burası benim köşem amk

sevgili köşe hastayım. canım sıkkın. her zamanki gibi mutusuzum.
boşum ben, aardayım ben.

la amk köşesi, üzgünüm ben. yazasım, düşünesim olmadığını yazmaya geldim.
ardaayım ben, boşum ben, siliğim ben.
keşke güne tebessümle başlayacak bir nedenim olsa. işimi sevsem ya da saygı duyulsa bana.
keşke sabahları günaydın mesajı görsem.
keşke sevilsem. :(

la ben hiiiiiiiiç iyi değilim.

yine idil aşkım uyandı. aradım işyerinden, meşguldü.
rüyamda gördüm diye yalan sölicem. üzgün görünüyordun falan dicem.
aslında çok akıllıca bi hareket değil ama elimde değil.

dünden beri iyi değilim. 14 şubat'ta bi başkasıyla olan fotosu bana iyi gelmedi. hem de hiç iyi gelmedi.
önünde cappy vardı. vişne. meyve suyu severdi. :(

la köşe idil'e telefon açıp onu sevdiğimi söylemek üzereyim.
off. vazgeçtim amk.

la çok kötü oldum ya. hava almaya çıkıyorum ben.

günaydın köşe. dayanamadım ve profiline yine baktım. sevgilisinin çektiğini tahmin ettiğim bir fotoğraf koymuş. bir kafede. büyük ihtimal sevgililer gününde çekilmiş bir fotoğraf.
evet, tarih var fotoda. sevgililer gününde çekilmiş. vay amk. biliyordum ama kabul etmek istemiyordum. :(

başarabilirsem artık sevda'yı çıkaracam aklımdan. bi de bunu deniyim.
belki köşe bir süre boş olur ama olsun.

15 şubat. aramadık bir birbirimizi. zaten o nişanlı diye düşünüyordum. 5 gün önce gelen gibindirik bir özel çağrı beni alt üst etti. off off.
adele dinliyorum deli gibim. bi tak anlamıyorum. sesi hüzünlü. ben de hüzünlüyüm. :(

hüzün ne garip bir şey. yazamıyorum.

içimizdeki şeytan'ı okuyorum.

bu köşenin okunabilirliği sıfır. ama okunsun diye yazmadım. okunsa fena olmaz gerçi. :(

sevgili köşe, sevgililer günü geçti. aramadım. o da aramadı. yarın sabaha profilimi düzeltirim.

dayanamadım feyk adresimin adını kendi adım yaptım. bir de pablik profilimde görülecek şekilde "seni özledim. :(" yazdım.
biliyorum saçmalıyorum ama özledim sevda'yı. bana hissetirdiklerini özledim yani.

onun beni sevdiğini bir an olsun düşünmedim. bir an hem de. düşünsem zaten neler yaparım.
sevilmek önemli. sevilmek güzel ve özel. :(

köşe bugün sonunda sehaları yendik. oh be amk. oh be!!!

hadi zamanla unuturum sevda'yı. ondan önce kimleri unuttum. unutmak acını dindirse de unuttukça daha duyarsız oluyorsun.
daha az insan oluyorsun. masumiyet gidiyor.
acı çekmeye alıştıkça daha zalim oluyoruz.
ve zalimler hep yalnızdır. yalnız ve mutsuz.

evlenmek istiyorum.

günaydın köşe. bugün yine bunalımlardayım. çalışmak istemiyorum, konuşmak, gülmek, nefes almak, her hangi bir şey yapmak zulüm geliyor bana.
adele açtım. dinliyorum.

içimin yanması geri geldi. midemden geliyor. tüm vücudumu sarıyor halka halka. en çok da gözlerimi. ağlamamak için zor tutuyorum kendimi.
yazacak, söyleyecek hiçbir şeyim yok ama haykırmak istiyorum. :((((((
hiçlik nasıl haykırılır lan? söyleyecek hiçbir sözün yokken ne konuşabilirsin?
yaşadığın her şey bir tekrarken nasıl heyecan duyabilirsin nefes almaktan?
bir gölge olduysan nasıl iz bırakabilirsin?
boş biri olmadığın yalanına daha ne kadar inanmaya devam edebilirsin?

telefonunun hiçbir zaman ngerçekten nasıl olduğunu merak eden birisi tarafından aranmayacağını bilerek nasıl taşırsın yanında?
çok şey mi istiyorum sadece beni seven birini isteyerek? haddimi mi aşıyorum?

dışardın mutlu görünen insanları, çiftleri merak ediyorum. aslında mutlular mı diye.
yoksa hepsi bir yerde pes edip mutluluğu değil hayatla ilgili beklentileri göze alarak mı yaşamlarını birleştirdiler.
içlerinden ne geçti? kimseyle paylaşamadıkları düşüncelerini duymak isterdim.
sevdiklerinin elini tutma, sevişmek, aynı masaya oturup yemek yemek, hasta olunca ilgilenmek, çocuk yapma, ailelerle görüşmek... birlikte yapılan şeyler bir alışkanlık mı? sevgiyle yapılan bir rituel mi? (hiç sanmam amk) ya da boş vermişlik mi?

offff offfff. o kadar yalnızım ki. kimseye gerçek yüzümü gösteremiyorum. gösterdiklerim bırakıyor, göstermediklerim de amk.
acı veren bir durum bu anlaşılmamak.
buraya yazıyorum. eğer bu hasretimi giderebileceğim birini bulursam bu yazı aklıma geldiği anda ona sarılıp sevdiğimi söyleyeceğim.

allah'ın bir bildiği vardır. sorgulamak bana düşmez. ama artık canım çok sıkılıyor. artık birini istiyorum hayatımda.

daha fazla yazamayacağım.

son olarak... sevda'yı özledim ben. :(

seni sabrinin köşe vuruşları gibi giberim

hala her gün profiline bakıyorum. kız kardeşinin de. nişanlandığına emin gibiyim ama iyice inanmak istiyorum. eğer yanıldıysam, nişanlanmamışsa kendimi tutabileceğimi hiç sanmıyorum. ararım ben. :(

18'in istanbul'a gidiyom pampalarımla. istanbul'da nazlı'yı görecem. üç yılı buldu netten konuşuyoz. du üşenmicem bakacam ne zaman tanışmışız diye. 10 kasım'da tanışmışız. 2008. 2008'den beri konuşuyoz netten. resmini bir kere görmüştüm. sonra kaybettim. aslında onu seviyorum ben. ama olamayacak iş. beni arkadaş olarak görüyor.

off. yazasım yok.

@313 duygular arası geçiş garip. bir anda vuruyor, nerden geleceği belli değil, gibiliyorsun o anda. arkadaşlarınlaysan müsaade istiyorsun, gidiyorsun tuvalete ağlıyorsun. yalnızsan kafanı duvara vura vura ağlıyosun, telefonu yere atıyosun. normal hayate dönmek zor tabi, yine bi anda normale yakın ruh haline bürünüyorsun.

düzelmek imkansız. inanmıyorum düzeleceğime.

@311 keşke toplayabilsem. şimdi kendimi iyi hissediyorum ama yarın nasıl olurum bilmiyorum. uzun süredir iki uçtayım.
kendimi kandırdığım zamanlardaki abartılı mutluluk oyunum ve yalnız kaldığımdaki zavallı, mutsuz halim arasında gitgel yapıyorum.
düzeleceğime dair umudum var hala ama ne zaman bilmiyorum. sevildiğime inanırsam belki. bu ruh halimle kim sevecek. insanların bana yaklaşmamalarına da kızmıyorum. kim olsa bu enkazdan uzak durur.
neyse biraz çeviri yapıp beynimi uyuşturayım. bi de amk froyd'u hakkında. amk sapığı. cümleler uzun uzun.