böyle şeylerden korkanlar okumasın

2007 yılı. Çok yakın bir arkadaşım var, çocukluktan, haydi adını da vereyim; Dinçer. Yeni bir eve taşınmışlardı ve ilk kez kalmaya gitmiştim onlara. Saat gece 12 civarıydı. Ben, Dinçer ve onun bizden 3-4 yaş küçük kız kardeşi oturuyoruz, aile büyükleri yeni yatmışlardı. Ben, Dinçer'e bakıyorum o sırada, bir şey konuşuyoruz. Derken arkadan bi şangırtı koptu, dönüp baktım, kız kardeşi sehpada duran bardağı devirmiş, bardak kırılmış filan. Fakat anormal bir durum var, kız deli gibi ağlıyor. Eline filan bakıyorum kesildi mi diye ama kan yok. Kızın ağlayışları gittikçe artıyor, sinir krizine dönmek üzere, herkes uyanıyor filan, kızı diğer odaya zütürüyorlar, sakinleştiriyorlar...

http://inciswf.com/1304539277.swf

Aynı gece... Dinçer'le aynı odada uyuyoruz. Derken bir gürültüdür başlıyor, böyle uğultunun içinde yükselen metalik bir ses gibi. 17 Ağustos ve ardından gelen depremlerden tanıdığımız bir ses bu. Deprem oluyor diye kalkıyoruz ama uyku sersemi anlayamıyorum tam olarak sarsıntıyı ve derken ses kayboluyor. Beş dakika sonra evin zili çalıyor, Dinçer'in babası Galip amca, gidip kapıyı açıyor. Don atlet, yüzü bembeyaz olmuş, çökmüş bir dayı, bir şeyler anlatıyor Galip amcaya. Galip Amca giyinip çıkıyor hızlıca. Meğer üst kattaki dayının hanımı fenalaşmış, yaşlı kadın, onu hastaneye zütürüyorlar. Heyecandan olduğunu düşünüyorum. internet yok o zaman evde, “aç bakalım TRT'nin teletextini, şiddeti kaçmış?” diyorum Dinçer'e, Dinçer pek yanaşmıyor ama açıyor, henüz bir bilgi yok, uyuyoruz sabah oluyor.

reserved

gece gece açmayın bunları amk neyse sabaha okurum

@4ü açan var mı ?

edit:açmayın beyler, gibim bıyıklı adama gitti.

Bu olaydan 2-3 gün sonra Dinçer'in kız kardeşini başka bir şehre, bir akrabalarının yanına yolluyorlar. Önce sebebini söylemiyor Dinçer, sonra dayanamıyor açılıyor. O gün yaşanan olayların ilk olmadığını ve hiçbirinin normal olmadığını söylüyor. Meğer sürekli yaşanıyormuş bunlar, durmadan evin içinde birilerini görüyorlarmış. Daha doğrusu apartmanın içinde... Bir odaya girdiklerinde namaz kılan yaşlı bir amca görmüşler mesela, bir gece mutfağa su içmek için giden kız kardeşi zenci bir çocuk görmüş. Kendi kendine açılan musluklar, kırılan eşyalar filan, sürekli karşılaştıkları olaylarmış. Kızın pgibolojisi bozulmuş iyice, o yüzden yollamışlar. Neden hala orada oturduklarını soruyorum, “100 liraya oturuyoruz biz burada” diyor. O dönem izmit'te ortalama kiralar 300-500 arası değişmekte. Zaten durumları çok kötüleşmişti, evlerini satıp taşınmışlardı o eve de, mecburiyetten katlanıyorlarmış duruma. Artık karar almışlar, kimse birbirini evde yalnız bırakmıyormuş. Ama işte bir gece... O gece olan oldu ve ben de oradaydım...

http://inciswf.com/1304539277.swf

Düzce'de bir düğün mü ne varmış, annesi babası oraya gidecek bizimkinin, Dinçer gitmek istemiyor, kalma niyetinde. Benim de babaannem ölmüştü bir hafta öncesinde, ev hala misafir dolu, bize davet edemiyorum. Ricasını kıramıyorum, mecburen ona gidiyorum kalmak için. Aslında annesi babası gece dönecekler ama geç vakitte. Biz de Dinçer'le 11'e kadar filan dışarda takılıyoruz, sonra diyor ki Dinçer, "abi eve geçelim bişey olmasın" diyor. "Ne olacak olm" diyorum. "Abi yangın çıkabilir, evi su basabilir, her şey olabilir" diyor. Ulan hepten tırsıyorum bu sefer.

Neyse gidiyoruz eve, bir saat bir buçuk saat filan her şey normal. Derken içeriden bi su sesi geliyor. Bakıyorum Dinçer'e, "abi bu musluk bozuk olduğu için sanırım, korkma" diyor. Meğer ben korkmayayım diye yalan söylüyormuş muallak, sonradan itiraf etti. içeri gidiyor kapatmaya, kapatıp geri dönüyor. Döndüğünde tekrar açılıyor su, suratından anlıyorum, yolunda gitmeyen bir şeyler var. Tekrar kapatmaya gidiyor bu, o sırada ben odada yalnızken bir anda televizyonun sesi kapanmaya başlıyor, böyle bir anda değil ama yavaş yavaş. Tam o sırada geri dönmüş Dinçer, ama içeride hala su sesi var. Bir televizyona bakıyor bir bana, derken çaaat tamamen kapanıyor televizyon.

Kocaeli dedin korktum bak ipne

reserved

korkak.avi inanmayın beyler sizi korkutuyor. bu arada sabah okurum panpa

panpa uplamayı bırakya entry yetiştir sen

Ulan şimdi yazarken tekrar tüylerim diken diken oldu. Arkadaşım hızlı hareketlerle odanın kapısını örtüyor, koşa koşa pencereyi açıyor. Tuhaf hareketler yapıyor, anlam veremiyorum ve soruyorum. ama ses çıkmıyor ağzımdan, tekrar deniyorum, olmuyor, konuşamıyorum. O sırada göz göze geliyoruz, evet o da aynı durumda, sonra ikimiz birden dizlerimizin üzerine çöküp, sarılarak ağlamaya başladık, hıçkırıyoruz, ses var ama konuşmaya gelince yok. Ben o an pencereden atlamayı düşündüm, “neden kapıdan çıkmıyorsun” diye soracak olursanız, hiçbir açıklaması yok. Nasıl bir panik haliyse, atlayayıp kurtulayım diye düşündüm.

reserved

Artık aradan ne kadar geçti kestiremiyorum ama 10-15 dakika olsa gerek. içerideki su sesi kesildi, bizim sesler düzeldi. “Naapsak ki?” dedik, arkadaş televizyonu açmayı denedi, sorun yok, açıldı tv, sonra kapıyı açtık, gittik banyoya bakmaya, musluk kapalı ama yerlerde su izi var. "Abdest almış" dedi arkadaş, ulan bunları duydukça hepten korkar hale geldim. Saat bir buçuğa doğru biz yatakları yaptık, odanın ışığını söndürdük, televizyonu açtık, ses biraz açık, yerde yatıyoruz yanyana. Uyumak ne mümkün ama gibtiğim evinde, yapacak hiçbir şey yok. Zaga mı televizyon makinesi mi her ne taksa o vardı işte televizyonda, o yüzden hala Okan Bayülgen'i ekranda gördüğümde bir huzursuzluk duyarım.

Neyse ben bir süre sonra dalar gibi olmuşum, arkadaş da uyandırmamış, o da dalmış sonradan. Ve tabi yine bir gürültü. Gözlerimi açtığımda ne olduğunu anlamadım, bizimki yatakta doğrulmuş şaşkın şaşkın etrafa bakıyor. ilk başta anası babası geldi sandım, bir sesler var evin içinde, derken babası koşa koşa odaya girdi, kolumuzdan çekip çıkardı bizi dışarıya. Ben merdivenlerden inerken farkına vardım siren seslerinin...

http://imgim.com/iyigibtirgit.jpg