cennet cehennem hakkındaki inanılmaz tespitim

panpa o zaman biraz da şunları düşünmeni salık veriyorum sana.

biz dünyaya geldiğimizde ilk artık kaç yaşını hatırlıyorsan 3-4 yaşından başla.o yaşlarda yaşadığın bir olay hafızandan silinmemiş olabilir. mesela kendim için söylersem 4 yaşımda falan merdivenin tepesinden aşağı uçmuştum o an aklımdan çıkmaz hiç.
şimdi sen bu yaşından itibaren parça parça hayatını hatırlıyorsun belli bir süreden sonrasını ise kendin yönlendiriyorsun ki biz buna 18 yaş olarak karar vermişiz.
18 yaşına kadar yaşadığın hayatın mutlaka bir kısmında acı çektin bir kısmını mutlulukla geçirdin.
şimdi ise büyüyorsun belki üni. okuyorsun yada ne biliyim bir işte çalışıyorsun farketmez. günlük bir zaman limitin var bir gün 24 saatten oluşuyor ama ne zaman öleceğini bilmiyorsun bir kaderin var ama sen kazanın olacağı yani ecelinin geleceği güne kadar acısıyla tatlısıyla bir hayat yaşayacaksın.

bu doğumundan ölümüne kadar senin hayatını şekillendiren değerler neler oldu.bir şeyin etik olarak doğru veya yanlış olduğuna nasıl karar verdin. demek istediğim bu değerleri kim ne zaman çıkardı?
insan düşünme yeteneği olan bir varlık ise ve aynı zamanda duygulara sahip ise biz doğru-yanlış olan şeylerin doğru-yanlış olduğuna nasıl karar verdik.ilk insandan başlarsak bize bu değerleri o öğrettiyse ona kim öğretti? eğer ilk insan yoktur yalandır evrim vardır dersen o zaman maymunların nelere değer verdiklerini çok iyi biliyoruz.

eğer dediğin gibi cennet ve cehennemi biz burada dönüşümlü olarak yaşıyorsak merak ettiğim şey o zaman neden ölüyoruz.biz burada ölümsüz olsak ve davranışlarımızın doğruluğuna veya yanlışlığına göre acı çeksek yada mutlu olsak o derece.

çevrene yaşadığın dünyaya bir bak. bitkilere bak her bahar ve sonbahar dönemlerinde sürekli bir dönüşüm var. yapraklar ölüyor yerine yenisi geliyor sonra tekrar ölüyor sonra tekrar yeşeriyor. hayvanlar da aynı şekilde doğuyor, büyüyor,ölüyor.

insanlar da ölüyor ama insanları hayvanlardan farklı kılan ne?bir kuşu düşünürsen belki hayatı 5 senelik 10 senelik birşey ama en güzel meyveleri yiyecekleri dalında taze iken o yiyor.ne kira derdi var ne geçim derdi var ne başka bir derdi var kanatlarında özgürlük var mesela.ama biz öyle değiliz. dünyada iken yaşıyor iken sürekli birşeylerin ardından koşuyoruz.aç açıkta kalsak ağlıyoruz. sürekli isteklerimizin esiri oluyoruz ve birbirimizi sırf bu amaçla açgözlülükle öldürüyoruz.

o zaman panpa insanlar doğar, büyür,yaşar, ölür.doğmak başlamak, ölmek son ise ki bana göre son değil.bu yaşamda sen bana bir kötülük yapsan, benim bu kötülüğü engelleyecek bir gücüm yoksa ve sen benim yaşam hakkımı elimden aldıysan.ben neden pisi pisine öldüm.
ve sen bir takım delil ekgibliğiden veya herhangi bir şeyden dolayı bunun cezasını bu dünyada da çekmediysen ve bir hesaplaşma yoksa bunun sonunda o zaman etik kavramı dediğimiz şey olmamalı. dünya anarşist bir düzen içinde olmalı. güçlü zayıfı ezmeli ve kimseye de hesap vermemeli.