capsimi versem mi vermesem mi cicişleeeer

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san

hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san
hayat yolu uzun olsada her zaman yanındayım bunu unutma düşünce bir dal bulamasanda ben dal olurum senin için umarsızca! beni bir dost olarak görsende selam ver yinede bana sevgim kalsın artık sonbahara..

yazmanın, konuşmak kadar duygusal gayret gerektirdiğini öğrendim.
en fazla önemsediğim kişilerin, benden hep uzaklaştırıldıklarını öğrendim.
i̇nsanları üzmeden ve duyarlı olarak kendi fikirlerini söylemenin
çok zor olduğunu öğrendim.
sevmeyi̇ ogretti̇n sevmeyi̇ öğrendi̇m

i̇nsanlara kendimi zorla sevdiremeyeceğimi öğrendim.
yapabileceğin tek şey sevilebilecek biri olmak.
gerisi onlara kalmış...
i̇nsanları ne kadar düşünürsen düşün,
onların seni o kadar düşünmediklerini öğrendim.
güven elde edebilmek için yılların gerektiğini,
ama yok etmek için saniyelerin bile yettiğini öğrendim.
önemli olanın hayatındaki ,eşyaların değil,
hayattaki kişilerin olduğunu öğrendim.
insanin ancak 15 dakika çekici olabildiğini,
ondan sonra alışıldığı öğrendim.

nereye gittiğimin değil, nasıl gittiğimin önemli olduğunu öğrendim.
kendimi karsılaştırmak için başkalarının en iyi yaptıklarını değil,
kendimin en iyi yaptıklarını kıstas almam gerektiğini öğrendim.
i̇nsanlar için olayların değil, onların daha önemli olduklarını öğrendim.
her ne kadar ince kesersen kes,
kestiğinin her zaman iki yüzü olacağını öğrendim.
sevdiğin kişilere sevgi dolu sözler söylemen gerektiğini,
belki bunun son defa, son görüsün olabileceğini öğrendim.
her ne kadar onu çok düşünsende,
yine de gidebileceğini öğrendim

kahramanların, yapılması gerekenleri ne pahasına olursa olsun,
yapanlar olduğunu öğrendim.
i̇nsanların seni hep hesapsız sevdiğini,
ama bunu nasıl göstereceklerini bilemediklerini öğrendim.
sinirlendiğimde gerçekten buna değse bile asla acımasız olmamam gerektiğini
öğrendim.
gerçek dostluğun ve gerçek askın aramızda uzak mesafeler olsa bile
büyüdüğünü öğrendim.
birisinin seni istediğin gibi sevmemesi,
onun seni tüm benliğiyle sevmediği anldıbına gelmediğini öğrendim.
bir arkadasın ne kadar iyi olursa olsun seni üzebileceğini
ve senin yine de onu affetmen gerektiğini öğrendim.

bazen başkaları tarafından affedilmenin yetmediğini
kendi kendini de affetmen gerektiğini öğrendim.
kalbin ne kadar kırılmış olursa olsun,
dünyanın senin acılarından dolayı durmayacağını öğrendim.
geçmişim ve durumumum olduğum kişiliği etkilediğini,
ama olmam gerekene karsı sorumlu olduğumu öğrendim.
i̇ki kişinin tartışmasının,
birbirlerini sevmedikleri anldıbına gelmediğini öğrendim.
ve tartışmadıkları zaman da sevdikleri anldıbına gelmediğini,
bazen kişiliğini eylemlerinin önüne koyman gerektiğini öğrendim.
i̇ki kişinin tamamen ayni olan bir şeye baktıklarında bile
farklı şeyler görebildiklerini öğrendim

hayatlarında her zaman dürüst bir şekilde daha ileriye gitmek isteyen
kişilerin, sonuçları önemsemediklerini öğrendim.
seni doğru dürüst tanımayan kişilerin,
hayatini birkaç saat içinde değiştirebileceklerini öğrendim.
verebileceğin bir şey kalmadığında bile biri ağladığında,
ona yardım edebilecek gücü bulabileceğini öğrendim

sen benim birtanemdim hiçbir zaman ulasamadigim ve ulasamiyacagim.
sen beni her nekadar ciddiye almasanda ben senin gözlerine bakip senin gezdigin sokaklarda gezdigim senin yanindan bir dakika olsa ayrilamayan platonigimdin. birçok seyimiz ayniydi ama sen hiç bilmedin... mutlu ol karagözlüm sen benim tek karagözlümsün san