cin cagırmayı anlatıyorum toplaşın vol2

@73 bak güzel kardeşim senin iyiliğin için konuşuyorum. böyle saçma sapan meselelerle uğraşıp gerçeklikten kopma, hayatı kaçırma diye yazıyorum. şimdi tek tek yazayım:

1- diyorsun ki dünyada semavi dinlere inanan yaklaşık 3,5 milyar insan var. bu kadar kişinin kabul ettiği bir şey nasıl olur da reddedilebilir? o zaman meseleye bir de başka türlü yaklaşalım. şuan dünya nüfusu tahminen 7 milyar kişiden oluşuyor. eğer bu insanların 1,5 milyarı kuran-ı kerim doğrudur diyorsa, geriye kalan birkaç milyarlık büyük çoğunluk kuran-ı kerim doğru değildir diyor. (aynı yöntem hıristiyanlık için de uygulanabilir.) böyle bir durumda, ben, bu konuda milyarlarca kişilik çoğunluğa dahil birisi olarak, kuran-ı kerim doğru değildir diyen bu kadar insanı referans gösterirsem bu mantıklı olur mu? şimdi ben sana soruyorum dünyadaki bu kadar insan kuran-ı kerim'e inanmadığı halde sen nasıl oluyor da bu kitabı savunuyorsun? senin mantığına göre, milyarlarca sayıdaki insan aptal mı? sayısal üstünlük veya azınlık bir fikri doğru veya yanlış yapar mı? bu mantık islam'ın kendisine dahi aykırı. zira ilk vahiy geldiği zaman peygamber bütün bir dünyaya karşı tek kişiydi. bu yüzden sayılardan bahsetmek mantıksız olduğu gibi bunlar ancak senin aleyhine olabilir.

2- özetle diyorsun ki, bu kadar karmakarışık bir yapının (evrenin, insanların vs.) kendiliğinden var olmasına imkan yoktur. o halde bu kadar karmaşık bir yapıyı yaratan bir tanrının varlığı kabul edilmelidir. ancak bu fikir bir mantıksızlık içeriyor. eğer bir insanın daha üstün bir iradenin yaratılması sonucu var olması gerekiyorsa, bu üstün iradeye sahip ve insandan çok karmaşık bir varlık olan tanrının haydi haydi daha üstün bir irade tarafından yaratılmış olması gerekiyor. ancak böyle bir durumda başka bir tanrı tarafından yaratılmış tanrı, kendiliğinden tanrılık vasfını yitiriyor. yani insan kendi kendisine var olamaz çünkü o çok karışık bir varlıktır, o halde daha üstün bir varlık tarafından yaratılmıştır denirse, bu durumda mantıki bir zorunluluk olarak insandan çok daha üstün ve karmaşık bir varlık olan tanrının da varlığının açıklanabilmesi için daha üstün bir tanrıdan bahsetmek gerekir. bu mantıken çelişkilidir. bir şeyin var olması için onun yaratılmış olmasına gerek yoktur. eğer bir şeyin var olması için yaratılmış olması gerekir denirse, tanrı yaratılmamış bir varlık olarak kabul edildiği için, bu tanrının varlığını da imkansız hale getirir. bu yüzden, etrafımızdaki dağlar, çiçekler, böcekler, insanlar, hayvanlar, gezegenler, yıldızlar ve daha niceleri nasıl kendiliğinden oluşmuş olabilir, demek ki bunları bir tanrı yaratmıştır demenin hiçbir mantığı yoktur.

3- normalde bir şeyin var olduğunu, bunu iddia eden ispatlar. yani eğer birisi cinlerin varlığını iddia ediyorsa, ben onların olmadığını değil, var olduğunu iddia edenin gerçekten var olduğunu ispat etmesi gerekir. yani ben ortaya çıkıp şuan ay'da üç başlı bir ejderha yaşıyor dersem, bunun olmadığını ispatlaması gereken sen olmazsın. tam tersine, ay'da böyle bir varlığın olduğunu ispatlaması gereken kişi ben olurum. bu yüzden cinlerin varlığını, cinlerin var olduğunu iddia edenin ispatlaması gerekir. benim gördüğüm kadarıyla, cinlerin varlığına ilişkin hiçbir ispat bulunmamaktadır. ancak dahası, ben, cinlerin insan uydurması olduğunu gösterebilirim. (entry'nin bundan sonraki kısmını sözlükteki başka bir başlıkta yazmıştım, aynı mesele olduğu için direk kopyala/yapıştır yapıyorum.) cin, insanın hayal ürünüdür. insanın hayal ürünü olduğu da bellidir. nereden bellidir? çünkü cinler insanın hayal gücünün sınırını geçememiştir. yani daha açık ve doğrudan konuşmak gerekirse, cinler hakkında anlatılanlara bak ve özelliklerine dikkat et. cinler kızar, öfkelenir, sever, intikam alır, belirli bir amaç uğruna bir şeyler yapar, ibadet eder, hırsızlık yapar, iyilik yapar, pişman olur, korkar, eğlenir zarar verir vs. hiç bunların ötesine geçebilen cin duydun mu? davranışları tamamen insani özellikler gösteriyor. çünkü bunlar insan uydurmasıdır. insan hayal gücüyle sıfırdan bir şey yaratamaz. çünkü insanın hayal gücü sınırsız değil, "sınırlıdır". gözlemlediği şeyleri alır eğer büker değiştirir geliştirir ve buna göre yeni bir şey ortaya çıkarır. yani gördüklerini sentezler ve bunun ötesine geçemez. yani insanın hayal gücü kendi gördüklerinin bir tür değiştirilmiş yansımasıdır. en ilkel insanlar bile devleri hayal edebilir, çok zor değil bildiğin bir insanın sadece boyunu uzatacaksın, gücünü artıracaksın ve kilosunu artıracaksın. ağzından ateş saçan ejderha hayal edebilirsin, ejderhaya benzeyen varlıklar da ateş de doğada bulunur. mesele bunları sentezlemekte. ay'a gitmeyi hayal edebilirsin, ilkel insan olarak bile. çünkü bir yerden bir yere gitmek yabancı olduğun bir kavram değil ve ay'da görünürde mevcut bir varlık. büyüyü hayal edebilirsin, başka bir insana verdiğin bir emirle hareket etmeden bir varlığa tesir edebiliyorsun, hayalinde sadece olaydaki emir verdiğin insanı çıkartacaksın ve varlığa doğrudan ağzından çıkan sözlerle tesir etmiş olacaksın. örnekler çok uzar, dikkat edilmesi gereken nokta insanın bütün hayal gücü ile yarattığı varlıklar veya hayaller, doğadaki kalıplara az çok uyar. cinler üzerine anlatılan hikayeleri incelersen, bunların tamdıbının yadırgamayacağımız, alışık olduğumuz ve doğada karşılığını ve benzerini bulabileceğimiz kavramlar olduğunu görürsün. eğer bu kadar farklı boyutlarda var olduğu ve kendileri ile aramızda uçurumlar olduğu söylenen cinler hakkında anlatılanlar insanın hayal gücününün sınırlarını aşabilseydi, belki o zaman var oldukları düşünülebilirdi. anlattıklarımın aynısı tanrı için de geçerlidir.