can yüceli anıyoruz

beyler : (

öldü mü lan o

can yücelin bir şiiri var sanki bugünü anlatmış

bu devirde herkes hep ben der
kimi gönülden kalender
yaşam dedğin böyle işte
altını şer incisi ker

ne güzel yazmış izleyicim..

niye öldün dıbına kodumun gib kafalısı

can yücele yakışır bi yas beyler.

beyler boş geçmeyelim patlatın şiirlerinizi

akdeniz yaraşıyor sana
akdeniz yaraşıyor sana
yıldızlar terler ya sen de terliyorsun
aynı ıslak pırıltı burun kanatlarında
hiç dinmiyor motorların gürültüsü
köpekler havlıyor uzaktan
demin bir çocuk havladı
fatmanım cumbadan çarşaf silkiyor yine
ali dumdum anasına sövüyor saatlerdir
denizi tokmaklıyor balıkçılar
bu sesler işte sessizliğini büyüten toprak
o sesinin sardunyalar gibi konuşkan sessizliği
hayatta yattık dün gece
üstümüzde meltem
kekik kokuyor ellerim hala
senle yatmadım sanki
dağları dolaştım
ben senden öğrendim deniz yazmayı
elimden düşmüyor mavi kalem
bir tirandil çıkar gibi sefere
okula gidiyor öğretmenim
ben de ardından açılıyorum
bir poyraz çizip deftere
bir ada var sırf ebabil
dönüyor dönüyor başımda
senle yaşadığım günler
gümüş bir çevre oldu ömrüm
değince güneşine
neden sonra buldum o kaçakçı mağarasını
gözlerim kamaşınca senden
ölüm belki sularından kaçırdığım
o loş suda yıkanmaktır
durdukça yosundan yeşil
kulaç attıkça mavi
ben düzde sanırdım yıkıntım
örenim alkolik asarım
mutun doruğundaymışım meğer
senle çıkınca anladım
eski yunan atları var hani
yeleleri bükümlü
gün inerken de öyle
ağaçtan izdüşümleriyle
yürüyor balan tepeleri
yürüyor bölük bölük can
toplu bir güzelliğe doğru
kadınım yaraşıyorsun sen akdenize

adamdir hayati pek giblemez

yannan yannan diye çemkirir çiftliğinde can yücel babanınyannan yannan diye çemkirir çiftliğinde can yücel babanın

http://www.nedediler.com/index.php?ara=can+yücel

analım güzelleşelim binler

Can Yücel, vakt-i zamanda bir yazısında adamın birisine 'züt' dediği için dava açılmış.

Mahkemede Can Yücel şunu anlatmış:

Bir köyde ateşli bir hasta vardır, kasabaya doktora getirir hastayı köylüler.

koca devletin koca doktoruna. Doktor hastaya fitil verir ve köye döndükleri gibi hastaya fitili anüsten vermelerini söyler köylülere.

köylüler tabi 'tamam dohtor bey' diyip köye giderler.

köydeki herkese sorarlar, en bilgelere bile, ama kimse anüs ne demektir bilemez. bu nedenle bir türlü ilacı da veremezler hastaya.



hastanın durumu da gitgide kötüleşmektedir. bunun üzerine köylü, doktora, koca devletin koca doktoruna telefon etmeye karar verir ama kimse buna yanaşmaz. ne cüret di mi doktoru arayacak bi köylü. neyse durumun vehameti üzerine muhtar aramayı kabul eder.

bütün köylü toplanır santrale, muhtar arar, 'biz ne yapacaamızı bilemedik dohtor bey' felan der işte. karşıdan doktor bişiler söyler.

muhtar döner, ama arkasına: 'makattan verin dedi dohtor' der.

yine tüm köye sorarlar, komşu köylere birilerini yollayıp sordururlar felan, ama makat ne bilen yoktur yine.

hasta ise giti gidecek, ateşler içinde kıvranıyo baya.
ihtiyar meclisi toplanır. son çare, doktorun bir kez daha aranmasına karar verilir. yine kimse aramaz istemez doktoru. nihayetinde yine biri kandırılır, telefonun başına geçer, ama bi yandan söylenmektedir: 'çok kızacak dohtor çok!' diye.

sonunda telefonu açar, durm anlatır, doktor bişiler söyler yine. telefondaki köylü, yüzü allak bullak, arkasını döner:
'çok kızacak demiştim; zütüne sokun dedi'

Yani işin aslı hakim bey 'bizim orada züte züt derler'

şukularınızı çaktım beyler

seni düşlüyordum ansızın
gelmedin yanıma yine
beklerdim usulca yanaş diye
e tabi üzülmek şart olur
can yücel

seke seke geldim
gibe gibe gidiyorum

yaşadım senin uğruna
nedendir bilinmez ama
ben senin herşeyini sevdim
sen gittin bakmadan ardına

beyler :(

allah rahmet eylesin bide abisi vardı oda şimdi program sunuo amk

bir iki kelam edin binler

lan kime diyorum