cinler gerçek beyler anlatıyorum

odadan dışarıya çıktım ter içindeydim babam bana bakıyordu " ne oldu " dedi sen bana bu yüzden mi tokat vurdun dedim. " ne tokadı" dedi, sen de mi baba dedim sen de mi bana oyun oynuyosun dedim beni delirtip öldüreceksiniz değil mi dedim. intihar süsü verdiğiniz gibi dedim sadi hocanın o çocuğa yaptığı gibi dedim. hemen koşarak çıktım kursa doğru babam da arkamdan geliyor babamın arabasını aldım babam yanıma bindi. kursa gidip sadi hocanın odasına girdim hoca ne oluyor falan dedi cins cins baktım hocaya. " sen yaptın" dedim koşarak çatı katına çıktım beni gören peşime takılmış kapıyı açtım sonra ortada ne defterin olduğu çekmeceyi bulabildim ne de ölü çocuğu " burdaydılar" diye bağrıyorum.

biraz mola beyler.

önce babam girdi odaya önemliydi bu, sonra sadi hoca ve diğer gavatlar babam kucağına aldı beni zütürdü yatağıma yatırdı babam bıraktı beni gidecekken tuttum gitme dedim. al beni burdan sokmuş üniversitesine sokmuşum dinine dedim. al beni burdan kalmayıp bunların yanında dedim. o da evde seni zaptedemem deyince onun bana bakmak istemeyişini anladım, ama hak vermedim huur çocuğuna. insanın babasının sana bakamam demesi ağır, onu duymak kötü. iyi yok, babam gitti gece oldu babam gitti gündüz gece oldu gündüz oldu gece oldu gündüz oldu hiç kimse kaldırmadı beni yataktan. orada yaklaşık 2 hafta kaldım birileri yiyecek içecek getiriyordu yemeği yiyip yatıyodum her gün bir hoca başımda kuran okuyordu bu sesten nefret ediyodum.

burayı sesli dinlemek için http://vocaroo.com/i/s1CXMLMlNF6f

akşama kadar böyle yarım saat 1 saat arayla yazcam beyler gece de tam başlıycam sesli parçalar olacak.

@57 1 saat yokum panpa 7 gibi başlarım.

işimi hallettim beyler devam 7 gibi yazmışım ama çabuk bitti işi.

kimisi gelip içime cin girdiğini söylüyordu kimisi gelip şeytan'a bilmem neye köle olduğumu söylüyordu pis şakirtler. ayrıca kendi yarattığı kulla yarışmak çok saçmaydı yatağımdaki kelepçeleri söktüler iki haftanın sonunda biraz özgürdüm ama kaydımı oradan almışlardı başlarının ağrımaması için bana bişey olursa diye. öbür çocuğa da aynısı olmuştu bence sadi hoca ve diğer gavatlar katildiler beni öldüreceklerine emindim. benim bir koruycum varsa o da o kitapdaki varlıktı. o defteri almak için sadi hocanın odasına gizli gizli girdim.

defteri hemen alıp çıktım sadi hoca karşıma dikildi ne arıyorsun burada dedi, hiiç bana ait olan bir şeyi. dedim ve çıktım yatakhane'ye, yatakhane'de diğer binlerde vardı defteri açıp okumaya başladım hayırdır imana mı geldin gibi şeyler söylediler onlara dönüp " şu an ölmek ister misin" dedim. gülmeye başladılar arapça mı sallıyon lan dediler. ama türkçe konuşuyordum.

@69 sakın çağırma.

defterin sayfalarını çevirirken böyle bir yazı bulmuştum "كنت لا تدفع حق الضحايا الذين لقوا حتفهم هنا، على قيد الحياة، مرة واحدة في صلاة منفصلة للكل منهم أن يكون." okumayı biliyordum ama anldıbını bilmiyordum bunu translate'den çevirdim ama pek bir anlam ifade etmiyordu sadece harfleri yazdım bu yazıya benzerdi ama. okumaya çalıştım ama beceremedim. sonra sadi hoca hızlıca girdi oraya hızlı adımlarla, defteri kapatıp aldı elimden " seni çatı katına gönderiyorum" dedi. çok korkuyordum çatı katında yalnız uyumaktan orada bir ölü görmüştüm.

gece orada yatmamak için yalvardım zorla yatırdılar hatta kaçmayım diye de kapıyı kitlediler. ben uyumuyordum ölü çocuğu ve o yaratığı gördüm çocuk konuşuyordu benimle.

" öldürdün beni buraya koydun."

ama ben öldürmedim diyordum çocuğa inanmıyorlardı sonra kapıdan sesler geldi ıradaki tahta parçalarından birisin aldım kapıya doğru yavaşca yaklaştım içeriye giren sadi hocaydı. içeriye girer girmez bana, " defterden kopardığın kağıdı ne yaptın?" dedi ondan da çatı katından korkmuyordum tahtayı kavradım iyice.

sonra ona şöyle dedim, "o çocuğu sen mi öldürdün? " bana bakıp pişkin pişkin " fazla soru sorarsan senin de sonun öyle olur dedi ortada ölü falan yok ölü falan yok " deyip ver şu kağıdı diye üstüme gelince elimdeki tahtayı kafasına geçirdim sadi bini bayıldı kapı açıktı ben koşmaya başladım bunun odasına inip defteri aradım defteri kasaya koydu herhalde dedim fazla vaktim yoktu sadi ilk vuduğumda çok bağırmıştı çünkü. kasayı açmanın bir yolunu düşünüyordum koridordan hocaların sesleri geldi masanın altına girdim hemen.

@75 panpa iyi olan cin zaten insanlara gözükmeyen cindir.

olamazsın panpa.

odaya hocalardan birisi geldi sadi hocam diye ben ses çıkarmadan bekliyorum şimdi masaya doğru yaklaştı masanın önüne geldi beni görmediğini sanıyordum ama görmüş, bana bir tekme attı, çekip aldı beni masanın altından, "ne arıyorsun burda veled-i zina sen bu kursa kayıtlı değilsin ortalıkta dolaşma demedik mi sana" dedi. bundan kurtulmak basitti " sadi hoca çatı katında bayıldı ilaç istedi benden birisi beni görmesin diye saklandım bende" deyince beni bırakıp koşarak oraya gitti hemen.

bende kasayı açmanın bir yolunu arıyordum şifreli kasa olsa düşünür bulurdum ama anahtarlı kasaydı öyle tel tokayla falanda olmuyordu bu işler aslında tam dondurma çubuğuyla açılacak kitti ama dondurma çubuğu yoktu. sinirlenip kasayı tekmelemeye başladım anahtar falan aradım 10 dakika sonra buldum anahtarı ama iki hoca kolunda sadi binini getiriyorlardı. defteri alıp gidicektim gitmeden önce de son bir binlik yapıcaktım fermuarı açıp malafatı dışarı attım 3 tane hoca karşımda geliyordu yannanı sağladım zütüne girsin sadi deyip kaçtım dış kapı kilitliydi ama birinci kat pencereleri demirsizdi onlardan birinden çıkıp gittim.

eve gidersem babam beni tekrar oraya gönderebilirdi elimde o arapça yazılı garip defterle ailemin hiç samimi olmadığı dayımlara gittim. bu gece burada kalabilir miyim dedim sevindiler kal tabi falan dediler. bütün sülale dışlamıştı bunları her neyse gece herkes yattıktan sonra ben defteri okumaya başladım. bazı yerler türkçeydi tanım gibi bir şeydi. " onları bir kere çağrırsanız eğer çağırdığınız yerde hapsolursunuz" yazıyordu okurken içim geçmiş uyumuşum. uyandığımda dayım yengem ben ve çocukları çatı katındaydık dayım uyandırdı beni neresi burası diyordu. ben bilmezcelikten geldim çatı katının kapısına mühür vurulmuştu herhalde burayı dün polisler basmıştı uyandığım saatler kahvaltıdan sonraki bahçe saatiydi genelde o saatte herkes bahçede olurdu ama bahçede kimse yoktu yengem çocukları yanına almıştı onlar da korkuyorlardı. dayım bana o defter ne diye sordu. cevap veremedim eğer söylersem tüm bunlardan beni suçlu tutacaktı. dayımla birlikte kapıyı kırmaya çalıştık. başardık da kapıyı kırıp koridora çıktık yerlerde kan izleri vardı birisi sürüklenmiş gibiydi.

birsonraki sayfa

birsonraki sayfa

koridorda dolanırken defteri içeride unutmuştum dayım gil dışarıya doğru çıkıyordu. ben odaya tekrar girdim defteri aldım ve geri döndüğümde kapının yerinde koca bir duvar vardı. iyice deliriyorum dedim. gözümü açtım kapadım ama bişey değişmedi defteri kullanarak cinleri çağırdım. önce biraz nefesim tıkandı bir süre nefes alamadım daha sonra oturduğum yerde başım döndü, ortam çok fazla sıcak olmaya başlamıştı.

23:00'bekliyorum.