Ayrac 2 (guzel yaziyorsun)

Önceki gün filme gidemediğimiz için sonraki gün gittik işte. Bu sefer arkadaşlar ve kardeşi yoktu. ikimizdik. Benim sevgilim vardı. O bunu bilmiyordu. Ona çok aşıktım ve imkansızdı bana göre. O gün film başlayana kadar bir kaç saat vakit geçirdik birlikte. Şu an bile söyleyebilirim ki hayatımın en güzel vaktiydi diyebilirim o kadar eğleniyor aptalca şeylerle o kadar çok mutlu oluyorduk ki. Neyse film başladı dabbe tabi aq bu korktukça benim elimi tutuyor falan ama sıkıyo böyle öyle normal tutmuyordu. Ah ne kadar da yumuşacık küçücük elleri vardı. Diyorum rahat kız arkadaşının elini tutuyo işte ümitlenme diyodum aq kendime. Her korku sahnesi geldiğinde elimi sıkar sonra da özür dilerdi. çok tatlıydı lan. Artık böyle korku sahnelerini gözler olmuştum aq. Neyse film bitti filmin final sahnesi en korkunç sahnesi olur genelde. Bu gene tuttu. Ama film bitti ışıklar açıldı falan bu hala benim elimi tutuyor. Allahım o da benden hoşlanıyordu. Orada anladım. Hemen ufak bi stratejik plan yaptım orda mevcut sevgilime yol verip ona yürüyecektim. Ama öyle mi oldu?

Bu kısmı hızlı geçiyorum işte bi şekilde hazırlandım ben ama pislik bir ortamım olduğu için önce ondan kurtulmalıydım. Numaramı değiştirdim sosyal medya hesaplarımı kapattım. Rap'i bıraktım en başta. O en kötüsüydü. Akrabalarım okumayacağımı onun yolunu yaptığımı düşünüyorlardı ve kimse benle konuşmuyodu. Yapayalnızdım adeta. Hiç arkadaşım yoktu. Antalya'daki canlı hayattan sonra adeta en dibe vurdum. Sadece ders çalışıyordum. Ve istanbul'da bir üniversitede hukuk kazandım halen de orada okuyorum. Artık nerdeyse dizime kadar gelen tişörtlerim yerine gömlek giyiyor, mosmor ve bayık bakan gözler yerine ayık ama mutsuz bakan bir çift gözüm vardı. Antalya'da her konuda şanslıydım kızlarla birlikte olmak işten bile değildi. Heleki ünlü bir rapciysen. Ama dediğim gibi hayatımı değiştirmiştim artık tek bir sevgilim olacaktı o da evleneceğim kız. Hikaye burada başlıyor.

O gece bununla konuşuyorum ben. Ama bir yavşama falan yok öylesine bir muhabbet. Bi ara muhabbet cine büyüye falan geldi o sırada dabbenin yeni filmi çıkmıştı dedim gidelim mi falan Hamdi kızmazsa tabi dedim:D yok dedi ne alaka onunla ders kaydı dışında bir muhabbetimiz olmadıki dedi. Neyse ertesi gün sinemaya gittik kardeşini de aldık ama film o avmde yokmuş biz de kahve içip dağıldık. Kardeşinin yanında öyle olgun davranıyordu ki gözümde sadece komik ve güzel olan kız evleneceğim kız olmuştu hani olur ya görünce hissedersin evleneceğin kişiyi diye öyle bi sancı kaplamıştı kalbimi tüm kalbimi sarıp bırakmayan bir sancı. Hayatımda ilk defa öyle olmuştum. Balkona çıkıp saatlerce düşünüp hayal kuruyordum. Bu kız bana bakmaz diyordum ki benim zaten sevgilim var aq. imkansız bizim birlikte olmamız diyordum. O gece saatlerce sigara içtim ona 4 yıl sonra mezun olurken yazacağım mektupta ne yazacağımı düşünüyordum. Ne kadar aşık olduğumu 4 yıl boyunca her saniye onu nasıl sevdiğimi yazacaktım. Yastığa kafamı seni seviyorum diye tekrarlaya tekrarlaya vuruyordum. Böyle bir aşk yoktu be! Bu nasıl bir histi! Ne imkansız ama ne de güzel bir aşktı bu!

Beyler bu arada okuyan var mı aq ses verin lan

Beyler ben rapciyken de böyle aşk melankoli karı kız gibi konularla uğraşanlara ayar olurdum. Sadece yaşam mücadelesi kavga tehdit zart zırt konularını işlerdim böyle bi insandan böyle bi insana dönüştüm bi anda. Neyse e sevgilim olduğunu söylemem lazım ben bi kızı aldattım sonuçta aq. Ama hayatım boyunca bir kez yaşayacağımı bildiğim bu anı bozmak mı istemedim yoksa gitmesinden mi korktum bilmiyorum ama söyleyemedim. O rüyalı atmosferde yollar ayrıldı herkes evine gitti ben eve gidince düşündüm ve iki sevgilime de mesaj yazdım durumu anlattım. Mevcut manita peki dedi çekildi çok hakkını yedim onun da ama kız kaşar çıktı aq sonradan öğrendim ben de:d ama Leyla tek bir mesaj attı ben senin samiyetine inanmıştım. Ulan dedim n'oluyo önceki gün 4 sene sonra ona ne kadar aşık olduğumu açıklamayı düşündüğüm kız ertesi gün sevgilim oluyo ve yarım saat sonra ayrılıyor aq aksiyona bak. Ama ayrılmadı. Çok kavga ettik. ilişkiye kavgayla girdik yani. Bildiğin ayrılmak için buluşuyorduk ama buluşunca pembe bulutlar tekrar çöküyordu üzerimize her şeyi unutuyorduk. Heleki minicik ellerini tutunca. Öyle bi süre devam ettik sonra düzene girdik. Mutlu sonla biteceğinden o kadar çok emindim ki

Neyse onla devam ederken gene bir gün okulda arkadaşlarla otururken bir arkadaş ismi Hamdi dedi ki bi kızla tanıştım facebookta onu da çağırayım mı. Dedik çağır tabi falan geldi. işte orada hayatımın aşkını gördüm. En azından öyle olacağını ümit ettiğim kişiyi. Masmavi gözleri 160 küçücük boyu dünyalar güzeli yüzü vardı. O da komik bi kızdı. Adını Leyla koydum şuan ifşa olmaya gerek yok. Leyla'yla Hamdi okulu gezmeye çıktılar. O sırada ben masadaki diğer arkadaşa güzel kız dimi dedim o da evet dedi. Sonra ben la şimdi bunu düşürürüm de Hamdi 40 yılın başı kız bulmuş yazık günah dedim. O zamanlar bişey hissetmiyordum. Sadece güzel bi kızdı. Bunları yalnız bırakmak için biz pese gidelim dedik çıkışta bunlarla karşılaştık öylesine siz de gelir misiniz dedik geliriz dediler. Neyse gittik pese ben gelene koyuyorum geçene koyuyorum bu kıza yenildim aq veya berabere de bitmiş olabilir tam hatırlamıyorum.

Neyse araya yaz tatili girdi. Beni esenler otogarına kadar zütürdü şapşik. Arkamdan ağladı. O güzel gözleri ıpıslak olmuştu. Bi el sallayışı vardı. Çok alışmıştık birbirimize. Her gün 15 16 saat birlikte olunca 3 aylık ayrılık dayanılmaz geliyordu. Üstelik gündüz çalışıyordum ben konuşmaya da çok vaktimiz olmuyordu. Gün boyu gece olsa da konuşsak diye onun hayalini kurardım. O da beklerdi bazen uyuyakalırdı ama olsun napalım. Her gün akrabalara ondan bahsediyodum bildiğin bizden birisi olmuştu. Arada bazı farklar vardı. Mesela o soylu bir aileden gelirdi. Benim dedemin babası kurtuluş savaşına rapor alıp gitmeyip savaşa gidenlerin karılarını kaçırıyormuş aq :dd farkı düşünün yani. Ama onun ailesi beni sevmişti bizimkiler de onu hiçbir sıkıntı yoktu.

Reserved

Güncelleme 1.0: en son anlattığım olaydan sonra bir kaç hamlem daha oldu. Mesela birinde instagramda dolaşırken eski mesajlarımızı farkettim okudum baştan sona. Bi yerde ayrılıyoruz bi kaç saat sonra özür dileyip barışıyoruz falan. Bi de bir konuşmamızda bana hem haksızsın hem de yazmıyorsun özleyen yazar demiş bunların ekran görüntüsünü alıp ona gönderdim. Benim sevdiğim kadın bu falan gibisinden

Ama o hiç giblemedi. Daha sonra bi hamlem daha oldu okul sisteminden adresini bulup evine sufle sipariş ettim onu da kabul etmediğini söyledi. Şu an hala konuşmuyoruz. Elimden gelen her şeyi yaptığımı düşünüyorum. Bir insanın gururunu yıka yıka sırf sevdiği için haklı olduğu halde kaybetmemek için ne kadar düşebilirse o kadar düştüğümü düşünüyorum. Hem artık acılarım da azaldı. Geceleri sabaha kadar kalbim ağrımıyo. Ona Connected2.meden anonim yazdım ve mesajı sildi. Yani beni aldattığı siteyi hala kullanacak kadar kahpe bi insan. Artık nefret de yok sadece acıma duygusu var. Bir de insani bir merak.. iki aydır görüşmedik büyümüş müdür değişmiş midir saçı ne renktir falan işte.. artık onu hatırlatan şeyler gördüğümde kalbim acımıyor ben ona acıyorum. Bir de ona her gece şiir yazarken farkettiğim bir şey var. Aslında o benim yazdıklarımı hak etmedi. O benim ona yalvarmalarımı da hak etmedi. Ama ben o hak ettiği için değil ben onu hakkıyla sevdiğim için yalvardım. Evet bunu farkettim. Sanırım bu hikaye burda bitti. Umarım bitmiştir yani...

Okuyorum

Beyler çok ilgileniyonuz aq

up

şimdi başladım biraz okuyup yarın devam ederim

bunun doğrusu nedir biliyomusun giriş bölümünü merak edici bi şekilde kısacık yapacksın resminde jilet gibi olcaktı ben niye okuyayım ulan bu kadar şeyi dalyarak

Furkan nasıl yapabildin bunu bana dedi. Sesini duyunca hıçkırarak ağlamıştım. Nasıl da özlemiştim sesini. Aman yarabbim. Neyse yalvarmalarım yakarmalarım sonunda en sonunda barıştık. Tekrar iyi olduk bile denebilir hatta. Ama benim suçluluğumdan ihmal ettiğim görmezden geldiğim şeyler oldu o sırada. Mesela ilişkinin başında dersane arkadaşı buna küfretmişti adresini ver dediğimde sevgilin adresimi iyi bilir diyen çocukla buluşma ayarlamıştı. Hoş buluşamamıştı ama olsun. Kalkışma da bir suçtur. Neyse dediğim gibi o anın suçluluk pgibolojisinden ona bişey demeye yüzüm olmadı aldatılan bi kızdı sonuçta hesap soramazdım ama bende de güven kopmaları başlamıştı. internette aldatılan kız pgibolojisi yazıları okuduğumda genelde hep intikam alırlar fikri ağır basıyordu. Ve ben aldatılmaktan o kadar çok korkuyordum ki. Paranoyaklık derecesine geldi bi süre sorun yaşadık ama her şey rayına oturdu en sonunda. Artık eski kavgalarımızdaki kadar hayvanlaşmıyorduk. Daha sakindik hala deli gibi aşıktık.

Resim yoook

Rez ama okumam

Güncelleme: 1.1
(bkz: gelecek zamandaki sevgiliye not)