cinler gerçek beyler anlatıyorum

birsonraki sayfa

reserved

senin ben cinini gibiyim huur çocuğu

senin ben cinini gibiyim huur çocuğu

senin ben cinini gibiyim huur çocuğu

@78 üzüldüm panpa hele iyice din konusunda gelişeyim okuyabliyorum arapça kuran neyse hele kendimi koruyacak kadar gelişem o zaman çağırırım sen anlatmaya devam et hikakeyi

olamazsın panpa.

@76 ama panpa yardım lazım :( çok yalnızım bi cinle dost olamaz mıyım

panpa ser yaz birde uzun olsun cin çağırsam iyi olanlarına denk gelme ihtimalim ne kadar

sonra ona şöyle dedim, "o çocuğu sen mi öldürdün? " bana bakıp pişkin pişkin " fazla soru sorarsan senin de sonun öyle olur dedi ortada ölü falan yok ölü falan yok " deyip ver şu kağıdı diye üstüme gelince elimdeki tahtayı kafasına geçirdim sadi bini bayıldı kapı açıktı ben koşmaya başladım bunun odasına inip defteri aradım defteri kasaya koydu herhalde dedim fazla vaktim yoktu sadi ilk vuduğumda çok bağırmıştı çünkü. kasayı açmanın bir yolunu düşünüyordum koridordan hocaların sesleri geldi masanın altına girdim hemen.

gece orada yatmamak için yalvardım zorla yatırdılar hatta kaçmayım diye de kapıyı kitlediler. ben uyumuyordum ölü çocuğu ve o yaratığı gördüm çocuk konuşuyordu benimle.

" öldürdün beni buraya koydun."

ama ben öldürmedim diyordum çocuğa inanmıyorlardı sonra kapıdan sesler geldi ıradaki tahta parçalarından birisin aldım kapıya doğru yavaşca yaklaştım içeriye giren sadi hocaydı. içeriye girer girmez bana, " defterden kopardığın kağıdı ne yaptın?" dedi ondan da çatı katından korkmuyordum tahtayı kavradım iyice.

reserved arkalardan

okuyalım

eve gidersem babam beni tekrar oraya gönderebilirdi elimde o arapça yazılı garip defterle ailemin hiç samimi olmadığı dayımlara gittim. bu gece burada kalabilir miyim dedim sevindiler kal tabi falan dediler. bütün sülale dışlamıştı bunları her neyse gece herkes yattıktan sonra ben defteri okumaya başladım. bazı yerler türkçeydi tanım gibi bir şeydi. " onları bir kere çağrırsanız eğer çağırdığınız yerde hapsolursunuz" yazıyordu okurken içim geçmiş uyumuşum. uyandığımda dayım yengem ben ve çocukları çatı katındaydık dayım uyandırdı beni neresi burası diyordu. ben bilmezcelikten geldim çatı katının kapısına mühür vurulmuştu herhalde burayı dün polisler basmıştı uyandığım saatler kahvaltıdan sonraki bahçe saatiydi genelde o saatte herkes bahçede olurdu ama bahçede kimse yoktu yengem çocukları yanına almıştı onlar da korkuyorlardı. dayım bana o defter ne diye sordu. cevap veremedim eğer söylersem tüm bunlardan beni suçlu tutacaktı. dayımla birlikte kapıyı kırmaya çalıştık. başardık da kapıyı kırıp koridora çıktık yerlerde kan izleri vardı birisi sürüklenmiş gibiydi.

amcık anlatmana ne gerek var gerçek tabiki

reserved

reserved

huur devam etsene seri yaz

reserved bi ara okurum

ddevaaaam