Rez ... xs

Rezzerved

Zabah oldu gahh gibtir gitt

merak ettim, okurum.

Devam edelim lütfen

rezerve

Rezerve 4

KUSURABAKMAYIN KARDEŞiLER BiRAZ PC DEN UZAKLAŞMAK ZORUNDA KALDIM. DEVAM EDiYORUM

Komutana anlatmaya karar verdim ve izin alarak yanına girdim.

E tabi beklediğim gibi pgibolojik olarak sıkıntı çektiğimi söyledi, bir hafta ev izni verdi. Yani 19 gün yerine 11 günüm kalmıştı. Bugünü de saymazsak 10.

En azından anneme ufak bir süpriz yaparım diye kendimi teselli ettim. Komutan odadan çıkarken bu konuyu kimseye anlatmamamı ve ortalığı velveleye vermememi emretti.

Eyvallah dedik, geçtik koğuşa, zaten sayılı günlerimiz kalmış. Ama telefon kulübesinin oradan geçerken de it gibi titriyorum yalan yok. izleyen var mı yok mu bakınıyorum.

Bir ara Sırp askeri birlliğinden birileri sızıp kafamızı kesecek korkusu yaşamadım değil ama gel zaman git zaman derken terhise son 3 gün kala ine 3-5 nöbeti yazdılar

Nöbete kadar uyku tutmadı zaten, bizim Ekrem binbaşı var, çok kral adamdır. Onunla ufak bir kattle'ımız var çay demleyip içiyor memleketi burnumuzda tüttürüyoruz. iki de sigara yaktık, ben biraz gevşedim. Binbaşı yarın sevki vardı Türkiye'ye ben de ondan iki gün sonra terhis olacaktım.

Söz vermişti bana sevk olacağı günün gecesi sabahlayacaktık. Saat 3'e kadar oturduk. Ben nasıl olsa yarın gidecek diye durumu vaziyeti anlattım.

Ben anlattıkça suratı düştü, aldı beni bir merak. Ekrem binbaşının karısı Sırp, 4 ene Sırbistan'da yaşadı. Bana ddaha önce Sırbistan ile ilgili birşey anlatmamıştı.

Büyük ihtimal bir infaza denk gelmişsin dedi. Adam polis yerine Türk askerini aramıştır, moskova da polislerin birçoğu Sırp çetelerin kontrolü altındadır, kime güveneceğini bilemezsin. Adam birliğin numarasını biliyorsa, büyük ihtimal ya burada tanıdığı var ya da eski bir askerdir dedi.

Büyük ihtimal sana bilgi verdiklerini düşünüyorlar, bu yüzden gözünü korkutmuşlardır dedi. Korkma yüzlerce asker arasından seni nasıl bulacaklar dedi.

Önce bir korktum ama son cümleleri içime su serpmişti.

Sonra nöbet vakti yaklaştı, ben de nöbet yerine yürümeye başladım. Ama hala tırsıyorum, kulübe önünden geçmemek için arkadan dolandım. Dolanmaz olaydım.

Bu sefer arkada kalan kulübenin telefonu çaldı. Adamlar resmen beni izliyor, geçtiğim noktaları biliyor, zamanı biliyor ve beni arıyorlardı.

Dayanamayıp açtım telefonu.

Bu sefer Türkçe bir ses vardı;

"Sakın birlikten çıkma, birlikte kal" dedi ve suratıma kapattı.

Ulan dedim noluyor. 2 güne terhis olacağız. Nasıl kalacağım birlikte. Biletim vs herşeyim hazır.

Ulan nöbete de geç kalıcaz derken koşar adımlarla nöbet yerine vardım, aklımda bin türlü numara, noluyor ne bitiyor, salak mı bu adamlar neden beni dinlemiyor? Beni kim sanıyorlar? Nizamiyeyi terk etmesem bu sefer komutana ne diyeceğim.

Ulan nöbette bitmiyor, hava -4 derece, ilmik ilmik terliyorum korkudan.

Acaba şuan açık hedef miyim? Sırp birliği 400 metre ötede, eğer orada bir adamları varsa, bu zifiri karanlıkta beni indirseler kimse bulamaz faili. Nöbet yeri 1980 yapımı, hala kum torbalarının arkasında tutuyoruz nöbeti, çömelsek, denetleme var her gece disiplin cezası yiyeceğiz askerlik yanacak, ayakta dursak canımız burnumuzda atıyor.

Hayatımın en uzun iki saatiydi

Sabah içtimadan sonra komutanın yanına gittim, durumu anlattım. Komutan revire yolladı kafayı sıyırdım diye.

Sonra tekrar odasına çağırdı. Dün gece kulübelerde son konuşma akşam 4.30 da yapılmış dedi. Bir daha yanı saçmalıkla gelme karşıma diye fırçasını da kaydıktan sonra gerisin geri koğuşa yolladı.

Son iki gün zaten dokunan olmadı bana, son gün geldi çattı, topladık pılı pırtı, helalleştik arkadaşlarla dostlarla. geldik nizamiye kapısına, yeni komutanı tam çözemiyorum ama bana havaalanına kadar kendi arabası ile getirdi, check-in yaptık, bavulu verdik, kontrolden geçtik derken ben bir rahatladım.

Komutan sağolsun o ana kadar bekledi beni, güvenlikten geçtikten sonra son esas duruşa geçip uzaktan selamımızı verdik, ve uçağın kapısına doğru yürümeye başladım.

Güvenlik aramaları her hava alanında sıkıdır, bu noktodan sonra çekip vuracak halleri yok ya diye düşünüp, nerede güvenlik varsa oraya yakın oturup uçağa yolcu alımına başlamalarını bekledim

Rez pnp dvm

Devam et

Neyse, uçağa bindik çiftli koltukta oturuyorum cam kenarında, koridor kısmına henüz yolcu gelmemiş, bende iki gündür uyumadım, birazda uçağa binmenin verdiği rahatlıkla gevşeyip uyuya kalmışım. Uyandığımda yemek servisi yapılıyordu.

Yanımda genç bir kız oturuyordu, uyandığımı görünce dobro jutro (günaydın) dedi. Ohh dedim hatun bize yazıyor. Konuşmaya başladık, o da istanbul üniversitesinde burs kazanmış, oraya kayıt yaptırmaya gidiyor, sanırım öğrenci değişim programı ayağına. Daha kalacak yer bulamamış, bildiğin kiralık ev var mı dedi. Ben de sazan gibi atladım işte istanbulda anadolu yakasında falanca yerde oturuyorum vs çevreme sorarım gibisinden.

Sonra iner inmez istanbul Atatürk havaalanında dış hatlar çıkısında turkcell var bilen bilir. Hemen bi hat alıp kıza verdim, bana ulaş dedim konuşuruz vs.

Onun arkadaşları gelmişti zaten almaya, bende taksiye atlayıp eve dooğru yol aldım.

Daha köprüyü geçmeden mesaj geldi kızdan. Arkadaşı zaten ek bir hat çıkarmış onun için, bu numaradan konuşalım dedi. Olur dedim. Haftasonu buluşalım mı dedi, birlikte ve bakarız vs. ben de hemen atladım, olur tabi diye.

Eve geldik öpüştük koklaştık, bizimkiler şok tabi annem bir yandan seviniyor bin yandan kahroluyor bana dolma saramamış diye. Dedim sana kurban olurum canım anam, beraber sararız, askerden gelen panpalar ana kokusunun değerini bilirler.

Neyse uçaktaki Jelena, sonrasında evdekilere kavuşmam derken, askeriyede yaşadığım olay çok saçma geliyordu ve unutmuştum.

Ama olayların asıl yeni başladığını çok geçmeden öğrenecektim.

Güzel bir uyku, arkasından demli bir çay derken sağa sola sordum kiralık ev var mı bir arkadaş sorar diye, bizim binanın tam karşısında yeni binalar var, 60 metre kare kutu gibi ev, hem de uygun, heh dedim tam karşımız arada bir kaçar onda kalırım falan diye tatlı düşünceler kafamda fink atıyor.

Haftasonu geldi kızla buluştuk. Dedim sana çok güzel bir ev buldum tam bizimkinin karşısında, bir sevinip boynuma atladı ki, yıllardır hasret kaldığım sevgiyi birkaç saniyeliğine de olsa tattırdı bana. Hemen gittik evi gördük, tabi kız karşı apartmanı işaret ederek burası sizin ev mi dedi. Dedim evet. Annemde bizi birlikte eve girerken görmüş, çıkarken hemen tuttu kolumuzdan kız arkadaşına börek yediricem diye.

Dedim ana kız arkadaşım değil normal bir arkadaş, ama bir de hoşuma gidiyor ki sormayın. Kız da meraklı böyle şeylere, annemden önce girdi eve. Ulan rüya gibi. Annem sırpça bilmez oy gurban olduğum çıkar ayakkablarını diye kıza konuşuyor, kız sırpça birşeyler geveleyip kahkaha atıyor.

Neyse hep beraber oturduk yedik içtik. Kız dedi artık gitmem lazım geç oldu. Neyse şekil olacak ya, cepteki son parayla taksi tutup kızı eve bıraktım. Gerçe ev sayılmaz, istanbul üniversitesi fatih kampüsünün önünde, kütüphaneye girişin olduğu tarafa bakan yolda indi.

El sallayıp okula girdi.

Ben de çaktırmadan inip tranvayla iskeleye oradan vapurla karşıya derken, dolmuş minibüs ile eve geldik.

Cepte para kalmadı, ama öyle mutluyum ki. Dedim bu sefr ilk mesajı o atacak.

Neyse bekle, bekle derken gece oldu mesaj yok.. E merakımıza yenilip bir mesaj gönderdik, telefon bile şaşırdı sanki;

"Mesajınız iletilemedi!"

Parça parça yazmayın işte dıbına koyim

Ulan kontör mü bitti vs derken, bir de telefon açayıp dedim.

"Aradığınız kişiye şuan ulaşılamıyor"

Hiç kıllanmadım ilk başta, dedim şarjı bitmiştir. Öyle böyle derken akşam oldu.

Yine bir telefon açtık, yine hat yok. Neyse yataktan kalktım, bir arkadaşın yanına iş görüşmesine hazırlandım, arkadaş sağolsun geldi kapıdan aldı. Bastık gidiyoruz iş yerine, bana yolda sen ne aptal bir insansın diye söylenmeye başladı.

Dedim noldu serhat ne aptallığımızı gördün? Varınca anlarsın dedi, ulan dedim noldu konuşsana. Cevap yok. Bir yere geldik ümraniye de, konfeksiyon gibi, indik alt kata. Serhat kardeşim gibidir yamuk yapmaz, ama telaşlanıyorumda, bana dedi ki otur ve kosova'da noldu onu anlat dedi.

işte o an şok oldum. Serhat nereden biliyordu, olayla alakası neydi, bana neden bir iki telefonu açtım diye aptal diyordu...

Güzel hekaye

Reserved

hizli kardesim