tümü

cin çağırdıktan sonra başıma gelenler

  1. 1.
    -1
    Burada gırgırımızı geçip, her şeyi tiye alıyoruz eyvallah. Fakat hayat o kadar da kolay değil aslında. Burada takılan bir çok kişi için böyle bu aslında. Eminim çoğunuzun içinde nice dertler var da, dışa vurmuyorsunuz. Belki de burayı bir terapi aracı olarak bile kullanıyor olabilirsiniz. Başlıkta ne yazıyor, adam ne anlatıyor diyeceksiniz ama sanırım içimde birikenleri daha fazla tutamam dan dolayı biraz duygusal bir giriş oldu.
    Her neyse arkadaşlar. Yaklaşık 13-14 yaşlarındaydım her şeyin başladığı zamanlarda. Annem ve babamın evde olmadığı bir akşam, abim ve ben yalnızdık. Her türlü ortama girmiş çıkmış, her türlü haltı yemiş bir abim var. Hani olur ya her taku bilen dayılar, benim abi de o hesap işte. Her neyse fırsat bu fırsat babam ve annem evde yokken arkadaşlarını çağırdı abim bize. Arkadaşları da hippi, onlar da tıpkı abim gibi her taku yemiş, her şeyden az çok tatmış insanlar. Olacakları hissetmiş gibiydim. Abim arkadaşlarını çağırdığında, içimi anlamsız bir huzursuzluk kapladı. Olur ya hani, hiç bir sebebi yokken canınız sıkılır, tüm yaşam sevinciniz gitmiş gibi hissedersiniz. Bende tam olarak böyle hissediyordum abim o akşam arkadaşlarını çağırdığında.
    ···
    #143893617 şikayet
  2. 2.
    +1
    oğlum bu cinler niye hep 9. nesillere bulaşıyo lan
    ···
    #143894821 şikayet
  3. 3.
    +1
    dökül bakalım cinci bin...
    ···
    #143893771 şikayet
  4. 4.
    0
    sanki bana hollywood senaryosu yazıyor züt. 2 saatte bir yazacaksan yazma yavşak. en sevdiğin diziye yarım saat reklam arası gibi bu ne amk.
    ···
    #143909928 şikayet
  5. 5.
    0
    çabuk yaz panpa
    ···
    #143909648 şikayet
  6. 6.
    0
    bilgi ekgiblikleri olsa da anlat bakalım panpa severim boyle konuları geceye rezerve almıştım ama erken geldim
    ···
    #143907603 şikayet
  7. 7.
    0
    hızlı yaz gavat
    ···
    #143906611 şikayet
  8. 8.
    0
    geece okuyup korkarız panpa rizov
    ···
    #143905692 şikayet
  9. 9.
    0
    özür dilerim beklettiğim arkadaşlar olduysa. kendimi buraya bağlayıp, saatlerce yazamıyorum arkadaşlar. vakit buldukça yazıyorum.
    lavaboya girdikten sonra işler daha da kötü olmaya başladı. bizim lavabonun kapısının camı mozaikli, dışarısı pek net belli olmaz. birisi geçtiği zaman gölgesi belirir az da olsa. tam lavabo'dan çıkacağım esnada gölgenin geçtiğini fark ettim. bildiğiniz insan silüetin de bir gölge geçti arkadaşlar. kitlendim, yerimden hareket edemedim. seslendim, cevap gelmedi annem değildi. korkum daha da arttı. ya bi insan daha ne kadar korkabilir ki, anlatamıyorum artık yaşadıklarımı. o gördüğüm gölge'den sonra nasıl lavabo'dan çıkabilirdim ki? kapıyı kitledim, neye yarayacaksa. içeride yarım saat kaldım. lavabo'da bir köşeye geçtim oturdum kafamı eğdim ve ağlamaya başladım. çok fazlaydı iki gündür yaşadıklarım. ağlamam az da olsa rahatlamıştı ama hala dışarı da bir yerlerde evin içinde bilmediğim bir varlığın dolaşıyor olması boğuyordu beni. hanginiz cesaret edipte, o an çıkabilirdi ki. hayat filmlerde ki gibi değil arkadaşlar. tıpkı filmde ses ya da bir gölge görünce peşinden giden oyuncu gibi, gidemiyorsunuz gölge'nin peşinden. neyle karşılaşacağınızı bilmiyorsunuz. biraz daha bekledikten sonra hemen lavabo'dan kafamı öne eğerek çıktım ve etrafıma bakmaya cesaret edemeden yatak odasına gittim, hemen annemin yanına sokuldum. annem gene sarıldı bana. nasıl rahatlamıştım, tarif dahi edemem. farkında olmadan koruyordu beni annem, cesaretlendiriyordu. ama onun yanındayken buluyordum güç, kuvvet. o yanımda olmayınca, tek başıma lavabo'ya bile gitmeye korkuyordum işte. sabaha kadar debelenip durdum yatakta, herhangi bir ses duymadım ya da herhangi bir şey olmadı. sabah olduğunda kahvaltı yaptıktan sonra annem teyzemlere gitmek üzere evden ayrıldı. babam ve abim ise henüz yoklardı. bütün hikaye'min en can alıcı noktası burası aslında.
    ···
    #143905414 şikayet
  10. 10.
    0
    reserved
    ···
    #143903725 şikayet
  11. 11.
    0
    nickime bakarak anlattıklarımın yalan olduğu arkadaş: okumak zorunda değilsin yalan olduğunu düşünüyorsan, bari tak atma. tekrar söylüyorum kimseye yaşadıklarımı inandırmak zorunda değilim. ama ben yaşadım arkadaş, korkunun en beterini yaşadım, uçları yaşadım anlıyor musunuz. bırakın da şurada rahat rahat anlatayım içimden geçenleri, bari siz yapmayın.
    her neyse... tekrar sesleri duymaya başlayınca uyandım. artık uyumam da mümkün değildi. acı çekiyordum. her saniye bu acılar katlanıyordu. lavabo'ya gitmem gerekiyordu. bir anlık gazla kalktım yataktan ve seri bir şekilde banyo'ya girdim. zaten ev çok büyük değil. yatak odasından çıkınca lavabo iki adım.
    • * duşa gireceğim, çıktıktan sonra devam ederim arkadaşlar.
    ···
    #143902557 şikayet
  12. 12.
    0
    ···
    #143902528 şikayet
  13. 13.
    0
    kardeşim hızlı yazsana?
    ···
    #143902444 şikayet
  14. 14.
    0
    çaresizdi o da. olan olmuştu artık. yapacak bir şey yoktu. abim gittikten sonra annemle yalnız kaldık. annem her şeyden habersizdi. nasıl anlatabilirdim ki ona tüm bu yaşananları? oğlunun neler yaşadığını, nasıl korktuğunu nasıl anlatabilirdim ki? dedim ya yazımın başında çekingen birisiyim diye. yaşadığım her derdi, yaşadığım her problemi o yaşlarda başlamıştım içime atmaya. aileme sıkıntılarımı anlatarak canlarını sıkmak istemiyordum. onların üzülmesini, yıpranmasını istemezdim. ne olacaksa bana olsun, yeter ki onlar üzülmesin. tekrar tekrar özür dilerim ara ara konudan uzaklaştığım için. ama aslında her şey birbiriyle bağlantılı. benim bu yaşadıklarımın benim hayatıma bu denli etki etmesinin, zedelemesinin nedeni bu kadar zayıf bir pgiboloji de olmamdır. gene o pgibolojidir beni bunlara iten, bunları yaşamama sebep olan. annem ile hiç bir şey olmamış gibi konuşuyordum, rahat davranmaya çalışıyordum. hissettirmemeye çalışıyordum kabus dolu dakikalarımı. nitekim başarılı da olmuştum. annem bende bir gariplik fark etmemişti. olsa hemen söylerdi zaten oğlum sana ne oldu diye sorardı. ah be annem keşke konuşabilseydim seninle. keşke dökülseydi kelimeler, hisler içimden de belki oğlunun derdine derman olurdun. nasıl en zor zamanımda kucak açtıysan, gene kucak açardın bana da kendimi cennetteymiş gibi huzurlu ve mutlu hissederdim. keşkeler için geç kaldık tabi. gece olmuştu artık. uyuma zamanıydı. anneme o gece yanında uyumak istediğimi söyledim. kırar mı bizimkisi hiç. annemin yanında yattım. sarıldı bana, saçımı kokladı, okşadı, sevdi. huzurluydum, çok huzurlu. yaşadıklarım sanki uçup gitmişti kafamdan. kim huzurlu hissetmez ki kendisini annesinin kucağında. onun gölgesi bile yeter insanı mutlu etmeye. bende bu duygular içindeydim. huzurlu ve mutlu. ama çok kısa sürmüştü tüm bu mutluluğum. yatak odasında annemin elbise dolabından sesler duymaya başladım gene. kapı çarpıp duruyordu. hemde bir önceki geceden daha şiddetli bir şekilde. korkuyla uyandım sesleri işitince. içimde ise inanılmaz bir huzursuzluk vardı. tarif edemeyeceğim kadar yıpratıcı, insana dünya da cehennemi yaşatan bir acı. annemi uyandırdım çünkü artık dayanamaz hale gelmiştim. sesler duyuyorum dedim, tabi o ara sesler kesilmişti, annem uyanınca yani. yok oğlum bir şey deyip bana sarıldı tekrar yattık.
    ···
    #143901910 şikayet
  15. 15.
    0
    sesler arttıkça, daha da kötü oluyordum ama bağırsam ne yarar. ağlamak istiyordum, ama korkudan ağlayamıyordum da. sanırım üç harfliler zayıf insanlara musallat oluyormuş daha çok, belki de ben zayıf bir ruh halindeydim. bu yüzden bana musallat olmuştu, beni korkutmak istiyordu. artık kapakların açılıp kapandığını görüyordum arkadaşlar. seri bir şekilde kapaklar açılıp kapanıyordu, bense o insanın içini ürperten sesi duyuyordum. ama hala nasıl diğerleri duymuyor da sadece ben duyuyorum diye yaşadıklarımı sorguluyordum. hakikaten aklı başında bir insanın bunlara bir yorum getirmesi mümkün değildi. tutun ki ben 13 14 yaşındaydım. saatlerce yaşadım bunu, ya da yaşadığımı düşündüm bilmiyorum. ama ben gerçek olduğundan emindim yaşadıklarımın. sabah olduğunda sanki hepsi yaşadıklarından arınmış gibiydiler, hiç bir şey olmamıştı gece sanki. bense yaşadıklarımın etkisinde kalmıştım. gözüme uyku girmemişti. bedeni yaşayan, ama boşa nefes alan birisi gibiydim. Beni bu olaydan bir gün önce ve bir gün sonra diye fotoğraflasanız, bir insan bir günde bu kadar değişebilir mi derdiniz herhalde. 13 yaşında bir çocuk için çok fazlaydı tüm bunlar. o günden sonra hep keşke dedim, keşke o gün orada olmasaydım, annemler ile gitseydim de hayatımı kabusa çeviren bu olaya müdahil olmasaydım. dedim ya sonun başlangıcıydı bu yaşananlar benim için. kahvaltı yaptıktan sonra abimin arkadaşları ahmet ve mehmet gittiler. abimle yalnız kaldık evde. dedim ya abimler olayın etkisinden çıkmış gibiydiler sanki. nitekim arkadaşları gittikten sonra abim hiç bir şey olmamış gibi davranıyordu. neydi bir önceki gece yaşananlar, hayal miydi? hayır hepimiz tanık olduk yaşananlara, her anı, her salisesi gerçekti. belki de içinde yaşıyordu korkusunu abim, rahatlamaya çalışıyordu. soğukkanlı olmaya çalışıyorduysa da, epey başarılıydı. en azından ben öyle hissediyordum. peki ben? hala olayların etkisindeyim. lavaboya gidemez olmuştum. o gün akşama doğru annem geldi. babam yoktu yanında. bizim peder bey teyze oğluyla hala gençlik modunda yaşıyorlardı hayatı. teyzesinin oğlu yaşını başını almış bir adam. bekardı. babam arada gidip kalıyordu ona sırf stresini atmak için. tam iki kafadardırlar. evli barklı adamın ne işi var demeyin bekar evinde, bizimki de öyle rahat bir adamdır. abim de o gün annem geldikten sonra arkadaşına gitti, gece arkadaşında kalacağını söyledi. abim de etkisinde kalmıştı. o an hissettim tüm ne kadar korktuğunu. evden çıkarken bana attığı bakışla hissettirmişti. korkuyorum, ama söyleyemiyorum der gibiydi. özür dilerim diyordu sanki, sana yaşattıklarım için özür dilerim. abimin o kapıdan çıkıp gidişi daha da kötü yaptı beni.
    Tümünü Göster
    ···
    #143901131 şikayet
  16. 16.
    0
    anlatılanların yalan olduğu nicke bakarak anlaşılır
    ···
    #143900754 şikayet
  17. 17.
    0
    Devamet
    ···
    #143900703 şikayet
  18. 18.
    0
    inandırıcı değilsin panpa kusura bakma
    ···
    #143910290 şikayet
  19. 19.
    0
    hızlı be amk
    ···
    #143912887 şikayet
  20. 20.
    0
    tuhaf hayatım devam ediyor. başımdan talihsizlikler kurtulmuyor. geceleri ek başıma kalamıyorum evde. üniversite bitirdim, kaç yaşına geldim. ama evde tek başıma ya-ta-mı-yo-rum. çünkü korkuyorum. akşamlar ev ahalisi bir yerlerde olduğu zaman, evde yalnızsam bütün ışıkları açıyorum evin. evet evin banyo'da dahil olmak üzere tüm ışıklarını açıyorum.

    yıllardır bu olayın etkisi altında yaşıyorum, hala atlatabilmiş değilim. evde tek kalmam gerekse, gidip komşu da, akrabada yatmayı yeğliyorum. bu çok çok kötü bir durum. böyle aptallıklara sakın ama sakın bulaşmayın. kimisinin hoşuna gidiyor, heyecanlı geliyor. aksiyon arıyorsunuz anlıyorum da hayatını mahfetmeye değer mi?

    bulaşmayın.
    ···
    #161841761 şikayet