bursaspor anketi var beyler

bir başlıkta gördüm, burası olmadığı kesin. çünkü, itiraf etmeliyim ki, ilk defa bu başlığa tıkladım. başka bir başlıkta, "zencilerden nefret etmeye başladım bunun yüzünden, zütünüze sokun onu" minvalinde bir şeyler okudum. herkesin herkesi, bir cümleyle faşist ilan ettiği namütenahi tartışmaların bir parçası olmamak adına bunun da içten içe büyüyen ve vuvuzela bahanesiyle kabuğunu kırarak dışarı çıkan bir faşistlik şeyi olduğunu düşünmediğimi söylemeliyim. batılı görünmek adına batılı hastalıklara yakalanmış gibi krizlere girmek gerçekten gülünç.

hadi itiraf edelim, bu toprakların zencilik yani kara derilik sorunu yok, af buyurun misalen amerikanya'da bu kara derililer ötelenip tarlalarda hayvanlaştırılırken (batılı kentlerde çalıştırılan kürtlerin durumu belki bununla kıyaslanabilir, şartları da gözden kaçırmamak gerekir), bu toprakların bir iki nesil önceki sahipleri yani atalarımız, bebelerini hâlâ kara derili arap bacılara teslim ediyordu. son demlerdi ama yine de gelenek sürüyordu. islâm bağı bizde ırkçılığın, dericiliğin, kafatası avcılığının önüne geçmiştir diyeceğim ama sadece o da değil, yoksa ermenilerin yüzyıllarca sadık tebaaa olmasını da açıklayamam, imperium'un ortak bilincinin hâlâ bu toprağın üzerinde koruyucu bir melek gibi dolandığını düşünüyorum, dersem de bu sefer fazla romantik sayılırım. çekiniyorum. neyse konumuz o değil, sadece demek istediğim, 90 dakika uzaktan uzaktan gelen vuvuzela seslerinden rahatsız olup zenci düşmanlığı edinen kafalarda vuvuzela parçalamak isteyecek kadar argümanım var. ama burası yeri değil.

bir derleme, a companion to vuvuzela's effects olmalı. insanların bu konudaki görüşlerinden hareketle farklı şeyler düşünebiliriz, kanaatindeyim bu yüzden bunu şey yapmak istiyorum, dikkatimi çeken iki yorumu buraya alıp düşüncemi sunmak istiyorum, istiyorum oğlu istiyorum.

1. yorum: "zurna gibi dünyanın en kafa gibici aletini bu kadar benimsemiş bir toplumun üyelerinin tak atmaya hakkı olmadığı enstrüman."
-muhakemenin olası seyri: buralı biri zurnayı seviyor ama konu vuvuzela olunca katlanamıyor, demek kendi geleneğine karşı korumacı.
--oysa: bu topraklardaki ayaktopu gibi organizasyonlarda, genelde diyelim hadi, zurna vb. aletler çalınmıyor. her şeyin yeri ve zamanı vardır, zurna da yeri geldiğinde çalınan bir müzik aleti olmakla birlikt, kafa gibse de, bu gibiciliği yerin ve zamanın kendi koşuluna göre şekilleniyor. düğünde zurna çalınması ile ayaktopunda vuvuzela çalınması bir değildir. benim gözden kaçırdığım şey, türklerin zurnasız edemeyecek duruma düşmüş olmasıysa, tamam doğru. ama ben etrafımda göremiyorum böyle türkleri.

•

2. yorum: "... şunu da ben ekliyorum dünyanın ırzına geçtiği insanların küçücük bir oyuncağına sinir olanları izlemek fikri yetmiyor mu?"
-muhakemenin olası seyri: dünya, ırzına geçtiği insanların misalen, kafa giben bir oyuncağına bile tahammül edemiyor. vuvuzela, dünyanın bilhassa kuzeyi tarafından sömürülmesine tepkidir, değilse bile, kafası gibilen sömürgenleri görmek keyiflidir.
--oysa: benim tinercilere huur çocuğu denmesinden hareketle "huur çocuğu aktivizmi" dediğim, ekşi'nin ve benzer platformlarda herhangi bir haksızlığa, yanlışa akılcı ve gerçekçi bir eylemle tepki koymak varken, salt bağırarak ya da sözle hallenerek rahatlama yolunu tercih etme eğilimi en az vuvuzela sesi kadar rahatsız edicidir. toprağını işgale gelen adamı vuvuzela çalarak öteleyen bir afrikalıyla karşı karşıyaymışız gibi bir düşünce içinde olmaya gerek yok. son on yılda alternatif enerji, ekonomik pazar vb. unsurlardan ötürü kapitalist dünyanın gözünü diktiği afrika'ya verilen ve sarsılarak gelen sponsorların milyon dolarları ve yuroları akıttığı ayaktopu dünya kupası organizasyonunda bir elinde koka kola olan, diğer elinde de doksan dakika öttüreceği vuvuzelasıyla kameralara poz veren afrikalı bebelerin bu durumundan bir "afrikayı giben batıyı rahatsız etme" orgazmı çıkmaz. ortada illa bir gibilme realitesi varsa, yukarıdaki düşüncenin aksine, vuvuzela da her daim gibenin bundan sonra da bu gibişin aktif tarafı olmaya devam edeceğini muştulayan borazanıdır.

başka deyişle coğrafî ve iklimsel imkânsızlıklardan ötürü batı modernitesinin merkezinden uzak kalmış farklı etnik kültürden insanlar kaynakları, pazarı ve enerjisi tükenme noktasına gelmiş merkezin bundan sonra daha acımasız bir şekilde tüketim kölesi olacaklarından habersiz, geleneksel çalgılarını öttürerek maç izliyor, onlar açısından sadece bu ama onların olmayan açıdan vuvuzela, söz konusu tabirle, gibişin -gibilenin geleneği yadsınmadan- süreceğinin bir göstergesidir. afrikalı bundan sonraki gibişe yabancılık çekmesin diye var vuvuzela, dünyanın kendisine sunduğu organizasyon lütfuyla mutlu olsun, ciddiye alındığını kutlasın diye var. hepsi planın bir parçası. kötü adamlar düğmeye bastı. neymiş messi rahatsız olmuş, ne güzel, messi ve türkiye'deki ayaktopu izleyicisi rahatsız oluyor diye arjantin şirketi afrika'lıya kendini sevdiremeyecek, ne güzel dünya!!1 kazanda yavaş yavaş pişen kurbağa hikâyesini bilir misiniz? yazıyı hikâyelerle süslemeyi sevmediğim için şey yapmıyorum.

aslında bir yorum daha var üzerinde durmak istediğim ancak zamanım elvermediğinden es geçiyorum. ama biraz değinmesem de olmaz. şu "farklı olmak adına dalyaraklık yapan adam" tespiti beni benden alıyor anti-vuvuzelistler. evvelce israil-gazze-yardım gemisi meselesinde de aynı şey olmuştu, merkezin yığınla serdengeçtisi ya farklı görüş bildirenlerin izanını gibiyor, ya da onları siyonist kılıyordu. şimdi burada vuvuzelayı savunuyormuş gibi görünmek bile dalyarak olmaya yetiyor. sanal 'farklı olmaya çalışan dalyarak' tespiti, tıpkı huur çocuğu aktivizmi gibi, sanalda bile farklı düşünmenin, farklı bakış açısına sahip olmanın ne denli ötelenesi kılındığını gösteriyor. farklı olan ya da olmaya çalışan insanlara duyulan nefreti, insanlardaki merkeziyetçi düşünceye olan eğilimle ilişkilendiriyorum. sanalda bile olsa eğilim eğilimdir, en nihayetinde.