cinler gerçek beyler anlatıyorum

o haldeyken dışarıya çıkmaya çalıştım koridorda o dua eden ölü çocuk vardı, ama yaşıyordu bana baktı. " sen ölmemiş miydin" dedim gülümsedi sonra yürümeye başladı karnımı tuta tuta takip ediyordum bu bini. kurstan çıktı bahçeden çıktı kursun karşısındaki bahçeye girdi bende takip ediyorum bunu sonra bahçede birden ortadan kayboldu.

gidip evin kapısını çaldım kapıyı 80li yaşlarda bir teyze açtı. sadi hocayı sordum ona az önce içeriye girdi dedi kapıdan içeriye girdim karşısına dikildim beni çağırdın geldim dedim. defteri istedi benden, nedenini sordum onlar bana itaat eden köleler dedi, onlarla anlaşmayı bozma dedi. sen cinlere hükmedemezsin dedi. ben de kabullenmiştim ama öğreniyordum yavaş yavaş bağırarak hmüayün mezheb dedim.

sadi hoca o sözlerin hiç bir anlamı yok dedi, ama olduğuna emindim çünkü bu sözleri söylediğmde hayatımda değişen bir şeyler oluyordu evet bu sözler bir anlam taşıyordu. git araştır inanmıyorsan deyince haklısın deyip evden çıktım ama kafam çok ağrıyordu ve hastaydım da.

korkuyorum oç

rezerved

nereye gideceğimi bilmiyordum daha doğrusu hiç bir şey bilmiyordum, kafam çok karışıktı şu hmüayün müdür nedir onun ne olduğunu araştırmaya başlamalıydım bir internet kafeye hmüayün mezheb yazdım hiç bir bilgi yoktu hatta bilgisayar kapanmıştı abi bilgisayarlar arızalı mı dedim yoo falan dedi.

rzrvdrdftrh

http://inciswf.com/hayk%C4%B1rd%C4%B1mpi%C3%A7.swf

sanırım anlamıştım ama giberim lan böyle işin anasını avradını deyip sövüyordum cafenin sahibi geldi hayırdır falan dedi bişey yok dedim. çıktım cafeden bir sigara yaktım babam geldi yanıma ne arıyorsun burada dedi. bende baba benden uzak dur sizi de delirtecekler dedim. beni tımarhaneye yatırmaya karar verdi bu karardan vazgeçirmeliydim onu.

böh!

http://inciswf.com/anlatamk.swf

Seri ol oç

aklı başında bir insan olduğuma dair bazı belirtiler gösterdim kendi içimde ama babam bunları yemiyordu hatta bazı insanlarla konuştum, babam beni deli sanıyor diye falan eğer tımarhaneye gidersem oradan kaçamazdım. ama hiç bir yol yoktu.

up ıppıp

rezerved hadi oç zütün kalkmasın hemen yazki değerlensin

babam beni tımarhaneye gtürmekte kararlıydı bende artık salmıştım kendimi iyice evden kaçmak son çareydi kaçmayı denedim ama gidicek hiç bir yerim yoktu tekrar dayım gilin kapısını çaldım pardon tekrar sizde kalabilir miyim dedim, tekrar mı dedi hiç gelmedin ki dediler. kafayı yediğimi söylemiştim o defteri de dayım gilin bahçeye gömmüştüm. artık okumayacaktım. gece uyurken su içmeye uyandım tekrar bana verdikleri odaya gittim. yatakta birisi vardı uzun saçlı birisiydi yatağa girmeden önce yengemin uyku sersemliğiyle yatağıma yatmış olabileceğini düşünüp dürterek uyandırmaya çalıştım. ama uyanmıyordu, sonra yorganı üstünden çektim yatakta yatan kişi yengemdi evet ama üstü kan doluydu onu öyle görür görmez bağırdım dayım geldi bana bir kaç kez vurdu daha sonra yengem girdi odaya tam olarak kendime geldiğimde yatağın içindeydim. dayım ayıltmak için vurmuş bana.

iyi misin dedi dayım, iyiyim iyiyim kabus görmüşüm deyip tekrar uyudum ama su içmeye kalktığım gerçekti çünkü ağzımda su içmenin verdiği bir tat vardı normalde uykudan uyanınca ağzım acı, acı olurdu. su içtiğime emindim ama ondan sonra ne oldu emin değilim. sanırım defterle alakalı değildir bu durum dedim. sadece biraz sorunluydum ve kabuslar görüyordum iyileşme süreciydi sanırım. basit bir iyileşme sürecinden başka bir şey olamazdı bence.

daha en baştan söyleyeyim;
yav he he

sabah uyandığımda yengem kahvaltıyı hazırlamıştı dayım işe gitmiş bende kahvaltıya gittim yengem bana rüyamda ne gördüğümü soruyordu anlatamazdım ona, onu o halde gördüğümü. bişeyler uydurup devam ettim kahvaltıya sonra yengemlere daha fazla yük olmamak için yatağımı toplamaya gittim. üstümü değişirkende pijamalarıma kan bulaştığını fark ettim. sanırım her şey daha bitmemişti.

tişörtümü çıkardığımda vücudumda tamamen kan lekesi vardı, kararmıştı hemen üstümü çıkarıp ben bayodayım diye bağırdım yengeme ama cevap veren olmamıştı. banoyoya girdim kan lekelerini temizliyordum derimi acıtıyordum ama lekeler çıkmıyordu birisi omzuma dokundu korkarak arkama döndüm yaşlı bir kadın vardı, bana " üstünü giyin hmüayün dedi" gözümü kapatıp bağırdım yeter diye gözümü açtığımda bir hastane odasında çırıl çıplaktım dayım ve yengem vardı yengeme serum bağlamışlardı dayım yengemin yanındaydı. dayım bana bakıp "sana ne oluyor lan dedi" sanırım gerçekten deliriyordum.