Saniyenin belki de 1000 de 1 i bir sürede bıçağın kendinize yüksek bir hızla yaklaştığını görüyorsunuz.
Aniden karnınızda büyük bir acı ve bu acıya bağlı olarak bir yanma hissi hissediyorsunuz, sanki birisi karnınızı açıp içine bir kor parçası koyup tekrar kapatmış gibi...
Ardından bu yüksek yanma hissi yerini tarifsiz bir mide bulantısı ve soğuk terlemeye bırakıyor.
Her an her saniye kusacakmış gibi bir his yaşıyorsunuz bu acıyla beraber, bu kusma hissi acınızı bir az olsun ikinci plana atıyor.
Durumu 40-45 saniyelik bir süreçte kavrayıp doğrulmaya çalıştığınızda ise eğer acı eşiğiniz yüksek değilse bayılıyorsunuz, ki bu en tehlikeli durumdur.
Eğer acı eşiğiniz yükcikse ve bayılmamışsanız parmak uçlarınızdaki karıncalanmaya karşı koymaya çalışıp bir çözüm arıyorsunuz.
Bu durumda en önemli nokta mümkün derecede bilinci ve doku duyarlılığını yüksek mertebede tutup telefon ve ya seslenme yolu ile çevreden yardım istemek.
Eğer yaranız derinse ve çevrenizde kimse yoksa Tanrı size yaşamanız için sadece 1 saat veriyor...

Ve ben bu hissi yaşadığımda henüz 17 yaşımdaydım... Gecenin karanlığında bana bu yarayı veren kişinin gözlerini ne şanslıyım ki görebilmiştim...
Olayın sıcaklığı ve yaşadığım şok nedeniyle aslında en başında pek hatırlamıyordum... Doktorlar kısa süreli bir hafıza kaybı geçirdiğimi, belli bir süre sonra o geceye dair şeylerin kafamda canlanacağını söylemişti...
Bir dolunay akşamı salonda tv karşısında uyuya kaldığımda gördüğüm bir kabusu hatırlıyorum...
Kabus değil aslında, gerçek... Ben buna inanmak istemesem de işin doğrusu bu.
Karnımdaki yara, unuttuğum o 1 hafta, gördüğüm 1 çift çakır mavisi göz... Annem...

Garip bir histir, dünyada annesi tarafından böylesi bir yara alan hepi topu ne kadar insan olabilirdi ki ?
Belki de bende vardı bi yanlış... Ilaçlarımı mı aksatmıştım yoksa ? Bir anne, evladını neden bıçaklayabilirdi ki ?
Bana Allahın her günü yemekler hazırlayıp, cefamı-kahrımı çeken kadın mı öldürmeye yeltenecekti beni ? Ne yapmış olabilirdi ki bir evlat annesine, ki annesi onu öldürmek isteyecek ?
Okuldan izin almıştım, bayram tatili bitmişti... Babam işe, kardeşim okula gitmişti...
Annemle ikimiz nihayet evde kalmıştık, ilaçlarımı içip kahvaltımı ettim...
Eve eski köyden tanıdığımız Nigar geldi, annemle ikisi mutfağa geçti...
Aralarında hararetli konuşmalar geçerdi, annemin bana bıçak yarası verdiği o kabuslu geceden sonra Nigar ın eve ilk gelişiydi...
Aslında hep hararetli ve yüksek tonda konuşurlardı, bu sefer merağımı yenemedim...
Salondaki televizyonun sesini kısıp başladım onları dinlemeye, ara ara dolap ve kitap sesleri çıkarıp onlara dikkat vermiyor izlenimi yaratmaya çalıştım.