bıktım amk kendi öz abimle bile konuşamıyorum haklı olduğum zaman kendimi savunamıyorum kendime inanmıyorum güvenmiyorum kimseyle anlaşamıyorum hani birisiyle konuşursan ya normal ezik hissediyorum ya kambur duruyorum insanların aptal saptal asla kabul edemeyeceğim hareketleri gördükçe uzaklaşıyorum uzaklaştıkça yalnız kalıyorum yalnız kaldıkça daha ezik hissediyorum amk olmuyo kurtulmaya çalışırken ezik olduğumu daha çok fark ediyorum her adımıma dikkat ediyorum şunu yaparsam nasıl görünürüm diye dıbınakoyim harbiden bıktım Hepsini geçtim bakıyorum herkes abisiyle bildiğin abi kardeş ben yok olmuyor öz abim lan öz başka biri değil keşke abimde sorun olsaydı ki abim harika biridir konuşkan komik biri ama ben öküzün tekiyim işte ben napıyim söyleyin bana allah aşkına

Pgibolaga gitmn lazim

ismin ne

panpa sosyal fobin olabilir kalabalık yerlere rahat hareket edebiliyormusun ne bileyim cafe restoran gibi yerlrde oturup rahat yemek yiyebilirmisin, yürürken kasılma filan oluyormu? doktora git yoksa kendi başına halledemessin

Hepsini oku:

Bu tamamen pgibolojik bir durum kendim yaşadım ve aştım

Şöyle düşün "ne olacaksa olsun amk canım saolsun ölümceüm sonçta giberim milleti" aynen böyle düşün bu sorunu %90 çözecek

kalanı çözmek içinse insanlarla biraz yakınlaşman gerek mesela yoldan geçenlere saat sor daha sonra yoldan geçen kadınlara yol tarifi filan sor bu sosyal çekingelerini aşmanı sağlayacka insan ilişkilerini kuvvetlendirecek sonradan otoamtik olarak bu tür şeyleri aşacaksın