cehapeli kıza rezil oluşumu anlatıyorum

fena olmadı bence de

son. yani bitti.

sen git öl amk

kontrolü iyice eline alan adamın verdiği karşılık "hallahallah. lavuğa bak" oldu. "önce saydır saydır sonra yanlış anladın ha? giberler öyle işi!". giberler diyince ben hem adama hem de kıza yaranmaya çalışan çaresiz bir haribo meyveli solucan gibi "abi bayan arkadaş var küfretme iste.." demeye kalmadan ağzımın üzerine sağlam bir yumruk yedim. bunun üzerine sonradan anlattıklarına bakılırsa çaresiz batışımı o ana kadar uzaktan seyreden iki liseli kız yanımıza geldi ve minibüsçüye "napıyosun ya bıraksana çocuğu" diye çıkıştılar. bu kızlarla aramda nerden baksanız yedi yaş vardı ancak çocuk olan bendim. haliyle bendim. aynı anda nereden geldiğini bilmediğim ben yaşlarda, uzun boylu, üçnumara traşlı ve yakışıklı bir çocuk da az önce minibüsde yazdığım ve bir bakıma tüm bunların müsebbibi olan kızla onlara katıldı ve adama gayet anlaşılır ve hoş bir ifadeyle "abi olur öyle şeyler her zaman biliyosun. ben de minibüsçülük yaptım bırak gitsin" dedi. adam bu genç civanmert delikanlıya bir göz atıp. "kardeşim insanın ağzında bir ayar olur bu ne yavşaklık yaa" diye dert yandı. genç "abi vermişsin işte cezasını bundan sonra yapmaz artık boşver" diyip adamın omzunu sıvazladı ve adam minibüse binip, henüz farkettiğim, yaklaşık yüz metre uzaktaki minibüs sırasının en arkasına park edip sırasını beklemeye başladı. minibüsçünün o ilk tokattan sonra sağ ayak bileğime küçük bir hediye olarak bıraktığı kundura izinin verdiği sızlamayla yolun kenarına oturdum ve kendi kendime "aa son durak burasımıymış. bilmiyodum" dedim.

--spoiler--

--spoiler--

zamanımızı çalma aq gibik hikaye işte tutmaz

işte ben muhabbete böyle komiklikler falan de ekleyince baktım kızın bakışları değişti. incecik parmaklarıyla, kumral saçlarını kulağının arkasına atarken uzun göz temasları kuramalar falan... içimden de diyorum "bunlar böyle zaten, ahlaksızlar. başbakanımız görse nasıl üzülürdü bu utanmazlığa" diye geçiriyorum. ama durmadım tabii ki. devam ettim muhabbete.

derken kız ne kadar fakir olduğumu anlamasın diye hem de kızın nerede oturduğunu öğrenmek için kendi muhitimde inmediğim bu minibüs son durağa yaklaşmıştı ve yolcu olarak sadece ikimiz kalmıştık. arada niyeyse minibüsçüyle göz göze geliyorduk dikiz aynasından. çok kötü bakıyordu ama umursamayarak cehapeli sevdiceğime uygun adım yürümeye devam ediyordum. o da benimle hasbihal etmeye o kadar dalmıştı ki bir an telaşla etrafına baktı ve "aa benim ineceğim yer yaklaştı. hakkaten sen nerede ineceksin? dedi. son durağın neresi olduğunu bilmediğim için sadece, son durakta ineceğim dedim. hmm peki o zaman. bu arada ismim ... tanıştığıma memnun oldum dedi ve minibüsten inmek için ayaklandı.

ohooo. ilerde başınıza vurusunuz beyler keşke okusaydık diye ama artık çok geç olur.

en az iki yabancı dil olacak. artık sadece ingilizce de yetmiyor.

oo kardeş yeni beyin almıssın. ho

devam et ne sıçacağını merak ediyorum

devam et panpa dinliyoz

öyle bi espriye gülen karı bulduysan nikahla hemen amk o mizahla anca tavuk gibersin

eee ayar nerde rezil oluş nerde

herif iyice delirdi. "gibtim şimdi belanı" diyip hızlıca gazlayarak iyice yana çekti. dayak durumu falan olursa (-ki kavga demiyorum. gidişat düpedüz bir dayağı işaret ediyordu) ayıracak insan var mı diye çaresizce boş caddelere bakarken aşağıya çoktan inmiş olan kızın tiz çığlığını işitir gibi oldum. galiba taku yemek üzereydim.

minibüs durdu. adam kalktı. yakamı tuttu ve "in aşşağa lan in!" diye bağırdı. birlikte aşağı indik. kız korku dolu gözlerle bize bakarak telefonla konuşuyordu. inşallah polis çağırıyordur diye geçirdim içimden. adama "abi aslında ben de ak partiliyim, yapma etme hepimiz kardeşiz" dememek için kendimi zor tutuyordum. zira kız oradaydı. orada olmasa bile ben oradaydım ve ben böyle bir şeyi kendime asla unutturmazdım. ama olan olmuştu. artık korkan ama kaçmak da istemeyen bir adam olarak susma evresine geçmeye karar verdim. ancak başarılı olamadım ve yediğim ilk yüksek sesli tokattan sonra, o güne kadarki tüm varoluşsal çabalarımı hiçe sayacak, beni yeni bir varoluş bilinci inşa etme zorunluluğunda bırakacak o cümleyi sarfettim: "abi sen beni yanlış anladın"

kız indi. dolmuşçu 40 mt sonra senı sağa çekip gibti di mi? sana o kıza benım mınıbusumde bulaşma demedım mı?

ee dıbına koyim?

komikmiş kardeş şuku