cezaevinde yaşadığım o pis günler

reserved

reserved

@160 güzel kardeşim tüm enrtyleri adam akıllı okursan anlarsın her türlü açıklamaları yaptım ben

bu arada bir sözüm var

yalanına sokuyumculara gelsin,

hayatı gibilen ben, içerideyken zulmün feriştahını yaşayan benim siz değil, itilen, kakılan, dövülen, dayak yiyen de benim, neden yalan söyleyeyim ki... hem kendimi olmadık durumlara neden sokayım ki, para mı veriyorsunuz bana? bir kazancım mı var da burada olmadık bir hikaye anlatayım...

bazı şeyleri saklıyorum ki, saklamak da zorundayım; zira hikayede başımı ağrıtacak olaylar var ve kimliğimi ifşa ederek yeniden içeri düşmek istemiyorum...

her neyse...

dinlemek istemeyen dinlemez, bir kişi dinlesin bana yeter...

“ne yaptınız” dedi.

“silahı bulduk amirim.” dedi.

zaim komiser “silahı bulduk” haberinden sonra arkasına dönerek gözlerimin içine baktı, bıyıklarının ortasını kaşıyarak tekrar önünde döndü…

beyaz pardösülü adama eliyle gidelim işareti yaptı…

aslında zaim komiserin bana o son bakışı her şeyin habercisi gibiydi…

“silahı bulduk…” nerede bulmuşlar ki, beyaz pardösülü bıyıksız adam benim evimdeydi, sivil polislere arama emrini veriyordu… benim evimde mi, ne alaka.. nerede bulmuşlar peki, yok canım, hem ne silah, benim evimde.. silah ne arar bende… hem ben kimseyi öldüremezdim, silahım da yok ki benim, nasıl öldüreyim…

keşke olsaydı ve keşke ben öldürseydim...

sonunda beyler geldim kusura bakmayın canım kardeşlerim işim vardı. elektrik faturasını falan ödeyememiştim devam edemedim yani 1 gün elektriksiz kaldım kardeşlerim çok kötü bir durum neyse ben hikayeye devam ediyorum bugün cassielin geldiği yere kadar gelecem.

beklemedeyiz panpa

hadi amk saat 2.30 oldu zütveren

rezerved

rizörv

rezörvıd

reserved

reserved. 12 olmak üzere panpa bekliyoruz.

--spoiler--

--spoiler--

Okurum bunu. Geçmiş olsun biraderim

reservedleri almaya devam edin akşam saat 11 gibi den 5 e kadar yazacağım o zamana kadar ise cassielin kaldığı yeri geçmiş olurum ..

sonunda beyler geldim kusura bakmayın canım kardeşlerim işim vardı. elektrik faturasını falan ödeyememiştim devam edemedim yani 1 gün elektriksiz kaldım kardeşlerim çok kötü bir durum neyse ben hikayeye devam ediyorum bugün cassielin geldiği yere kadar gelecem.

bu arada @132 saol kardeşim allah sana böyle belaler vermesin

zaim komiser bana dönerek…

“cevat’la hilmi’nin soyadı ne lan” dedi..

“aktürk” dedim, cevat aktürk, hilmi yılmaz”.

ben soyisimleri söylerken, ön kapıdaki ayyaş kılıklı polis cebinden çıkardığı not defterine baktı…

-aldık onları amirim” dedi.

bir yandan konuşmalarını dinliyor bir yandan da dikiz aynasından zaim komiseri izliyordum… kendi kendime de düşünüyorum; ben öldürmedim, acaba arif mi birisini öldürdü... arif kimi öldürmüş olabilir ki, ustasını mı? neden öldürsün… başka kim var, hiç kimse… zaim komiser bıyıklarının ortasını kaşımaya devam ediyordu… babasını mı öldürdü acaba, insan babasını öldürür mü? öldürmez… iyi de kim, cevat’la hilmi’yi de almışlar… beraber mi öldürmüşler… iyi de beni neden alıyorlar… bilmiyordum… hiçbir şey bilmiyordum...

o an, içimden ellerimle dizlerime vurmak geçti ki, ellerimi de çektim ama bileklerimdeki ağrıyla kelepçeli olduğumun farkına vardım...

yine de kısık bir sesle "eşek kafam, ne vardı o kadar içecek... " diye hayıflandım...

o sırada arabanın önünden içerideki beyaz pardösülü bıyıksız adam geçerek şoför kapısından içeri girdi…

beyaz pardösülü bıyıksız adam arabaya binince ayyaş kılıklı adam da yanıma oturdu…

zaim komiser beyaz pardösülü bıyıksız adama dönerek.

zaim baş komiser, konuşmuyor sadece dinliyordu arada bir de bıyıklarının ortasını kaşıyordu…

“bilmiyorum komiserim, vallahi bilmiyorum, akşam beraberdik, yani gece geç saatlere kadar, biraz içtik, dertleştik falan meyhaneci rıfkı’nın orada o da biliyor, ona da sorabilirsiniz, sonra eve geldim ben… bilmiyorum, hatta airf’e de sorabilirsiniz” dedim..

zaim komiser gözlerimin içine bakarak dinliyordu beni ama yüzünde inanıyor bakışı yoktu ki, inanmıyordu da… sağ elindeki sigarasını ağzına zütürerek dişlerinin arasına aldı, o ana kadar varlığından bile bihaber olduğum tespihini bileğini bükerek eline aldı… tespihi birkaç kez döndürdükten sonra dudaklarında ve yüzündeki şekilsiz bir ifadeyle…

“arif’e de sorabilirim” dedi…

komiserin bu şekilsiz ifadeleri ve konuşma tarzı fena halde taka battığımın resmiydi.

“evet komiserim,” dedim başımı sallayarak, hatta dün akşam yanımızda cevat’la hilmi de vardı. onlara da sorabilirsiniz yani biz kimseyi öldürmedik, ben kimseyi öldürmedim, yani onlar da öldürmedi… görmedim, bilmiyorum...

ne yapacağımı şaşırmıştım, ne yapsam da inandırsam diye düşünüyordum ama "bilmiyorum"dan başka bir şey aklıma gelmiyordu çünkü ben bir şey yapmamıştım...

zaim komiser beni dinliyor ama söylediklerim bir kulağından giriyor bir kulağından çıkıyordu.

ben bunları söylerken ön kapının cdıbına, biraz önce yanımda oturan ayyaş kılıklı polis geldi.

-“cafer geliyor amirim” dedi..