içimden çok hayatımı anlatmak geldi. Kendime engel olmiycam. 17 yaşındayım cok bir tak yaşamadım gerçi ama olsun. Benim hayatımın dönüm noktası 8 yaşımda annemle babamın ayrılması oldu. Maddi anlamda değil belki ama pgibolojik anlamda çok zor bir çocukluk geçirdim. Annem ve babam aşırı zıt insanlar. Ben ikisinide görerek büyüdüm. iki farklı hayat yaşadım. Annemden bahsedeyim biraz. Annem köyde büyümüş. Hani normalde başlıkta alfa, beta,omega kullanmak yasak dedik ama başka nasıl tanımlayacağımı bilmiyorum tam bir beta anne tarafından yetiştirilmiş. Yani benim anneannem. Dedemde zaten asker olmasına rağmen yanında o kadar ezikki. Neyse annem ahlak denen kavrama çok önem veren inançlı bir insan. Hayatta eli babam dışında kimsenin eline değmemiştir(laf atanı giberim). Babamsa annemin tam zıttı bir insan. Annemden önce, annemleyken ve annemden sonra bir sürü ilişkisi olmuş bir insan. Çok detayına inmek istemiyorum bu kısmın. Ama annem gibi değildir bir çok konuda. Rahat bir insandır. Küçükken hep babamlayken daha rahat daha özgür hissederdim. Kendime daha çok güvenirdim çünkü babam annem gibi her yaptığımı kontrol edip sürekli beni yönlendirmezdi. Babamla oturup her konudan konuşabilirim. Bilgili bir insan çok kitap okumuş harbiden zeki bir adam. Kendini geliştirmiş biri. Bunları babam olduğu için yazmıyorum gerçekten şu an objektifim. Annem ise ne yazıkki bir kutu içerisinde hayatını sürdürmüş ve sürdürüyor. Olaylara dar bakan biri. Küçüklüğümde hep annemden korkmuşumdur. Babamdan hayatımda tek fıske yemedim. Annemdense sağlam dayak yedim. Neyse babam iyi annem kötü demeye çalışmıyorum sadece farklı insanlar. Olayı getirmek istediğim nokta şu. Ben iki zıt kutup içinde büyüdüm, büyüyorum. Ve ben iki farklı insan olarak büyüdüm. Annemleyken ve babamlayken o kadar farklı insanlardım ki. Sanırım bu başlığa dört elle sarılmamı sağladı. Çünkü biliyorum yani eğer ben babamla büyüseydim sadece bu bağlığı hiç okumazdım bile çünkü kendime zaten güvenirdim. Belki önüme geleni gibemezdim ama bunu kafamada takmazdım. Bu arada başlığı kız içinmi okuyorsun muhabbetine girmeyin hepimiz ordan başladık en azından. Neyse eğer annemle büyüseydim sadece ki onu daha çok görerek büyüdüm o yüzden burdayım. Burdaki çoğu kişi gibi sadece burdaki yazıları okur ve mutlu olmayı beklerdim. Hayatımın değişmesini beklerdim. Bir gib değişmezdi. Bu iki zıt kutup benim başlığı çok daha iyi anlamamı sağlıyor. Şu an bunları neden anlattığımıda bilmiyorum. Muhtemelen silerim bu entryi biraz içimi dökmek istedim ama saçma yerlere gitti konu.