bıktım yaşamaktan bu nasıl düzen

artık hayattan bi gram zevk almıyorum, içtiğim sigaradan yediğim yemekten, uykudan hiç birşeyden tad almıyorum artık çocukluğumdan beri yalnızım mk, ben böyle hayatın mk, herşeyin mk, bazen intihar edip cehennemde yanmaya bile razı oluyorum amma ve lakin öbür tarafı ve ölümün nasıl birşey olduğunu kestiremediğim için korkuyorum, zaten insan bilmediği şeyden korkar bilirsiniz. yalnızım ben ne dert yanacak bir dostum var ne bir sevgilim, ailem var ancak aramız iyi değil zaten aile içinde pek konuşan sohbet eden biri değilim, monotonlaşmış hayatımı değiştirmek istiyorum ancak bunun için para lazım para da zor kazanılıyor mk ne bilim işte derdimi anlatamayacak kadar yorgun ve sıkkınım artık bi an önce ölmek istiyorum...

Acı Çekene Saygı
tanrı'yla aynı fikirde değilim
intihar edenlerin
cehenneme gideceği konusunda.
kainatın yaratılışına
katılmaktan bıktığında ruhum,
intihar edeceğim ben de
denenmemiş bir yolla.
nerdeyse bütün akıllı kalpler
intihar edip gibtir çekmiş yeryüzüne.
ben ateist değilim, babasıymış gibi
tanrı'ya küsen bir çocuğum.
eğer tanrı intihar edenleri ve nietzsche'yi
cehenneme gönderirse
cehennemde yanmayı tercih ederim ben de,
tanrı dürüstlüğü sever.
tanrı'nın hayal gücünü beğenmiyorum.
ben tanrı olsam
peygamberler göndermez
direkt konuşurdum insanlarla.
ben tanrı olsam
hitler'i iyi kalpli bir yahudi olmakla
cezalandırırdım,
yahut yetenekli bir yazar yapardım onu.
içindeki kötülüğü insanlara değil
tuvallere boşaltırdı
ben tanrı olsam
devletler yok olur
gül kokulu bireyler var olurdu sadece,
atlar çılgın zamanlar koşardı.
ben tanrı olsam
düşünce gücüyle herkesin
istediği karakter olmasını sağlardım,
dünya bir şiirin
yaratılım sürecine dönüşürdü böylece.
ben tanrı olsam intihar ederdim
insanlarla birlikte
acı çekmeyi öğrenemediğim için.
Cesar Mendoza

özet: çok sıkıldım keşke ölsem.

@3 gibtirip gidebilirmisin rica etsem? oku diyen varmı lan sana gibtir git mk.

@5 gibtir et mk, canın sağolsun

neyse yine biraz rahatladım mk, cesar mendoza seninde mk nasıl yazmışsan artık güzel olmuş tercüman oldun.

@7 sende gidip başka yerde daşşak geçermisin dıbına koduğum.

@10 güzel diyorsunda olmuyor işte köye gitsem yine rahat edemem, doğada kamp ise para lazım, malzeme lazım herşey taktan işte mk.

@11 o kim la

@12 aynen aynen

Ne var ki aşk ve
dostluk arasındaki sınır çizgisi zayıftır. Sınırı
geçmekten korkan Lotte, bir daha
görüşmemeleri gerektiğini bildirir genç
adama. Werther’in bu acıya dayanması ise
imkânsızdır. Lotte’ye bir mektup yazar; “Bak
Lotte! bana ölümün sarhoşluğunu tarttıracak
olan o soğuk ve korkunç kadehi elime
alıyorum. Onu bana sen uzatıyorsun, ben de
alırken hiç duraksamıyorum. Hayatımın bütün
istekleri ve ümitleri yerine geldi. Ölümün
çelikten kapısını vurmak öylesine titretici ve
çetin ki” diyen Werther, “Silahlar dolu. Saat
on ikiyi vuruyor. Alınyazısı bu, önüne
geçilmez. Lotte! Elveda Lotte! Elveda”
sözleriyle mektubuna ve yaşdıbına son verir.

@17 bir köye yerleşmem çok zor.