burası benim lan siktirin gidin

ananı gibim numarasını silmemiştim bugün bütün rehberim yanlışlıkla silindi..!
ve numarası ezberimde yok yeni almıştı hattı..!
gibim adaletini

Güneşli bir günde, çalsan kapımı. Otursan koltuğun kenarına, pantolonun pantolonuma değse. Heyecanlansan benim için. Diğer insanlara heyecanlandığından daha çok heyecanlansan. Tutsan elimden. Sıkı sıkı.

“Görürler, bilirler, duyarlar, konuşurlar” diye korkmasan artık?

Baksan gözlerimin içine, görebilsen. Ah be, bazı şeyleri keşke görebilsen. Keşke sevmeyi bilebilsen. Gitsek buralardan. zütürsen beni. “Nereye?” diye sormasam. Kaçsak. Hiç durmasak artık buralarda. Tanımasak kimseyi. Şuana kadar tanıdığımız kim bize ne yarar sağladı ki?

Durmasak artık buralarda. Sana diyorum dinliyor musun? Öpüşmesek de olur, barışmasak da. Konuşalım yeter.

Bunu istiyorum.
Seni istiyorum.
Beni sevmesen de olur.
Sadece bunu istiyorum.
Sadece seni istiyorum.
Çünkü bu dünyada bakmaya doyamadığım kim varsa, ona aitsindir.
Ben sana aitim.
Keşke sana aşık olduğumu ben bu kadar iyi bilirken, senin beni sevdiğini biraz da ben hissedebilsem.
Keşke son bir kez daha elin elime değse.

Öyle nefret ediyorum ki senden, yüzünden, ellerinden, kurduğun her cümleden..
Artık rüyalarıma bile girme, çünkü tiksiniyorum artık içinde olduğun her şeyden..

Evet, muhtemelen kafamda yerinden çıkmış birkaç vida var.
Ama anneleriniz yatak odalarında olanlardan daha kötü değil.

Ne garip dimi lan? Bazen böyle hayatınıza biri giriyor. Bir anda her şeyiniz oluveriyor. Mutluluğunuz veya mutsuzluğunuz onun hareketlerine bağlı oluyor. Tüm gün konuşmak istiyorsunuz ve o mutsuzsa siz de mutsuz oluyorsunuz.

işte aslında o kişi hayatınıza değil, size giriyor..

Üzgünüm sevgilim, bugün de konu sen değilsin ve tüm ağaçlar da kökleriyle birlikte umursamaz tavırlarına girsin..

Yeniden biriyle tanışacaksın. ilk kez telefonda birbirinizin sesini duyduğunuz bir an, sabaha kadar mesajlaşmalarınız, küçük şirinlikleriniz olacak birbirinize..
Elinden tutacak, beline sarılacak, birlikte fotoğraflarınız ve yepyeni hatıralarınız olacak..

Ben..
Ben hala, herkese seni sanki hala benimmişsin gibi anlatacağım..

Giderken söylediğin her söz, bozuk bir plak gibi kulaklarımda şimdi.
Boşuna dönme sevgilim, bu sana kandığım son seferdi.

Garip şey şu kaybetmek. Varlığına alıştığın, senden bir parça olan birini bir anda yitirmek..
Kedilere nankör derler ama, asıl nankör insandır ki; doğasında vardır vazgeçmek..

Garip şey şu kaybetmek. Varlığına alıştığın, senden bir parça olan birini bir anda yitirmek..
Kedilere nankör derler ama, asıl nankör insandır ki; doğasında vardır vazgeçmek..

o değilde ayrılalı tam 3312 saat olmuş lan... ortalama günde bir paket sigara yani
138gün *20adet sigara= 2760 sigara yapıyor vay mk

Bu dünyaya gelmek için rezervasyon yaptırmadım. Yaratıcı öyle istedi ve annem beni dışarıya itti... içerisi nasıldı hatırlamıyorum ama muhtemelen buradan daha iyi bir yerdir. Daha güvenli ve daha sakin. Van Gogh gibi kulaklarınızı kesmiyorsunuz anne karnında. Daha dünyaya merhaba dediğiniz andan itibaren her şeyimizi kesmeye başlıyorlar oysa. Önce göbek bağından başlıyorlar kesmeye, sonra sütten. Büyüyorsun yavaş yavaş çünkü, büyükler süt içmez diyorlar. Süt içmeyi özlediğin zamanlar oluyor ara sıra. Her şey yolunda giderken önünü kesiyorlar, adam yerine koyulmuyorsan sözünü. Sonra paran yoksa eğer suyunu kesiyorlar. Fakirsen yaşama diyorlar aslında, ama kimse anlamıyor...

Bilmediğimiz ve aslında hiç var olmayan bir sokakta yürüyoruz. Ve sen öyle fazlasın ki bir hiçliğin ortasında. Nefesin var senin denizden gelen tatlı esintiler gibi. Bulutlar yağmurlarını azat etmeyi düşünüyor, ama saçlarının hatırı için biraz daha bekleyebilirler. Çünkü onlar beklemeyi benden öğrendiler ve burada bekleten unsur güzelliğinden başkası değildi. Kainatın senden öğrendi çok şey var sevgilim. Sen gülümseyince açtı çiçeklerini bütün çorak araziler.

Bir yerlerde 90'lardan kalma bir müzik kutusu çalıyor halâ. Ve halâ var biliyorum paspasın altına saklanan anahtarlar. içileceği günü sabırla bekleyen yıllanmış şaraplar var. Kırık bir kalp var birini bekleyen. Yalnızlığın resmi içeceği kahveler var köz ateşinde pişirilen. Bir kaç şiir var okunacak, bir kaç sigara var içilecek. Bir kadın var uzaklarda; kapayınca gözlerini Ahmed Arif üşüyecek. Hayvanlar var insanlardan daha güvenli. insanlar var, tamamlanmayı bekleyen yap - boz parçaları gibi...

Seni seviyorum; bu tartışılmaz bir gerçek. Gandi'nin silahsız devrim yapması gibi bir gerçek değil; annemin çay kaşığıyla gazoz kapağını açması gibi bir gerçek. Çünkü küçük şeyler daha büyük önem taşır. Bunu annem çok iyi biliyor. Sen bilmiyorsun; çünkü ellerin var senin yüreğin gibi küçücük.

Kötü yola düşmüş gecelerden geliyorum. Kusura bakma gözlerim biraz kirli.

Derman iskender Över

ameliyat günü geldi çattı..!
kim sağa kim selamet..
inci sözlük allaha emanet..
olurda gelemezsem geri bu başlık serkan binine emanet..

sevdiklerinize sahip çıkın..!
onların değerini bilin..!
değerlerini anlamak için öleceği günü beklemeyin..

Geri geldim lan ben... Ölmedim dimdik ayakta ama bu kez unuttum anasını gibseler kılım kipirdamaz o kadar unuttum.. yeni bir hayata başladım yeni bir hatun sevdim.. ikinci kez de seviliyormus, bilmediğim işlere yelken açtım grafiker oldum iyi de bir grafiker oldum sanırım ki güzel bir yerde iyi bir maaşla çalışıyorum fakat unuttum bu kez bitti.. yıllar sonra içilen litrelerce rakı şişelerce saraptan sonra unuttum.. şehrimi değiştirdim.. büyük şehirde boğulmaya geldim istanbul'a, büyük kazanacak yada batacağım... Yaklaşık 2 yıl oldu geleli kazanıyorum şimdilerde bakalım durum neyi gösterecek... ya bir zenci bulup önüne domalacagim yada bir Latin gibiyor gibi zevk alacağım bu şehirden .. takipte kalmayın yıllar sonra gelir yine hortlatirim bu başlığı o zaman çoluk çocuğa karışmış olursun kim bilir belki bir çoğunuz olup toprak olur tabi kalırsam ben... Şimdilik rahat bırakıyorum buralari.. döneceğim ama .

yıl olmuş 2024 aradan geçişmiş bilmem kaç yıl.. tekrar buldum dediğim kız ile evlendim.. sonra boşandım. Şimdi dul bir erkek olan memleketime döndüm giberler büyük şehri dedim ve devam ediyorum hayata. Bunca zamanda neler oldu neleeer. ilk olarak inciyi gibtiler, sonra Maraş depremi oldu ya hani o gün osmaniye'deydim ben. Depremden bir kaç gün sonra taaaaa ebesinin amında ayrıldığım unutamadığım gençliğimi giben ama aşkın ne olduğunu bana öğreten kız yazdı. 'iyimisin, birşeyin var mı? ailen nasıl? ' diye şimdi o mesajın üzerinden 20 ay falan geçti sanırım. şuanda tekrar birbirimizi taaaa en baştan tanıyoruz. Kalbim hala keyifle atıyor onca yıla rağmen. yaşlarımız ufakken yaşayamadığımız şeyleri yaşıyoruz. Geziyoruz para harcıyoruz tatile çıkıyoruz bolbol birbirimize vakit ayırıp sohbet ediyoruz. Sonu ne olur bu hikayenin bilmiyorum burada dursun bu yazdıklarım. Bir kaç sene sonra gelip durum güncellemesi yaparım umarım. bu arada yaş 33 ömür geçiyor.

ergen binlere tavsiye; 30'dan önce evlenmeyin. gezin tozun yiyin için sevin sevişin ama evlenmeyin. korunmayı ihmal etmeyin.
Selametle.