+5
beyler okuyun ya da okumayın farketmez ben icimi dökücem.
Cok doldum beyler bu ara. birilerine herseyi anlatmalıyım ama anlatıcak beni dinlicek kimsem yok işte. sorun bendemi yoksa onlar beni tanımadan yargıladıkları icinmi suçlular? tabi ki sorun bende. benim gibi cekingen, toplum icinde yan yana gezerken utanılıcak, cevresi olmayan, tipsiz bi insana kim bakar ki bu gibtiminin yerinde? kimse bakmaz tabi 19 yasıma geldim beklediğim gibi hala bakan olmadı. kimse gelip benimle arkadas olmak istemedi. hep ben gittim coğunluktan dıslandım hep. daha konusmadan dısladılar beni. sen kimsin dercesine dısladılar. dıslamayanlarla konustum saysam en fazla 3-4 kız oldu hayatımda. sevgili olarak değil yanlıs anlamayın. hep konusucak kimseleri olmadığında, iclerini dökmek ve ilgi istediklerinde yazıcakları, arıcakları ve onlara bunları bile bile destek olucak arkaplandaki insan oldum hep ben. hep değer verdim sevdim ilgiyi ekgib etmedim ama sonunda yalnız olan da ben oldum. hani bi söz var seven gibilir giben sevilir diye. bu sözün doğruluğuna ne kadar inanırsınız? ben artık bu söze kesin inanıyorum beyler.
Düsünün ; siz benim gibi birisiniz hep arkaplandaki değersiz insanlardansınız. hani su senin hayatında cok önemli yeri olan insanların o değerli hayatlarında yeri olmayan insanlardan. size hep anlatırlar. sevgilim böyle dedi, sevgilimle söyle yaptık, sevgilim bana sunu aldı, sevgilimle ayrıldık mutsuzum gibi seyler. bunları hep dinledim ben sevdiğim kız bana bunları söyledi ben gidip yine yardımcı oldum ağladı destek oldum, yanında oldum. neyse bunlar ayrıldı kız unuttu bunlar olurken ben hep yanındaydım hic bırakmadım hergün aradım sabahları mesaj attım hic bos bırakmadım sürekli ilgilendim günüm onunla baslayıp onunla bitiyodu iste bilirsiniz. biliyorum yazı iyice tek kisilik bi yöne gitti farkındayım ama ben bu olay yüzünden doldum tastım artık. neyse bu olaylar en fazla 1 sene önce olmustur. kızla suan hala konusuyoruz. ama kız artık benim aramama onunla ilgilenmemi istemiyo gibi. birden soğudu diyebilirim size. gec cevap veriyo bazen 1 gün bazen 2 gün cevap vermiyo. tabi bende yazmıyorum buna amk bendekide gurur değilmi lan. sonra yazıyo bana nerden aklına geliyosam ben. iste giblemiyo acıkcası beni. kıza acılmadım, acılmamda. acılıcak özgüvenim yok, cesaretim yok beyler. tabi artık yasadıkca insan duygusuzlasır bende o hesap oldum ne o kızı ne baskasını takmıyorum kızla ilgilenmeyide kestim zaten o yazar ben yazarım yazmassa yok. kısa cevaplar veriyorum daha fazla acı cekmeden uzaklasıyım diye. ama bigün cesaretim gelir acılırım kıza o hayır olmaz cevabını alırım ve tekrar gibtirip giderim hersey biter. takarmıyım belki 1 hafta cok değil.
bide kendi kendine düsünme, konusma olayı vardır. senelerdir yalnız olanlar bilir bunu. kimseye bisey anlatamadığınız icin kendinize anlatırsınız. ben bunu her gece yaparım sürekli niye böyle diye düsünürüm konusurum kendimle. inanın bu yolla kendimi iyi hissediyorum kısmen. kendimle konusurken artık sürekli kendimi asağılamaya da basladım. aynaya baktıkca neden asağıladığımıda tekrar tekrar anlamıs oluyorum. eğer tipiniz, şekliniz yoksa bu dünyada şansınız yoktur beyler bunu bilirsiniz. kimse cıkıp ic güzellik önemli ya da kızlara söyle söyle yaparsanız sizi severler demesin. tip yoksa yasamak yasak size.
simdi gelelim yalnızlığın getirdiği asosyalliğe. bi cok kisi yalnız olduğu icin asosyal olmustur. kim ister ki bilgisayar basında züt büyütsün kimseyle konusmasın. benim gibilerin dısarı cıkıcak cevresi olmadığı icin eve kapatırlar kendilerini cünkü dısarı cıksalar yapıcak bi amacları yok. hadi icelim bu gece dicek arkadasları yok. benim 19 senelik bi arkadasım var en azından ilkokuldada beraberdik lisedede beraber okuduk hala arkadasım. haftada 1-2 onla cıkarım gezeriz falan sonra eve dönerim yine aynı film dönmeye başlar işte.
evet beyler yazdım döktüm içimi okursanız tesekkür ederim okumazsanız canınız sağolsun.
