ciddi ciddi aşık olan var mı la

Yine gözlerim doldu muallaknin evladı. Beyler sizle bunu paylaşmak istiyorum. Aşkı tarif etmicem ama ben yazdım (tipimle dassak geçecek panpalar, 1.89 um, basketbolla ilgileniyorum, kumralmisim, sokak sanatçılı yapıyorum, okuyorum.) :

kumral tenin, güneş vurduğunda sarıya dönen
saçların, sivri bir burun, cilli sayılamayacak
ama onsuz da olmayacak öptugum yanaklar,
yüz hatlarını belli eden bir çene, parıldayan bir
çift göz...
hayalperestsin. ezberlemisim. insan dünyasını
bilmeli tabi. "hayalperestsin, güzel hayaller
peşinde,. çok gencsin, yanlış insanlar
kalbinde."
aklımdan çıkaramadığım bir gerçek. saçlarını
mı, gülüşünü mü, beni öptugun zamanları mı,
bana sıcacık davranırken benim gibi yuzsuz bir
insanın soğuk kalması mı, beraber söylediğimiz
şarkılar mı? hafızam ne yazık ki iyi, hepsini
unutabilirdim. lanet olsun. aklımdan
çıkaramadığım sensin. bugün aklımdasın, yarın
aklımdan çıkarsın, sonra ben yine hatırlarım,
unuturum, bi sebeple geri dönerim. bir bütünü
tamamlayan küçük küçük birsürü anımız var.
hani biliyorum, acı çekme diyordun, demiştin
daha doğrusu. hatırlasana, bana son
sarıldığında şunları demiştin, "kendini
hicbirsey için üzme tamam mı?" o kadar garip
bi cümle ki, hani sana sarılmıştım, kimsenin o
an bize birsey yapamayacağına inanmıştım, ne
olabilirdi ki? sarılmayı bıraktığın anda
kazağımdan içeri dolan soğuk havayı terli
vücudumda hissetmiştim. belki acı cekmeme
sebep olan şeylerden biri. yine alıntı
yapacağım :
"sevgi anlaşmak değildir, nedensizde sevilir.
bazen küçük bir an için ömür bile verilir.
cidden diyorum, büyüyünce değişir miyim?
hani benden uzak olacaksın ya belki, peki
kalbimden ne kadar uzak olabilirsin? içimde
yarattığım senden nasıl kurtaracaksın beni?
rüyalarım, peki onlar? bazen sırf görmeyeyim,
yıkılmayayım, dik durmalıyım diye
uyumuyorum. göz kapaklarım mikrop kapıyor,
göz torbalarım oluşuyor, gözlerim kırmızı...
yinede yalan söyleyip bu durumu arkadaşlarına
farkettirmemek kolay tabii. erkek adamım ben,
neyine ağlayacağım ki? kaçar giderim uzaklara,
senin zıttın bir kadın bulurum, mutlu olurum,
olurum heralde. sonra bana "baba" diyecek
çocuklar olacak. onların sevgiside yeter. ufacık,
sevimli, tatlı bir kızım olur, ilk aşkı ben
olurum. tabii onuda kimseyle paylaşamam.
biliyorsun, erkek adamım ben, kıskanırım,
onuda paylaşamam.
nefret et ama acıma istediğin kadar.
ama nolur biliyor musun? hani aklına gelir biri,
için bir tuhaf olur. dişlerimi sıkarım. kalbimden
organlarım parçalayan bir sıvı çıkar. kan mı
bilmiyorum, ama baya acı veriyor. uzaklardaki
hayatımda sana ait, sana benzeyen hicbirsey
bırakmam, her insanda sana ait birsey bulmak
dışında, aldığım her nefesin acı vermesi
dışında. benden geçti, bari sen yap, git
buralardan..
aşk insana bir defa gelirmiş, ben o şansı iyi
kullanmaya çalıştım, tabii ki hatalarım
olmuştur, ama elimden gelenin en iyisini
yapmaya çalıştım, belki üzüntümü hafifletir bu
da.
"belki trafik kazasında, patlamada ya da normal
bir şekilde yatağımda öleceğim. o andan
itibaren üzüleceğin şey benim ölmem değil,
kimsenin seni bir daha benim gibi sevemeyecek
olması olsun."
kulağımı müziğe kapatırım, kitap okumam,
ellerimi kırarım yazmam. düşünmemem lazım
çünkü, senin için. yuzsuzum ve utanma
duygusundan nasibini almamışım, biliyorsun,
karşına çıkarım, herşeyi alt üst ederim. belki de
seni izlerim, uzaktan, haberin yokken. eve
giderim ağlarım, kendimi yumruklarım, duvarı
yumruklarım, hani derler ya, "tek gidişlik bir
bilet, nereye olduğu farketmez." giderim
içimdeki senden kurtulamam, hiçbir zaman,
içimde bana fısıldayan varlık. nasıl
kurtulabilirim ki senden? meleğimsin sen
benim.
o ömrümü vermek istediğim hayatıma değecek
küçücük anı biliyorum. hayatımın en güzel
günü. aklımdan çıkaramam.
"daha yolun başındasın değişirsin diyorlar,
oysa sana çıkıyor bildiğim bütün yollar."
bugun günlerden ne olduğunu bile bilmiyorum.
renkler, sayılar umrumda değil. tek bildiğim
zaman geçiyor ve duygularım hep aynı kalıyor,
ben değişmiyorum. ama seni unutmak
istemiyorum. bunu hiçbir koşulda inkar
edemem. insan unutmak için sevmez ki? acıyor
ama olsun, seversen acır, uyuyamazsın, canın
yanar. tek korkum seni biraz daha sıkmak,
üzmek. sen duymasanda konuşacağım kendi
kendime, deli gibi. erkekler aşık olunca aptal
olurmuş derlerdi inanmazdım. şimdi anladım,
hissizlik, boşluk, karanlık, yalnızlık, yaşam
destek ünitesi. beni sorgulamayın lütfen.
hatırlıyor musun, bana sarılarak gittiğin günü?
ben sadece sarılmış, sen ellerini sırtımda
birleştirmiş, başını göğsüme koymuş
gidiyorduk, kalbimin ritmi o an nasıldı acaba?
öpmeye korkmuş, sadece koklayabilmiştim.
bunu sana söylediğimde gülüp diğer buluşmada
sanki beni utandırırcasına sıkıca öpmüştün ve
sana aldığım çiçekleri vermiştim, ne gerek
vardı diyip kızsan da ben hala gidip o
gülümsemeyi ve mutluluğu görmek için birkaç
tane daha alıp gelirim. ama eminim seni mutlu
eden birileri vardır şimdi yanında. söyle ona
dünyanın en iyi kızını seçmiş. zaten benim gibi
çirkinle ne işin olurdu ki? en iyisini yaptın. "tek
korkum yaralanman hayatta."
ama bak sakın ara sıra da olsa beni hatırlayıp
acaba yanlış mı yaptım diyip kendini üzme
tamam mı? hani olmazda ya olursa, söz ver
bana. mutlu ol. benim gibi kendine yük etmeni
istemem. çünkü edersen benim gibi uyuyamaz,
yemek yiyemez, hiçbirşeyin tadına varamaz
olursun. yapma. hayal kur. mutlu ol. ağlasan
bile dur, ya da ağla, iyi gelir bazen. benim
yüzümden olmasın da. zaten unutursun beni de
zamanla. eminim. ben yalnız kalmayı severim
biliyorsun. hatırlasın çoğu zaman dönmem
mesajlara. an'ı yaşayan bir insanım ben aslında.
sense tam tersim olarak geleceği. neyse,
saçmalık saçmalıklar işte, hayatımda saçmalık.
sana tüm bunları yaşattığım için özür dilerim.
keşke ölseydim de beni tanımasaydın.
senle son kez de olsa birgün daha geçirmek
isterdim. bir filme gidelim, sahilde biraz
yürüyelim, saçma sapan bir muhabbet açılsın.
son kez olduğu için yapmacık olsa da sarıl
lütfen. ve öp. tüm günü o halde geçirelim.
sonra bir daha beni göremeyeceksin. söz
veriyorum, haberimi bile almayacaksın. hem
içinden bir yük kalkar. bende iyice kendi içime
kapanıp, ölmeyi bekleyebilirim. sen boşver
beni. ben yaşamaya devam ederim. ben
mutluyum. umarım hep mutlu olursun prenses.
ben kalbimdeki seni alıp giderim. allah'a
emanet ol.
"yorganın olsun yapraklar, yatağın olsun
kırlangıçlar, arkadaşların büyük aşklar, hep
senin olsun, hem zaten boşu boşuna
başkalarında duruyorlar. "