1. 1.
    0
    içimdeki karalıkların her birisini kustukça sönmüş bir balona olan benzerliğim arttı sanki. rahatlamakta değil bu; bomboş karanlık bir odada sessizliğe gömülmek, en sevdiğim şeyin bana sırtını dönüp gidişini görmek, ruhsuz bir beden olmak gibi. korku gibi rahatsızlık verici, tatsız bir his
    ···
  1. 2.
    0
    dökülen göz yaşları bile çözmüyor bazen insanın boğazındaki düğümü. üzülüyor olmak bile yeterli değil. kahroluyor insan.
    ···
  2. 3.
    0
    ne gelirki insanın elinden böyle durumlarda kendini harap etmekten başka : (
    ···
  3. 4.
    0
    @1 @2 @3 ekşici bin
    ···
  4. 5.
    0
    sönen her bir sigaranın ardından bir yenisini yakmakta çözüm değil.
    ···
  5. 6.
    0
    hiç bir şey canımı sıkamayacak hale gelene kadar içmek sarhoş olmak istiyorum.
    ···
  6. 7.
    0
    harab ne lan. şakirtmisin?
    ···
  7. 8.
    0
    uyumak ve hiç rüya görmemek istiyorum.
    ···
  8. 9.
    0
    hatta uyuyup bir daha uyanmamak...
    ···
  9. 10.
    0
    @11 ruhum daralıyor be panpa...
    ···
  10. 11.
    0
    bir bulutun maviliğimi içimi saran, yoksa okyanusun derinlikleri mi?
    ···
  11. 12.
    0
    @13 ışığın erişemediği, belli belirsiz canlılığın var olduğu okyanusun derinlikleri.
    ···
  12. 13.
    0
    @15 bu nasıl bir sessizlik ki ufunetli bir yara gibi bulur kendini ruhumuzda..
    ···
  13. 14.
    0
    @15 bütün sesleri yok etmek için üzerimize kapanmayı bekleyen camdan bir fanus gibi bu sessizlik. saydam fakat yine de karanlık.
    ···
  14. 15.
    0
    geber panpa sevinirim valla.
    ···
  15. 16.
    0
    @17 keşke geber demenle geberebilsem panpa. keşke köpeğin duası kabul olsa : (
    ···