Ben 98 doğumlu bir panpanızım 7. sınıfın yazında Cami Kur-an kursuna gidecektim ve geçen senelerde de sürekli gittiğim için cami cemaati olsun çocuklar olsun çoğu beni tanırdı.

Kurs başlayalı daha 1 hafta olmuştu ve Kur-an okumayı iyi bilirdim. Caminin imamı bizi okuturdu, Kur-an okumayı daha bilmeyen kardeşlerimizi de başka hocalar okuturdu.

Biz yaş olarak biraz büyük ve kalabalık olduğumuz için teneffüslerde falan biz ne dersek o olurdu.Bir gün arkadaşlar aklıma girdi ve üst kata çıkmanın yasak olduğunu bildiğimiz halde üste çıkalım bir şeyler yapalım gibi şeyler söylediler onayladık kendi aramızda.

Bir iki gün üst kata çıktık canımız sıkılmaya başladı. Benim evde babamın bana aldığı orjinal nike topum vardı küçük olanlardan.Ben topu zar zor camiye soktum.Biz daha ilk teneffüsten patlamayalım diye az oynadık ama rekabet vardı.

Hocanın bir oğlu vardı zannederdi ki cami onun biz misafirliğe gelmişiz.Biz bu çocuğu pek sevmezdik oda bizi sevmezdi.Bir gün yine top oynarken, normalde hiç yukarıya gelmeyen hoca yukarıya geldi. Bana bir tokat patlattı o arada bütün arkadaşlarım kaçtı çok sinirlenmiştim. Topu da almıştı hoca. Neyse iki üç gün geçti o hocanın oğlunun bizi ispiyonladığını öğrendik.

Bir kaç gün geçti bir baktım benim nike topumla oynuyor. Bunu aldım evire çevire bir güzel dövdüm. Gidip hemen babasına söylemiş hoca geldi beni camiden attı.O gün bugündür kursa gidemedim günahı o binin boynuna.

Buda böyle bir anımdır.

Part part atsan tutar ama bu saatte sanmam

yarında ben cami hocasının oğlu diye başlık açarlar

Edit: şimdi okudum o hocanın dıbınakoyım

Aferin sana

Buda böyle bi anımdır dan öncesini okumadım