ismini bile bilmemesi.. sanki bi işik var ben o işikta koşan bi karanlık gibi. içsen de gündüz gece gelmiyosun onun aklına bile. bazen bakıyo gözlerine umut veriyo sonra varliğindan bile haberi olmadığnı düşünüyorsun. ağliyosun tutamıyosun gözyaşlarını. kimse görmesin bi o görsün, hissetsin istiyosun. ona verdiğin değeri bilsin istiyosun ama o 6 harf olan ismini bile aklına getiremiyo. sonra takiyosun kulakliği yakiyosun paketinden bi sigara yürüyosun kendi başina. bi bakiyosun karşidan "O" geliyor. bakiyo sana tebessüm ediyo o an şok geçiriyosun bi iki saniye sonra havalara uçup bağirmak istiyosun. arkasından bakakalıyosun sadece. e tabi gözlerin doluyo. bi yandan şarki vuruyo beynine. büyük bi umut veriyo sana sen her dakika her saniye onu düşünüyosun. ama belki de o sadece baktı sana. belki biliyo senin onu sevdiğini ama seni deniyo. böyle düşünüyosun. hep en kötüsünü düşünüyosun. zamana birakicam diyip her gün değişik bi piskolojiyle yaşiyosun. hem umut hem umutsuzluk..

ama fotoğraflarına bakıp iç çekmek sana huzur veriyo. imkansız değil aslında çevren onu sana yakiştirmiyo bile ama sen biliyosun onu nasıl sevdiğni. kalbin ilk kez böyle atıyo. belki de kalbin onun için atıyo. artık dayanamıyosun. gidiyosun yanına anlatıyosun böyle böyle. sonra gözlerine bakıyo sarılıyo sana sımsıkı. diyosun ulan bu huzur sa benim yaşadıklarım neydi?
çekiyorum kokusunu içime sarıyorum kollarıma sonra diyorum ki mutluluk kaynağım var artık..