/i/Günlük

    başlık yok! burası bom boş!
  1. 176.
    +1
    Depresyondaydan çıktım. Ortamların en geçimsiz kızı olarak i am back sdhsfajsjdhsjsjsgsfafs benimle geçinemeyen aklınıza sokayım
    ···
  2. 177.
    +1
    "hayat çorap satın almak gibi." ben kendime boşuna kızıyorum.
    ···
  3. 178.
    +2
    burnumu silmek için mendil işleyen bir insanım ben. ne ara bu kadar hırslı oldum bilmiyorum.
    ···
  4. 179.
    +1
    https://www.youtube.com/watch?v=4AWJBMawRZk

    bir mucize olmazsa ben sıçmışım da hala müzik dinliyorum. gelecek ve geçecek ben de hiçbir şey demeden izleyeceğim. insanlar hiçbir inceliği olmadan söz verip dururken ve göstermediklerimiz anlam ifade etmiyorken susalım. bence hepimiz bir geceliğine susalım. biraz yavaşlayalım.
    ···
  5. 180.
    +3
    Ruhumun yeri burası değil. Ruhumun evi arş. Canım, bedenime hapsolmuş gibi. Taşmak için fırsat kolluyor. Göğsümün daralması da bu yüzden. Gözlerimden ve avuçlarımdan ruhum akıyor. Ruhum evini özlüyor.
    ···
  6. 181.
    +1
    Saçlarımı kuaförlerden güzel yaptım.
    ···
  7. 182.
    +1
    ihtiyaç haline gelebilmek.
    ···
  8. 183.
    +1
    Camdan baka baka uyurum
    ···
  9. 184.
    +1
    Yolcular evlerini içlerinde taşır
    ···
  10. 185.
    +1
    Dağınık olduğum gerekçesiyle dedem evinden kovdu. Bu adam da son günlerde iyice bunadı ashdg
    ···
  11. 186.
    +1
    Hep başa dönüyor boşa dönüyor başım dönüyor
    ···
  12. 187.
    +1
    Kaldı 8
    ···
  13. 188.
    +1
    Şarj aleti cebimde bankamatik yok
    ···
  14. 189.
    +1
    Mutlu gibi görünmeyi biliyorlar bu serseriler beni niye niye niye deniyorlar
    ···
  15. 190.
    +1
    Sürekli bölünen uykular
    ···
  16. 191.
    +1
    Camdan elini uzattığında karşı binaya dokunabileceğin o havasız evde kalmak istemiyorum. Yatmam gereken oda incin ve yere basmadan önce yerde kırılacak bir şeyin olup olmadığını kontrol etmen gerekir. Dolapların kapakları açık. Benden hiçbir şey olmayan o eve her gidişimde işler birden üstüme yüklenir. O dengesiz karı başıma dikilip o gün yapmam gerekenleri söyleyerek beni uyandıracak. Her gün yapılacaklar aynı. "Çöpleri boşalt. Süpürge tak. Yerleri sil. Çamaşırları as, topla, katla. Ütü yap. Bulaşıkları yerleştir. Akşama yemek yap." Yine de her gün ev pis ve çocuklarınız sürekli kavga eder. Kalbim daralır, sağ bileğim ağrır, ben çirkinleşirim. Annemi, kedimi, evimizi, yatağımı, tuvaletimizi bırakmak istemiyorum. insanın kendini bırakabileceği bir an olmalı.
    ···
  17. 192.
    +2
    Bu yaşları böyle hayal etmemiştim. 20 yaşında hayatımda bir şeylerin değişmiş olacağını sanıyordum. Galiba insan ne kadar çabalasa da ve bir şeyleri değiştirdiğini sansa da aslında hayatı hep aynı kalıyor.
    ···
  18. 193.
    +2
    Kulak çınlama duası enter
    ···
  19. 194.
    +1
    Bu şehir annem oldu diyor ya bu şehir benim babam oldu
    ···
  20. 195.
    +3
    istanbulun yarısıyla birlikte metrobüs isimli cehennem ekspresininde seyrüsefer ederken yangın kulesini görünce içime bir mutluluk geliyor. Ben yapamıyorum yhaa tribim bi bitmese de ailem olmuş, bir parçam olmuş benim canım okulum
    ···