buyrun bu da benim hikayem

çok farklı tiplerdik kimine göre.
imkansızdık nerdeyse.
haklılardı tabi ki.
Ama bi umuttu benim ki de ..

Güzel bi kızdı.
boyu boyumaydı.
kiloluydum ben. 95 kiloydum. 4-5 ayda verdim şuan 78 kiloyum. 1.84 te boy var.
kilo verdiren neydi ki bana?
acaba aşk olabilirmi?
sırf belki bi şansım olur diye kilo verdim.
yemek içmekten kestim.
iştahım yoktu ki zaten...

biz bu 3-5 kişi whatsapptan hergün mesajlaştık nerdeyse. söylesek mi söylemesek mi diye.
karar veremedik bir türlü.

Hatta o kadar dağıldı ki kafam; söylememeyi, hiç birşey olmamış gibi yapmayı bile düşündüm. arkadaşlarda herşeyime destek çıktılar. aralarında boşver diyenlerde oldu , bırakma diyenlerde..

ama kızdıkları nokta şuydu: ne yapçağımı bilmiyodum panpalar. söylemek bi dert, söylememek bi dert.

anlat panpa ama okumuyorum sonra okurum

Artık okulun kapanmasına aylar kalmıştı. gitçeği için , onu birdaha görememekten korktuğum
için tutuştu paçalarım. divane oldum onun için.. kendimi kaybettim. nerdeyse her akşam ama
her akşam içtim. alkolik oldum çıktım. 3-5 arkadaşa söyledim işte. anlattım durumu. beraber
çok sarhoş olduk. Sağolsunlar... Hiç aklımdan çıkmıyodu. çıkaramıyordum..

12.Sınıfa geldik. işte bu kendimi aştığım , bir kıza en çok yakınlaştığım zamandı. halaa
merak ediyorum nasıl yaptım diye. ama cevabın şu olduğuna düşünüyorum. aşk. çaresizlik. ilk
günü staja gittim okulun. Hep merak ettim acaba napıyo , alıştımı staj yerine. aklım hep
ondaydı lan benim. 1 kere olsun çıkmadı. 3-4 ay geçti, şubat tatili oldu. artık ben deliler
gibi oldum. çok bağlandım. Rüyalarıma girdi hep. içtim , ağladım. en yakın arkadaşıma,
kardeşime anlattım durumu. o bile inanamadı nasıl olur dedi. oldu işte. dedim. bunu içerken
konuştuk. her içip, sarhoş olduğum zamanlarda aradım onu. Sesini bir kez duyabilmek için
konferans yapıyodum telefondan. tek onu duymak için 5-6 kişiyi arıyodum aynıanda. Utangaçtım
çünkü, çekingendim...

anlat panpa dinliyoz

ben varım panpa anlat

yeter artık amma hikayeci varmış ya

gibiştiniz mi?

oruç ta tutuyodum bu arada. saat 19.00 dan sonra iftara kadar duyu organlarımı kaybediyodum amk. teklemeye başlıyodu vücut. aç, susuz, uykusuz... Pişman değildim ama...

eeee panpa devam et efkarlandım

panpa çok kötüymüş amk teseli şukusu :(
edit:bütün hikayeyi şukuladım panpa

kaybettim kendimi. sırf onunla konuşabilmek için sahur kalktım. 1e kadar konuşuyoduk, 3.30 sahura kalkıyodum, 5te yatıyodum. 6.30 da kalkıp işe gidiyodum. düşünün halimi. ruh gibiydim. 1 gr pişman değilim ama. benle konuşmaya devam etseydi, konuşurdum yine. kalkardım..

devam et panpa aynı benim hikayem amk

panpalar şimdi biraz yavaş yavaş yazmaya başlıcam. Aynı zamanda çalışmam lazım çünkü.. ikisini birden yapamam mağlum. hem biraz daha dolsun buralar..

@53 eyv panpa şuku için yapmadım. sadece anlatıp rahatlamak, tavsiyeleriniz almak istiyorum

ahmet kaya - nerden bileceksiniz

@49 bi gibtirgit amk. yan gözle bakmadım diyorum. dediğine bak.

panpa kLagib ergen vakası iLk aşkLarda oLur böyLe şeyLer sana züt capsı bakaLım kendine qeLirsin bütün duyqusaLLıqı aLır merak etme

daha çok taze bu olanlar. dün bu saatlerde son mesajlarımızı attık. gerçi ben akşam, gece,sabah ta attım amaaa...

ortada aptal bir aşık, kardeşlerini karşısına almış bir aşık, Kızı deli gibi seven bi aşık kaldı. kız benim mesajıma hiç bi zaman cevap atmamazlık yapmadı. kalbimi kırmadı. hakkını ödeyemem.

arada çok kez olmayacağını söyledi.
arada çok kez sevdiğimi söylediğim gibi...

bu yüzden yüzsüzüm ben. bu yüzden aptalım.

ortada gibilmiş hayatlar ve bir aşk hikayesi kaldı.

Buda böyle bi anımdır beyler..

Sağolun dinlediğiniz için...