calistigim restorandaki server ile isi pisiriyorum

düğmelerini bir türlü açamayınca hatuna "sen aç çabuk" dedim. o da hızlı hızlı açmaya başladı. kollarını, sırtını okşamaya, ciks için onu hazır hale getirmeye çalışıyordum. boynunu emmeye, kulaklarıyla oynamaya başladım. sonra yavaş yavaş sütyenini indirdim, karşımda kocaman göğüsler duruyordu, uçlarını yavaşça dillemeye, emmeye başladım. ben emdikçe, göğüs uçlarının etrafında parabolik halkalar çizdikçe o derin derin ohluyordu. vücutlarımız ateş gibi yanıyordu. onu arka tarafa yolladım, ardından da ben arka tarafa geçtim. her ne kadar daha çok alanımız olsa bile yine de çok dardı, onu boylu boyunda yatırdım, pantolonunu yavaşça çıkardım. hemen ürkütmek istemedim, hala göğüslerindeydim ve vücudum bacaklarına temas ediyordu. yavaş yavaş aşağı indim, bacaklarını okşamaya başladım. 5 dakika sonra külodunu indirdim.

reserved

santosla ilgili bir iki duyumum olmuştu. ukraynalı bu mekgibalı binlere bulaşma derken miguelin abisi santostan bahsetmişti. santos uyuşturucu işi yapan gangsta hesabı dallama bir mekgibalıydı. genetik midir nedir bu da büyük fareydi aynı miguel gibi. jfk ile bir uyuşturucu işleri vardı. jfk parasız kalınca çaresiz böyle bir işe girmek zorunda kalmıştı. ailesine bakıyordu ve paraya ihtiyacı vardı biliyorsunuz.

çok riskli bi teslimatı yaptıktan sonra izlenildiğini düşünüp parayı santosa nasıl ulaştıracağını bilememiş ve beni kullanmak istemişti. gönülsüz kabul ettim. jfkye sonuçta iyilik borcum vardı. başıma gelebilecekleri nereden bilebilirdim ki??

---saatler sonra---

nefes alamamak beni rahatsız ediyor olmalı ki uyanıyorum. burnum kurumuş, yüzümdeki kan da kurumuş. kolumu kaldırmaya çalışıyorum, ilk defasında yapamıyorum. bacaklarımı oynatabiliyorum, 1 saat kadar orada yatıyorum. kolumda yaralar var, fena sızlıyor. biraz sonra kalkacak gücü buluyorum, sarhoş gibiyim. yaralı yürüyüşüyle ağır ağır ilerliyorum motele doğru.

hemen akabinde suratıma feci bir tekme yediğimi hatırlıyorum, sonrası yok...

bu sırada içerden üç kişi çıkıyor, tekmeler kesiliyor. ispanyolca bir şeyler konuşuyorlar, anladığım kadarıyla bıçakla tehtid edip dövdüğüm bin bayılmış, onu yere yatırıyorlar. ayıltmaya çalışıyorlar. öbür öldüğünü düşündüğüm adam hiçbir canlı belirtisi olmaksızın gözleri açık, tepede sabit bir noktaya bakıyor. ben ise kolumu kaldırmaya çalışıyorum, kolum geri düşüyor kaldıramıyorum.

Yes Beybi devammm

bulaşık yıkanan kısmı paspaslarken arkamdan bir kol hissettim, beni kendine çevirdi sert bir yumruk patlattı kafama. dirseğimle sağlı sollu adamın suratına patlatmaya başladım, en sonunda da tutup diz koydum, nefesi kesildi binin yere yığıldı. afallayıp geri kaçtı, diğer mekgibalılar da yüzlerinde ufak bir korkuyla etrafımı sardı.
yandan bıçağı kaptığım gibi yerde karnını tutan binin boynuna dayadım, dedim açın yolu, arka tarafa çöplerin olduğu yöne gidin yoksa öldürürüm. tabi öyle if clause la falan uğraşmadım "go! there! otherwise he dies!" diye bağırdım. bunların gittiğinden emin olduktan sonra koşarak kapıdan çıktım tam o anda vücudumda birden fazla kol hissettim ve yere yığıldım. bir baktım etrafım mekgibalılarla çevrili. iri olan yanıma hızla yaklaşıp bir tekme savurdu ben de öteki tarafa savruldum o sırada elimdeki bıçağı da gelişine savurmuşum birine isabet etti yere düştü. birkaç kişi onun başına toplandı, adam halsizce yere serildi. öldü mü diye telaşa kapılırken tekmeler ardı arkası olmaksızın gelmeye başladı.

reserved bende yapmayı düşünüyom mümkünse panpa

https://www.facebook.com/...uk.921?ref=ts&fref=ts

bu işi büyütmek istemiyordum, o yüzden hiç kimseye söylemedim. ayın 6'sında normal bir şekilde işime gittim. bigiblet için baktım, sadece bir tekeri duruyordu orada. yine moral olarak çöktüm.
neyse. o gün işe kendimi o kadar vermiş, o kadar kaptırmışım ki zaman su gibi akıp geçmiş, 00 oluvermiş. mekgibalılar menejerle konuşup onu erkenden yollamış, restoranda 4 kişiyiz biri ben diğer üçü mekgibalılar.

15:40 civarı restorana vardım, elimden gelenin en iyisini yapmaya yemin etmiştim ve o gün jason olmamasına rağmen en iyi çalıştığım gündü. menejer gelip beni tebrik etti, geçen günkü olaydan ders çıkarmış olduğumu söyledi. ben de gülümseyerek teşekkür ettim. işler bir süre için rayına oturmuştu, ta ki çıkışa kadar.
bulaşıkçı, restorandan en son çıkar. çünkü mutfağın temizliğini de bulaşıkçı yapar. mutfakta çalışan arka elemanlardan biri mekgibalıydı, diğeri ukraynalıydı o da çıkmıştı. kalan mekgibalıyla dışarı çıkarken bu kapıdan beni itti, tam o anda saliselik ve slowmotion bir anla orada bekleyen 3-4 silüet gördüm gördüğüm salise koşmaya başladım. arkamdan geliyorlardı, 5 dakika hiç durmadan koşup izimi kaybettirdim, insanların yoğun olduğu kısımlara koştum bilerek.

tek bir sorun vardı, bigibletimi alamamıştım ve bigiblet park yerinde kalmıştı.

hayatımda ilk defa alkole bulaştığım abd'de bir daha alkol almayacağıma yemin ettim. kondisyonumu da zayıflatıyor zira, ayrıca beyin hücrelerimi öldürmesi daha da kötü. (itü'de çok iyi bir mühendislik bölümünün ingilizce'sini okuyorum. daha doğrusu hazırlık bu sene bitti ve dönüşte de bölüme başlayacağım. bölüm tuzla'da.)

flashforward

k: mike beni işten çıkardı, ancak o işe ihtiyacım var. (olan biten)
b: senin için rahat olsun, 8'inde git ve normal bir şekilde çalışmaya başla.

akşam motele döndüm ve dertli olduğumdan 4 shot tekila attım. ardından 2 kutu bira dikledim. 10 dakika sonra dünya dönmeye başladı ve direk yattım.
sabah mike'ın telefonuyla uyandım, saat 13 olmuştu. hemen açtım, mike işe geç kaldığım için kovulduğumu söyledi. fırsat kolluyormuş köpek. paycheck'i gel ayın 8'inde al dedi. tamam dedim kapattım, iyice moralim bozulmuştu. elimdeki tek işi kaybedemezdim, o yüzden elimden gelenin en iyisini vermek zorundaydım. 15 gibi bulaşıklar için yola çıktım.

devam et bulaşıkçı güzel hikaye

kafam allak bullaktı, o yüzden zaman kaybedemezdim. birini gibmem gerekiyordu.
+nerede kalıyorum demiştin?
-seni öpmek istiyorum dedim.
bir an tepkisiz kaldı, sonra şaşkın bir halde "okay" dedi. dudaklarına yapıştım, bir yandan da arabayı sürmeye devam ediyor. hiçbir şey umrumda değildi, arabayı zar zor sakin kuytu bir köşeye çekti. sonra o da başladı öpmeye. bütün vücudunu deli gibi okşuyordum onun ise elleri saçlarımda geziyordu. üzerimdeki tişörtü bir hamlede çıkardım sonra onun üstündeki gömleğe saldırdım, ben onun düğmelerini açarken o göğüslerime boynuma dokunuyordu. eli ateş gibiydi, bütün vücudu ateş gibiydi. o an sadece hızlı alınan nefes sesleri ve heyecanın zirveye tırmanışına şahit oluyorsunuz.

o gün 23:30 gibi bütün mutfağın temizlik işi bitti. ancak mutfağın temizlik işini hallederken gözlerime hafif kilolu ama malı sağlam olan ve ilk kez gördüğüm bir bayan server'ın sürekli bana baktığını gördüm. hafiften kesişmeye başladık. bir kova dolusu suyu makinenin içine boşaltırken yanıma gelip "sen yenilerden misin?" dedi. istifimi bozmadan sert bir şekilde "evet" dedim, nereden geldiğimi sordu, suyu dökerken ayaküstü kısa bir muhabbet yaşadık. davranışlarıyla, giyimiyle, huyuyla suyuyla tam bir kevaşeydi. ben de onu kullanmak istedim ve bu sefer teklifi ben yaptım:
+araban var mı?
-evet.
+beni zütürür müsün? (can you give me a lift dedim could would do you mind falan hiç girmeden)
hafif tökezledi, hızlı olmamdan etkilenmiş göründü ve peki dedi. barbie'den sonra tutunacak başka bir şey aramıştım, ve o da karşıma hemen çıkıvermişti. garip bir şekilde bunun arabası da jipti.

o gece sinirliyim. uyumuyorum sabaha kadar. uykusuz bir şekilde işe gidiyorum. eve gider gitmez yatıp uyuyorum. gecenin 1!i gibi telefonum çalıyor, arayan jfk. hemen açıyorum, ses tonu sakin ama hüzünlü. hemen nasılsın diyorum iyi olmaya çalışıyorum diyor. durumunu anlıyorum ve gerçekten çok üzgünüm, neler olduğunu bilmiyorum diyorum. sadece bana bir adres veriyor ve oraya gitmemi söylüyor.

bu olay sonrası menejer beni eve gönderiyor. miguel ise hastaneye.