Ben 18 yaşında bi kardeşinizim 17 gün önce doğum günümdü ve ben yatarak geçirdim hiç arkadaşım sevgilim dostum meslegim param vs hiçbirşeyim yok ailem desen beni sevmiyor pc odasına kitledim kendimi çıkmıyorum uzun süredir böyle gidiyo insanları sevmiyorum ayda yılda bir gezmeye çıksam artık bunalıyorum çünki bi yere falan hep tek giderim tek tabancayım ama millet sevgilisi arkadaşıyla geziyo bu beni çok yaralıyo ben biraz mutlu olmak sohbet etmek isterdim ama olmuyo hep dışlandım hiçkimseyi sevmiyorum artık dayanamıyorum bu çok zor be beyler her gün aynı şeyi yapıyorum yatıyorum kalkıyorum pc sizlerde olmasanız hiç bitmişim demektir annem babam arkamda durmuyorlar hiç durmadılar da ilköğretim 4 terkim sırf kavga ettim diye babam geldi bağırdı cağırdı aldı o alış bidaha gidemedim dayanamıyorum artık kitlendim bi odaya çıkamıyorum iş aradım değişeyim dedim ya lise mezunu ya bayan eleman hayat çok zor be güzel kardeşlerim çok zor