ciddi olarak dertleşmek istiyorum arkadaşlar

hayatımda ilk defa kendimi bu kadar kötü hissettim. geçen gün yatağımda uyuyorum. baktım kardeşimin sesi geliyor. abla anne diye bağırıyor.ben de mühim bir şey değildir diye kalkmadım. sonra babam düşmüş dediğini duydum.biz 5.katta oturuyoruz. babam da tansiyon hastası.bi anda balkondan düşmüş olabileceğini düşündüm(bilinçaltı) ve şu yaşıma kadar hiç hissetmediğim bir şeyi hissettim. kafayı yemiş gibiydim. odamdan çıktım baktım banyonun kenarında babamın ayakları. banyoda yere yığılıvermiş.onu öyle görünce kendimi çok kötü hissettim. hani bunca yıllık babamı böyle görmek bana ölümü düşündürdü. yani ne kadar basit bir şey aslında babanızın ölmesi. neyse kendine geldiğinde sorduk nasıl oldu şeklinde. lavaboya gitmek için kalktığını dönerken de ne olduğunu hatırlamadığını söyledi. yani ciddi anlamda bi saniye bile sürmemiş.bi yerlere tutunma şansı bile olmadan yere yığılmış. sadece anlık olarak gözlerinin karardığını söyledi. olayın üstünden 2 gün geçti ama ben hala kendimi kötü hissediyorum.şu sıralar liseli ergenler gibi ölümle kafayı bozmuş durumdayım. ölümün basitliği çok tuhaf bir şey aslında.

@3 tuz kullanmıyor zaten kendisi

@6,7 çok teşekkürler.

@9,10 size de teşekkürler gerçekten.

@12,13 teşekkürler

@15 anlat ya neden dinlemeyelim

@16 başın sağ olsun senin de.pmden bi arkadaşa da yazdım. babam 51 yaşında sigara ve alkol tüketiyor. hergün alkol alan birinin hovardalığında değil ama. yani bizimle diyaloğu çok iyi sadece kendisine yazık ediyor. göz göre göre onun bu haline müdahale edememek insanı çileden çıkarıyor. hani onu erkenden kaybedeceğini bilmek de kötü bir şey.