cezaevinde yaşadığım o pis günler

bul bakayım huur çocuğu. aramana gerek yok açık adres vereyim?

destek başlasın

_________________________________
|başlık canlandırma operasyonu
|_________________________________|

reservedleri alın kardeşlerim akşam devam edeceğim

bu arada raflarda koğuş adlı bir kitap görürseniz almanızı tavsiye ederim. yaklaşık 1.5 aya kitap bastırıyorum.sis yayın evi ile anlaştım. yaklaşık 620 sayfa falan içinde inci sözlük geçiyor.ve bazı ekşi sözlük yazarlarına anlattım kitabı ve baya beğendiler hayırlısı olur inşallah
uzun paltolu bıyıklı polis gözlerini gözlerime dikmiş kimi öldürdüğümü soruyordu, donup kalmıştım, öylece boş gözlerle öndeki adama bakıyordum… bu bir rüya olmalıydı, yaşadıklarım gerçek değil, olmamalı da zira bir insanı öldürebilecek kudrete sahip değildim… kim sahip ki?

kimdim ki ben, hayatı olmayan bir adamdım… tamam, kendi ailemin ölümüne sebep oldum belki ama bunun azabını yıllardır çekiyordum… kimseyi öldürmedim ben, öldürmedim… ön koltukta oturan uzun paltolu adamın gözlerinin içine baktım…

“kimseyi öldürmedim ben” dedim…

adının zaim olduğunu öğreneceğim cinayet büro amiri ön koltukta oturmuş, gözlerini bana dikmişti…

sağ elindeki sigarasından bir fırt daha alarak yüzüme doğru üfledi…

“arif, dedi…”

bıyıklarının ortasını kaşıyarak…

“arif nerede…”

“bilmiyorum amirim” dedim…

“bilmiyorum ki, arif mi adam öldürmüş… kimi öldürmüş” dedim…

zaim baş komiser, konuşmuyor sadece dinliyordu arada bir de bıyıklarının ortasını kaşıyordu…

“bilmiyorum komiserim, vallahi bilmiyorum, akşam beraberdik, yani gece geç saatlere kadar, biraz içtik, dertleştik falan meyhaneci rıfkı’nın orada o da biliyor, ona da sorabilirsiniz, sonra eve geldim ben… bilmiyorum, hatta airf’e de sorabilirsiniz” dedim..

@72 amacımı anlamıyorsun bu huur çocuğu cas nasıl olsa hikayeyi bıraktı artık anlatamaz.ben onun anlatığı yere kadar aynısını kopyala yapıştır yapacam sonra ise devamı bana özel capsler kan kusmukları hepsini bir anı olarak saklıyorum neyse devam ediyorum