-
1.
-2bu yazdıklarım tamamen anlık aklıma gelenlerdir. ama başlangıcı daha önce yazmaya başladığım ve bıraktığım 3 5 sayfalık yazıdan alıcam.
"Satırlar adeta birbirinden bağımsız. Sanki farklı gezegenler gibi birisi yanarken diğeri buzla kaplı.
Sanki son kalan halkın dirilme çabası gibiydi hepsi. Bir yandan üremenin hızlanmasını isteyen ama diğer yandan çocuklardan nefret eden bir halk.
Sanki iç savaşın ortasında hangi taraftan olacağına karar veremeyen bir genç gibi. Adeta kan ağlıyor.
Gökte uçan bir güvercin yada en kötüsü bir karga dahi olsa uçmak istiyor. Uçurtma olsa da olur diyen bir çocuğun hayali gibiydi, umutları gibiydi yazdığım satırlar.
Birbiriyle savaş halinde ancak barışmayı o kadar çok isteyen. Ancak yitip giden canların hatrına savaşı son kalan taraf olmak uğruna ve sonunda nirvanaya ulaşmak istercesine savaşan tek bir ırkın iki tarafı gibiydi. Kuzey Kore ve Güney Kore'nin savaşı gibiydi. Bir milletin kendi savaşıydı bu."
der ve sonraki entry de devam ederim...
-
2.
0Tamam çıkış yapabilirsin
-
3.
0Bakın millet şöyle bir mevzu var ki hayatı çok iyi bildiğini sanan onlarca insan var ve hayatı yaşamak isteyen binlerce insan var. Ancak hayat nasıl yaşanır hale gelir bunu anlatmaya çalışan yüzlerce insan var. Ama hiç kimse hayatı bilmiyor ve yaşamıyor. Ne en zengini ne de en fakiri. Hayatı yaşamak demek paradan ibaret değildir. Veyahut aşık olmakta değildir. Nefes alabiliyorsanız asla geç kalmamışsınızdır. Adım atmaktan Korkmayın. Yürümekten korkuyorsanız yürümeyin koşun bu hayat yolunda. Bazen inzivaya çekilip dinlenmek gerekebilir. Ama kalktığınızda gerçekten iyi birşeyler başarmanız gerekir. Şunu söylemek istiyorum ne olursa olsun kendinize küsmeyin. Hayata küsmeyin. insanlar yüzünden mutsuzmu oluyorsun. insanları mutsuz et ve bununla mutlu ol. Sana acımı çektirdiler sende acı çektir ve mutlu ol. Kısasa kısas yapın beyler. Kimseden size fayda yok. Kimseyede faydanız yok. Olamaz da zaten. Bizler nankör olmalıyız ki kimse bizi üzemesin. Kimse bizi parçalayamasın.