calistigim restorandaki server ile isi pisiriyorum

server dediğim, waiter-waitress yani garson. work and travel için hazırlık okulu biter bitmez new york'a fırladım. umduğumu bulamadım, ama bulduğumu yiyorum.
özet geçeyim: 10 haziran iş başlangıcı. 18 haziran garsonluk eğitim bitişi. bu sırada tanıştığım birçok insan ve onlarla aramdaki ilişkiler hem beni gerçek bir hayata hazırladı hala da hazırlıyor, hem de ilişkiler bazında bana bir tecrübe oldu, hala da olmakta. 24 haziran'da ise ikinci işimi buldum. birisi akşam işi, bulaşıkçılık. ilki ise garsonluk. garson olarka çalıştığım yer uno chicago grill adında kaliteli bir restoran. insanlar akın ediyor, central park yakınlarında olduğundan bayağı kalabalık oluyor.
neyse. gelelim olaya.

reserved alın.

edit: beni okuyun http://ccc.incisozluk.cc/...riyorum/@kendinibilenadam

sonra jfk beni arkaya çağırdı. pantolonumu ve iç çamaşırımı indirip 19 cm damarlı haşmetli penisini sulu anüsüme daldırıverdi. o anda zevkten ölecek gibiydim. sonra zenci kızla şişman kızı gönderip sabaha kadar jfk ile seviştik. o günden beri bana da kuşum kendinibilenadam derler. bundan sonrasını okumasanız da olur arabasını başta güzel sanmıştım, ancak bana külüstür olduğunu söyledi. abd'de araba fiyatları çok ucuz ve kendi ülkemize göre kötü bir araba görmeniz imkansız. jfk ne derse desin, bence taş gibi araba. eğitilen garson olarak sonuncu günüm, 40 sayfa civarı not çıkarmışım; menü üzerine çalışmışım, 3 gün expo olarak mutfakta çalışmışım, artık profesyönelliğe doğru ilerliyorum. bazı yemekleri şu an bile bilmiyorum çünkü gerçekten aşırı yemek çeşidi olan bir restoran.

jfk bunlarla muhabbet etti, benden de kendimi kızlara tanıtmamı istedi. başladım adımdan, okulumdan, abd'Ye geliş amacıma kadar anlattım. etkilenmiş göründüler, hele zenci olan bebek bana karşı çok ilgili davranmaya başladı. ilk evvel türkçe kelimeler sordu, ben de esprilerle yanıt verdim. karşılıklı gülüştük. o sırada jfk geldi, "güzel bayanlardan hoşlanır mısın kendinibilenadam?" diye sordu, ben de hafif utangaçlık var, abd'deki ilişki kültürünü bilmiyorum tabi, ama baktım kızlar da benden yanıt bekliyor, hemen aklıma gelen ilk şeyi söyledim: "bütün erkekler gibi."

sarışın olan biraz espriyle karışık atarlandı: "haha bütün erkekler mi?" dedi. jfk hemen uzaklaştı. ben de onun peşinden gittim. sordum kimdir bu güzeller, nereden geldiler? sarışın kilolu hatun bunun eski kız arkadaşıymış, o yüzden öyle atarlanmış * bu arada olayı söylemeyi unuttum, o gün zenci olanın doğum günüymüş. jfk bunlara özel olarak pasta hazırladı, getirdi. kızlar yemeye başladı, zenci olan bana kaplan gözleriyle bakıp pastadan bir kaşık alıyor, sakso çekercesine kaşığı sömürüyor. bilerek yaptığını anlıyorum, tepkisizim o anda.
sonra zenci olan sordu "siz çocuklar bu gece müsait misiniz?"
ilk şoku o an yaşadım.

hayatımda bir dişiden böyle teklif almadım, haliyle birkaç kroşeyle afallamış bir taksör gibi şaşırdım. jfk tamam dedi, zenci olan "aslında tam olarak sana sormadım." dedi. beni işaret etti. ben heyecanlandım ve "bu gece için müsait değilim." dedim. halbuki evet demiş olsam o kızı o gece gibecekmişim. ama nasip bu, başka güneymiş. telefon numaralarımızı ve facebook adreslerimizi aldık. kızın adı charmine.

sabah erkenden kalkıyorum. o hayvani yaratığı bir kez daha gibsem mi diye de içimden geçmiyor hani, ama tadında bırakmak lazım diyorum. ps3 atsam mı diyorum, vazgeçip evden çıkıyorum.

flashforward- the independence day- bilinmeyen bir restoranda iki kişi konuşmaktadır- saat: 22:30

d: başlangıçta senden gerçekten hoşlanıyordum, ama..
k: ama ne?
d: ama sen birdenbire başka birisi oldun.
k: ben böyle birisiyim, ama seni üzdüysem de beni affet. ben de seni sevdim. bu şartlar altında burada çalışmam uygun olmaz.
d: hayır. benim yüzümden işini kaybetmene izin veremem, kalacaksın.

vücudunu yatağa yatırıp bacaklarını kaldırıyor, bu pozisyonda 20 saniye daha gibsem 4 dakikada boşalacaktım ama zamanında çıkardım. köpek gibi durmasını söyledim, 3 dakika kadar da böyle devam ettim. suları penisimi ıslatıyor, kaygan dudaklar arasında gidip geliyordum. tekrar önü bana dönük olacak şekilde yatırdım, üstüne hafifçe uzandım, bedenlerimiz birbirine değerken ben pompiğe devam ediyorum. ama o an nasıl alev alev yanıyorsun. bu arada hatun fena inliyor. o an sadece alınan nefes seslerini ve altındakinin zevk çığlıklarını duyuyorsun.
boşaldıktan sonrası ise pek de güzel değil tabi.

evvela baştan alalım.
eğitilen olarak çalışmaya başladığım ikinci gün, kennedy adında ganalı bir garson bana yardımcı oldu. cidden komik ve taşaklı bir arkadaştır. masalara kendini jfk olarak tanıtır, insanlarla sohbet edip onları güldürür. abd'de hizmet sektörü apayrı bir dünya'dır. konuğunuzu, müşterinizi mutlu tutmak zorundasınız. (mutlu tutmasanız bile kalkarlarken en kötü 3 $ tip bırakırlar.)
o dönem akşam çalışıyordum. geç saatlere doğru restoran hafif tenhalaşırken 2 kız geldi. bizim jfk özel ilgi gösterip onları en kral masaya çekti. birisi zenci ama at gibi bir hatun, öteki ise kilolu sarışın, yüz olarak güzel bir kız. jfk'nin ingilizce'si de biraz bozuk, nesne koyması gereken yere fiil koyan bir herif, dolayısıyla kızlarla ne konuştuğunu anlayamıyorum. ulan kim bu kızlar?!

tadı damaklarımdayken içeri gidiyor ve biraz yatıyor. olm bildiğiniz yattı uyudu lan. tek başımayım evde, biraz evi incelemek istiyorum. evi çok şık, içerde lcd ekran tv var, ve bakıyorum o da ne? ps3 amk. açıp rastgele birini takıyorum, halo 4. hatun bunu mu oynuyormuş diye düşünüyorum, 1 saat kadar mal mal oynuyorum ak yapacak bir şey yok. şaka gibi.
tuvalete giriyorum, mutfağı araştırıyorum buzdolabının üstü not dolu ak. gece boyunca alkol almamıştım, 4 shot tekila atıyorum hafiften beni sallıyor. 1 saat de öyle geçiyor. koridorda ilerlerken kaptanınkiler kadar ciksi iki göz görüyorum.

evden çıkar çıkmaz ilk işim eve gitmek oluyor. her daim sinirli olan patron mike bana sinirli sinirli geç kaldın diyor. giblemeyip içeri geçiyorum, içerden temiz bir gömlek kapıp üstüme geçiriyorum. o gün öğlen 3'e kadar çalışıyorum, ama ortalarda jfk yok. jfk'nin off günü olup olmadığını soruyorum hayır gelmedi diyorlar.
olanı biteni stojan'dan öğreniyorum, biz gittikten hemen sonra jfk ile bir grup arasında kavga çıkmış. jfk yaralanmış ve lenox hill hospital'e yatırılmış. hasgibtir çektim iş çıkışı yaklaşık 1 kilometre yürüdüm vardım hastaneye. jfk'nin yattığı odaya girdim, adam 30 yıl yaşlanmıştı akm.

gibtiniz başlığı anlatmıyorum.

bu arada, başlıkta geçen restoranın uno olduğunu sananlar yanılıyor. bulaşıkçı olarak çalıştığım, mekgibalılarıyla sokak kavgası edip burnumu kanattığım bir restorandaki garsondan bahsediyorum.

bir cinsel ilişkide üstünlük bende olmalıdır. o kafayla bunu düşünüyorum ve kızı yatağa atıyorum, yavaş yavaş, çok ama çok yavaş bir şekilde dantelli külodunu indiriyorum. karşımda kocaman esmer bir amcık. ona bakıp gülümsüyorum ve çok güzel olduğunu söylüyorum. ilk dil darbelerini yavaş ve nazikçe atıyorum. yavaş yavaş hızlanıyorum, yaklaşık 10 dakika yaladım hatunu. 8. dakikada çarşafları çekiştiriyor, havale geçirecek kadar sıcak, suları ağzıma boşalıyor hiç durmaksızın. ekşi tatlı arası hoş kokulu sularını yudumluyorum. o ise artık sokmam için yalvarıyor, malesef sakso yok...

ulan dıbına kodumun sözlüğü 1 sayfa yazı yazdım silindi hata verdi.

velhasılı kelam, bıçakla yaralanmış. 2-3 saat kadar oturdum, moral destek verdim. ne olduğunu sorup da adamı iyice yormak, yarasını deşmek de istemedim. sonrasında motele döndüm, ben de şoktaydım ve o gün bu olayı düşündüm.

jfk ve makedonyalı stojanche, oradaki en iyi dostlarım oldu. öte yandan alicia adındaki garson da bana karşı sıcak ve pozitif davranan garsonlardan biriydi. ancak jfk ile iyice tanışıp kaynaşmıştık. geceleri işten hep beraber çıkıyorduk, arabasıyla beni evime bırakana kadar sohbet ediyorduk.
arabasını başta güzel sanmıştım, ancak bana külüstür olduğunu söyledi. abd'de araba fiyatları çok ucuz ve kendi ülkemize göre kötü bir araba görmeniz imkansız. jfk ne derse desin, bence taş gibi araba.
eğitilen garson olarak sonuncu günüm, 40 sayfa civarı not çıkarmışım; menü üzerine çalışmışım, 3 gün expo olarak mutfakta çalışmışım, artık profesyönelliğe doğru ilerliyorum. bazı yemekleri şu an bile bilmiyorum çünkü gerçekten aşırı yemek çeşidi olan bir restoran.
her neyse, son gün, jfk heyecanla yanıma geldi "bu gece hazır ol, klube gidiyoruz. charmine aradı."

evden çıkar çıkmaz ilk işim eve gitmek oluyor. her daim sinirli olan patron mike bana sinirli sinirli geç kaldın diyor. giblemeyip içeri geçiyorum, içerden temiz bir gömlek kapıp üstüme geçiriyorum. o gün öğlen 3'e kadar çalışıyorum, ama ortalarda jfk yok. jfk'nin off günü olup olmadığını soruyorum hayır gelmedi diyorlar.
olanı biteni stojan'dan öğreniyorum, biz gittikten hemen sonra jfk ile bir grup arasında kavga çıkmış. jfk yaralanmış ve lenox hill hospital'e yatırılmış. hasgibtir çektim iş çıkışı yaklaşık 1 kilometre yürüdüm vardım hastaneye. jfk'nin yattığı odaya girdim, adam 30 yıl yaşlanmıştı akm.

flashforwardı nı gibem adam gibi anlat

flashforward- bilinmeyen restoran

k: hadisene! 20 dakikadır seni bekliyoruz. çabuk olmalısın!
m: (ispanyolca küfürler ve itiştirmeler)
k: yavaş ol!
m: (ispanyolca küfürler ve itiştirmeler)
k: (sert bir kafa darbesi)

akabinde herkes araya girip ayırmaya çalışır, k kişisi eve gönderilir.

o gece jfk ile düştük yollara. charmine'i ve 2 kız arkadaşını oturdukları evin önünden aldık. arka tarafta gülüşüyor, zıplıyor, bir an durmuyorlar. ne dediklerini anlamak da mümkün değil, bana nasıl olduğumu soruyor, beni diğer arkadaşlarına tanıtıyor. ben de çapkın bir gülümsemeyle istifimi bozmuyorum.
kulübün önünde duruyoruz, kızlar önden ben jfk ile arkadan yürüyoruz. girişte kapıdaki adam herkese kimlik sorup alıyor ama jfk ile birlikteyim diye bize yol veriyor jfk'ye "hi jfk" diye selam veriyor, hemen giriyoruz içeri. vay ak diyorum içimden. jfk bu kadar saygın bir adam mıymış?

2 gün sonra jfk taburcu oldu. 2-3 gün de normal geçti ta ki mike ve işin asıl patronu laura'nın patladığı ana kadar.
beyler bu saydığım iki dıbını gibtiğimin huur çocukları, karı-koca. chicago grill'in new york şubesini yürütüyorlar ama çalışanlara neler çektirmiyorlar ki? baskı altında çalıştırma var, aşağılama var, ırkçılık da var. yaptığımız iyi şeyleri görmeyip hem kötü olanları görme ve kızıp fırça çekme var. kovmakla tehtid etme var ki bu anlatacağım olayda kovulmayla tehtid edildim.