Tüm köyü korku ve endişe kaplar.Nuh ölmüş müydü? Ölmemiş miydi? Ölmüştü fakat Osmanın gördükleri... ilk başta inanmak istemediler.Öyle de yaptılar inanmadılar Osmanın anlattıklarına ama sonra köylü halkından birkaç kişi daha Nuhu gördüğünü söyleyince yavaş yavaş inamaya başladılar. Geceleyin evlerin avlularında bir gölge eve bakıyordu ve el sallıyordu. Köylü halkı çok korkmuştu. Kasabalara gidip cinci hocalar çağırdılar. Hiçbiri işe yaramadı, Sonra büyük şehirden bir imam çağırdılar. imam köye geldi.ilk ziyaret ettiği durak Osmanın evi oldu. Avludaki incir ağacı hemen imamın gözüne battı. imam bu durumdan biraz şüphelendi ve Osmana bu durumu anlatmak amacıyla evin kapısını çaldı. Açan Osman ın karısıydı. imam öncelikle Allah` ın seldıbını vererek Osmanın nerede olduğunu sordu. Karısı salonda olduğunu söyledi. imamı içeri davet etti. imam salona girdiğinde Osman ağlıyordu.Nuh dayıyı görmüştü ama o Nuh dayımıydı.Nuh dayı ölmüş müydü? Ölmemiş miydi? Aklını bu sorular tırmalarken imamın salona girdiğini görünce ayağa kaltı ve imamla tokalaştı. imam çocukları öptü ve Osman dan çocukların ve hanımının salondan çıkmasını istedi. Ardından imam olayları en baştan anlatmasını istedi Osman dan.
Osman başladı anlatmaya:
-Osman:Ankaradan buraya gelmek için araba bulamadık ve Van ekspres trenine bindik trendeki herkes çok garip davranıyordu. Ailemi alıp boş bir vagona geçtim. Kasabanın oraya geldiğimizde trenden indik ve köye doğru yürümeye başladık.Her taraf zifiri karanlıktı. Ayağımın ucunu göremez hale gelmiştim.O sırada arkamdan omzuma bir el dokundu.Ve bana bir düğünün olduğundan bahsetti.Bu düğüne katılmamı istedi.Nuh dayıyı görünce içimiz birazda olsun rahatlamıştı. Uzun bir sohbete daldık. Köyün başlangıcı görünmeye başladığında derin bir sessizlik oluştu. Dağda birkaç hayvan gördüm. Hemen belimdeki silahı çıkararak aileme dikkatli olmasını söyledim. Yanıma baktığımda Nuh Dayının orda olmadığını fark ettim. Korku içinde köye girdik. Ardından Nuh Dayı belirdi ve bana düğün evine gidelim dedi.Bu saate düğün evi mi kalır dediğimde. Merak etme gel dedi. Ardından aileme siz eve geçin ben gelirim dedim.O sırada karım cebime bir ekmek parçası tıkıştırmış.Nuh dayıyla birlikte bir dağa çıktık. Düğün evine gitmediğimizi fark etmiştim.Nuh dayıya eve neden gitmiyoruz dediğimde bana düğünün dağda olduğunu söyledi. Hakikaten de biraz sonra davul zurna çalmaya başlamıştı. Masalar kurulmuş. Yemekler vardı.Nuh dayı bana cebimdeki ekmek parçasını çıkarmamı söyledi cebimde ekmek parçası olduğunu bilmiyordum.Çıkarmamakta ısrar ettim çünkü ekmek parçası cebe çarpılmamak için konurdu.Nuh dayı da ısrar ediyordu fakat ben inatçıyıdım çıkarmamakta ekmek parçasını. Sonra bir anda gözlerim karardı. Uyandığımda tüm köy halkı beni arıyordu. Onlara Nuh dayı yı gördüğümü ve bir düğüne gittiğimizi söyledim. Bana söyledikleri şey karşısında şok olmuştum."Geçen gün ölen Nuh Dayı yımı".Ardından her gece evlerin avlusunda bir gölge eve bakarak el sallıyordu. Tüm köy halkı korktuk. Cinci hocalar çağırdık hiç biri işe yaramadı,en sonda sizi çağırdık hocam.