. babam hoca da fayda etmez dedi, çok farklı insanların adamların yanına zütürdü ilk gittiğimiz adam deli gibi bir şeydi olmayan şeylerle konuşuyordu. ve beni karanlık bir odaya aldı çırıl çıplak soydu. amacı içimdeki ifrit'i çözebilmekmiş.

sonra envayi çeşit isim saydı her isimde beynimden kasıklarıma kadır ağrılar gidiyordu. her isim saydığında yerlere yatıyordum remmmah dediğini hatırlıyordum en son ondan sonra bayıldım ve ayıldığımda adam bana içindeki şey çok kuvvetli bedenin biraz daha devam etseydi eğer ölebilirdin dedi. bu isimler neydi dedim? onların korktukları dedi.

eve gidip başımı yastığa koyduğumda kafamda bir ses vardı seni istiyor seni istiyor diyordu ne anlama geldiğini anlamamıştım gittiğimiz adam defteri bir daha okumamam konusunda uyarmıştı ama bağımlılık gibi bir şeydi okumak istiyordum. defter masanın üstünde bana bakıyordu bunlardan kurtulmak için okumamam gerekiyormuş ama okumayınca da duramıyordum okumdan tekrar ettim hmüayin mezheb, hmüayin mezheb daha sonra bir ses duydum salondan sesler giliyordu odamdaki sopayı aldım ve odaya gittim. odada hiç bir şey yoktu garip olan hiç bir şey olmamasıydı koltuklar eşyalar hiç bir şey yoktu.

sonra birisi benimle konuşur gibi oldu kim olduğunu bilmiyordum ama konuşuyordu.

ses: - aileni tehlikeye atıyorsun seni istiyor ona git.

şakınlıkla onun kim olduğunu sormaktan başka hiç bir şey söyleyemiyordum. sonra kim olduğunu söyledi sadi hocaydı beni isteyen tüm her şeyi anlatacaktı ve beni rahatlatacaktı onun evine gidecektim sonra ise. sonrasını muamma idi ölebilirdim, ölebilirdi, ölebilirdik ama korkmuyordum çünkü ölmek daha rahatlatıcı geliyordu bana.

evinin adresini bilmiyordum hocalar hakkındaki dosyalar kurstaki müdüriyet kasasında dururdu o dosyalarda adres vs. her şey bulunurdu kursa tekrar girmemin bir yolu vardı kapı mühürlüydü dayım o kapıyı kırmıştı ama dayım oraya hiç gitmemiş de olabilirdi. her neyse gibtir edin işin pgibolojisini defteri açıp transa geçtim artık bu konuda git gide uzmanlaşıyordum ve sonra tekrar çatı katındaydım bütün bu olaylar boyunca bu çatı katından hiç çıkmamış olma ihtimalim de var.

oraya tekrar gittiğimdi direk müdüriyet odasına girdim, etrafıma baktım ve hocaların dosyalarını karıştırmaya başladım, sadi hocanın dosyaysını buldum ama adamın sadece resmi vardı isim, adres, telefon veya hiç bir gibik bilgi yoktu. peki nereden bulacaktım bu bini diyordum kendi kendime. olaylar boyunca ilk kez adam gibi korkmuştum çünkü, bir cin görmemiştim herkesin başına gelebilecek karabasan durumuyla karşılaştım. ama gerçekleri merak ediyordum gibiyim gerçeğini amk. ne gerçeği var ortada, bana şizofren olduğumdan başka ne söyleyebilirdi bu oç dedim sonra halsizleştiğimi hissettim titremeye başladım. hem titriyor hem de terliyordum. soğuk terler akıyordu vücudumdan. ilk kez korkuyordum başımın dönmesi artmıştı. düştüğüm yerden ayaklanmaya çalıştım ayağa kalkar kalkmaz da kustuöm.

o haldeyken dışarıya çıkmaya çalıştım koridorda o dua eden ölü çocuk vardı, ama yaşıyordu bana baktı. " sen ölmemiş miydin" dedim gülümsedi sonra yürümeye başladı karnımı tuta tuta takip ediyordum bu bini. kurstan çıktı bahçeden çıktı kursun karşısındaki bahçeye girdi bende takip ediyorum bunu sonra bahçede birden ortadan kayboldu.

gidip evin kapısını çaldım kapıyı 80li yaşlarda bir teyze açtı. sadi hocayı sordum ona az önce içeriye girdi dedi kapıdan içeriye girdim karşısına dikildim beni çağırdın geldim dedim. defteri istedi benden, nedenini sordum onlar bana itaat eden köleler dedi, onlarla anlaşmayı bozma dedi. sen cinlere hükmedemezsin dedi. ben de kabullenmiştim ama öğreniyordum yavaş yavaş bağırarak hmüayün mezheb dedim.

sadi hoca o sözlerin hiç bir anlamı yok dedi, ama olduğuna emindim çünkü bu sözleri söylediğmde hayatımda değişen bir şeyler oluyordu evet bu sözler bir anlam taşıyordu. git araştır inanmıyorsan deyince haklısın deyip evden çıktım ama kafam çok ağrıyordu ve hastaydım da.

nereye gideceğimi bilmiyordum daha doğrusu hiç bir şey bilmiyordum, kafam çok karışıktı şu hmüayün müdür nedir onun ne olduğunu araştırmaya başlamalıydım bir internet kafeye hmüayün mezheb yazdım hiç bir bilgi yoktu hatta bilgisayar kapanmıştı abi bilgisayarlar arızalı mı dedim yoo falan dedi.

sanırım anlamıştım ama giberim lan böyle işin anasını avradını deyip sövüyordum cafenin sahibi geldi hayırdır falan dedi bişey yok dedim. çıktım cafeden bir sigara yaktım babam geldi yanıma ne arıyorsun burada dedi. bende baba benden uzak dur sizi de delirtecekler dedim. beni tımarhaneye yatırmaya karar verdi bu karardan vazgeçirmeliydim onu.

böh!

aklı başında bir insan olduğuma dair bazı belirtiler gösterdim kendi içimde ama babam bunları yemiyordu hatta bazı insanlarla konuştum, babam beni deli sanıyor diye falan eğer tımarhaneye gidersem oradan kaçamazdım. ama hiç bir yol yoktu.

babam beni tımarhaneye gtürmekte kararlıydı bende artık salmıştım kendimi iyice evden kaçmak son çareydi kaçmayı denedim ama gidicek hiç bir yerim yoktu tekrar dayım gilin kapısını çaldım pardon tekrar sizde kalabilir miyim dedim, tekrar mı dedi hiç gelmedin ki dediler. kafayı yediğimi söylemiştim o defteri de dayım gilin bahçeye gömmüştüm. artık okumayacaktım. gece uyurken su içmeye uyandım tekrar bana verdikleri odaya gittim. yatakta birisi vardı uzun saçlı birisiydi yatağa girmeden önce yengemin uyku sersemliğiyle yatağıma yatmış olabileceğini düşünüp dürterek uyandırmaya çalıştım. ama uyanmıyordu, sonra yorganı üstünden çektim yatakta yatan kişi yengemdi evet ama üstü kan doluydu onu öyle görür görmez bağırdım dayım geldi bana bir kaç kez vurdu daha sonra yengem girdi odaya tam olarak kendime geldiğimde yatağın içindeydim. dayım ayıltmak için vurmuş bana.

iyi misin dedi dayım, iyiyim iyiyim kabus görmüşüm deyip tekrar uyudum ama su içmeye kalktığım gerçekti çünkü ağzımda su içmenin verdiği bir tat vardı normalde uykudan uyanınca ağzım acı, acı olurdu. su içtiğime emindim ama ondan sonra ne oldu emin değilim. sanırım defterle alakalı değildir bu durum dedim. sadece biraz sorunluydum ve kabuslar görüyordum iyileşme süreciydi sanırım. basit bir iyileşme sürecinden başka bir şey olamazdı bence.

sabah uyandığımda yengem kahvaltıyı hazırlamıştı dayım işe gitmiş bende kahvaltıya gittim yengem bana rüyamda ne gördüğümü soruyordu anlatamazdım ona, onu o halde gördüğümü. bişeyler uydurup devam ettim kahvaltıya sonra yengemlere daha fazla yük olmamak için yatağımı toplamaya gittim. üstümü değişirkende pijamalarıma kan bulaştığını fark ettim. sanırım her şey daha bitmemişti.

tişörtümü çıkardığımda vücudumda tamamen kan lekesi vardı, kararmıştı hemen üstümü çıkarıp ben bayodayım diye bağırdım yengeme ama cevap veren olmamıştı. banoyoya girdim kan lekelerini temizliyordum derimi acıtıyordum ama lekeler çıkmıyordu birisi omzuma dokundu korkarak arkama döndüm yaşlı bir kadın vardı, bana " üstünü giyin hmüayün dedi" gözümü kapatıp bağırdım yeter diye gözümü açtığımda bir hastane odasında çırıl çıplaktım dayım ve yengem vardı yengeme serum bağlamışlardı dayım yengemin yanındaydı. dayım bana bakıp "sana ne oluyor lan dedi" sanırım gerçekten deliriyordum.

" okuyanlar olum aralarda entry girin lan böyle çok malca duruyor yorum falan yapın."

hayal olan kısım dayım gilin odaya gelişinden sonrasıydı sanırım üstümü giyindikten sonra dayıma gece neler olduğunu sordum, o da bana bir de utanmadan soruyor musun dedi. polise bir şey söylememiş fakat yengemi gece gizlice yanıma çağırıp ona tecavüz etmişim. bu olanaksızdı. ben böyle bir şey yapmazdım asla peki yaralar nasıl oldu neden üstü kanlıydı deyince de yengen intihar etmeye çalışmış dedi. bütün bunları kimin anlattığını sorduğumda sen anlattın dedi.