cezaevinde yaşadığım o pis günler

reserved

--spoiler--

--spoiler--

devam etme lan gavat

bu arada cassiel binini benden iyi kimse bilmiyor.her türlü bela var onda şuan başı belada bir mafya ile uğraşıyor. hikayemi çaldı 2 ay sonra kitap çıkartacağım. madem haklı neden devam etmedi hikayeye susturdum. ilerde benim resimlerimi göreceksiniz cezaevindeki. neyse ben devam ediyorum

reserved

Nedense hiç inanasım gelmedi adamsan adını kapatır sabıka kaydını falan gösterirsin. tabi adamsan.

reserve

destek başlasın

_________________________________
|başlık canlandırma operasyonu
|_________________________________|

--spoiler--

--spoiler--

gibtir git

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

@121 biziz işte çocuk olup olmadığın hakkında hiç bir fikrim yok.o klipte bende oynadım çok amatör bir klipti. hatta klibi çeken yönetmeni bile biliyorum mustafa demir mi neydi. bana bak kardeşim bunların hepsinin doğru olduğunu eminin inanmıyorsan 2 ay 3 gün sonra sagıp sabancı üniversitesinde koğuş romanının galası var yani imza günü falan orada bütün yaşadıklarımı özetleyecek bir konuşma yapacağım. gelmeni tavsiye ederim

ara verelim biraz bakınız bu yazdıklarım en önemli noktalar bu enrtylerim önemli herşeyin nasıl birşey olduğunu anlayacaksınız. kitapta herşey detayı detayına yazıyor .kitabı gerçekten tavsiye ediyorum şimdiden söyleyeyim bu kitabı yazmamda bana yardımcı olan
hasan ali s.
buğra ö.
sibel t.
hapishane ağamız (adını vermek istemiyorum)
baş düşmanın hıdır
hepsine teşekkür hikayenin devamında yani cassielin bıratığı noktadan sonrası çok farklı şeylerdi

rezerved amk krosu

burayı okuyun kardeşlerim önemli bir nokta burası

cezaeviyle ilk tanıştığım gün. o gün, hayatımın dönüm noktasıydı. beş günlük gözaltı süresinin sonunda "istanbul ağır ceza mahkemesi", nöbetci hakimliğince tutuklanarak "bayrampaşa ceza evi"ne getirildim.

bayrampaşa ceza evine adımımı atar atmaz işkenceyle tanıştım...

üç gardiyan, ikisi uzun boylu, biri kısa boylu ve şişman... uzun boylulardan biri esmer, diğer beyaz tenli idi... esmer olan şiveli konuşuyordu, daha doğrusu şiveli küfür ediyordu... diğerlerinin konuşma şekli ve küfür şekli ona göre daha düzgündü... üç gardiyanın da elinde sopaları vardı.

onlarca, ya da devletçe ellerindeki coptu ama bana göre sopaydı…

işlemlerimin çabuk bitmesi için söyledikleri her şeyi yapıyordum, gerçi yapmasam ne olacaktı ki, onlar zaten yapmak istediklerini bir şekilde yaptırıyorlardı...

gözaltında geçirdiğim o 5 gün insanlıktan çıkmıştım ve biran önce televizyonlardan izlediğim o sazlı, türkülü koğuşlara gitmek istiyordum...

üç gardiyan, ortalarına beni alarak bir bilinmeze doğru yürüdük, cezaevindeki işkenceli günlerim o yürüme anına başlamıştı bile, sol yanımda yürüyen esmer gardiyan elindeki sopayla baldırıma vuruyor, küfürler savuruyordu…

esmer olan memleketimi söyleyerek,

"kimi" dedim sadece...

"kimi"

kimseyi öldürmemiştim ve öldüremezdim de ama keşke öldürseymişim...

neyse her kim ne desin devam ediyorum.bu arada hikayemi çok yakın arkadaşlarımda okuyor. kitabın galası var 2 ay sonra. sabırsızlıkla bekliyorum o günü

yanımdaki ayyaşa dönerek,
-"cafer nerede oğlum ya" dedi...
"içerde amirim"
-"çağır da, gidelim... ne bekliyor hâlâ"
yanımdaki ayyaş, arabadan inmeye hazırlanırken, uzun paltolu...
"ismet burada kalsın, sonra da morga gitsin" dedi...

ayyaş bir şey demeden ayrıldı...

dikiz aynasından uzun paltolu polise bakıyordum, dikiz aynasından ona baktığımı görünce...

biraz öncekinden daha sert bir ses tonuyla...

-"arif nerede lan" dedi...

"bilmem, evde yok mu amirim" dedim...

arkasını döndü, gözlerimin içine bakarak...

-"niye öldürdün lan" dedi...

uzun paltolunun yüzünde de, sesinde de, bakışında da benim katilliğimin resmi vardı...

oysa kimseyi öldürmedim ben...

donup kalmıştım, ne cevap vereceğimi de şaşırmıştım...