cemal süreya

“Cemal Süreya ölmüş diyorlar ilahi azrail. Cemal Süreya ölür mü hiç!” Turgut Uyar demiş. Huzurla uyu canımın içi.

Şekerim çıkmış diyorlar, külliyen yalan!
Tadı damağımda kaldı sadece birkaç aşkın
Ve sevdiğim kadının ten tadı,
Hepsi bundan.

"Çok sigara içiyorsun Cemal "diyorlar, o da yalan!
Ben hayallerimi dumanlı kuruyorum
Ha bir de çok çay içtiğimi söyleyenler var, ne diyeyim…

Ah be kadınım, sen söylenenlere inanma!
Ben senin o kekremsi ter kokunda uyurum her gece, her gece...
Sıcaklığındır bana sobaya atılan bir odunun ısısı.
Ben seni bahara aldanmış erik ağacı kadar utangaç severim haberinde olsun.

Bana “şiirlerin neden mısır çarşısı gibi kalabalık ” diyorlar.
Senden canım hepsi, senin yüzünden.
Bende tarçın, sende ıhlamur kokusu.

Sırf bu nedenden...

CEMAL SÜREYA, 1931- 9 Ocak 1990

Dizelerinin bir içimi yakışı vardı ki öyle,
iyi ki yalnızca bunun için sevmedim seni..

Saygıyla anıyoruz..

dışarıya yağmur,
yüreğime hasret,
fikrime sen..
nasıl yağıyorsunuz üçünüz birden
bir bilsen…

büyük üstadı saygıyla anıyoruz.

Bugün ölüm yıl dönümü
Ruhu şad olsun

hangi şarkıyı duysam bizim için söylenmiş sanki..

24. vefat yıldönümü. saygı ve rahmetle anıyoruz.. harbiden gelmez seni gibisi

aynı şehirde sen varsın ben varım biz yokuz

Dokunulmasa da
Görülmese de
Kalpte yer verilir bazılarına, nedensiz.

Yapma abi ağlatma artık lütfen.

Gitmekle gidilmiyor ki,
Gitmekle gitmiş olmazsın;
Gönlün kalı, aklın kalır, anıların kalır.

sen, aklım ve kalbim arasında kalan en güzel çaresizliğimsin.

Belki de konuşuyordur gözlerin,
Ama ben gözce bilmiyorum ki;
Sessizce biliyorum,
usulca biliyorum,
masumca biliyorum.

git diyorsun da olmuyor
işte git demekle,
her şeye rağmen gidemiyor insan.
Bende sana sev diyorum mesela,
sevebiliyor musun?

Şimdi sen kalkıp gidiyorsun. Git.
Gözlerin durur mu onlar da gidiyorlar. Gitsinler.
Oysa ben senin gözlerinsiz edemem bilirsin
Oysa Allah bilir bugün iyi uyanmıştık
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf onaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı

Oysa kalbim işte şuracıkta çarpıyordu
Şurda senin gözlerindeki bakımsız mavi, güzel laflı istanbullar
Şurda da etin çoğalıyordu dokundukça lafların dünyaların
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki Karaköy köprüsüne yağmur yağarken

Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik

Oysa bir bardak su yetiyordu saçlarını ıslatmaya
Bir dilim ekmeğin bir iki zeytinin başınaydı doymamız
Seni bir kere öpsem ikinin hatırı kalıyordu
iki kere öpeyim desem üçün boynu bükük
Yüzünün bitip vücudunun başladığı yerde
Memelerin vardı memelerin kahramandı sonra
Sonrası iyilik güzellik.

artık sevgiler, aşklar senin dediğin gibi değil koca adam.
şiirler eskimedi bizim için,
sözler, cümleler, heceler hala aynı.
keşke hayatta kaybedilen şeyler tek bir "y"den ibaret olsa.
ama dediğin gibi usta;
"yoksuluz,
gecelerimiz çok kısa
dörtnala sevişmek lazım"

çok severim lan

Sevişti bakir ile bakire
Erkeğe milli dediler
Kadına fahişe..

memelerin vardı.

Çok,klas şiirleri vardır

nasılda unutmuşum bir başkasını sevdiğini
reyiz beni anlatıyor siirlerinde