burada yüzümüze tokat gibi vurulan cevapları

ulan güzel başlıkmış bende yazayım bir tane. gerçi bu yazacağım utandığım bir anım değil ama aklıma geldikçe gülerim.

bundan 10 sene önce lise 2 deyken başımdan geçen bir hadise. lisedeyken arkadaş çevrem ve ben her okulda mevcut olan pislik tayfadaydım. milletin korktuğu, çekindiği tipler vardır ya, işte onlardan. (belki bilen vardır turgutlu anadolu lisesi 2003 mezunları)o yılları hatırladıkça hem üzülürüm hem gülerim. hey gidi günler hey...

neyse, lise hayatım boyunca ingilizce konusunda hep sıkıntı çektim. o yüzden dönem ödevlerim her sene fix ingilizceydi. karneye 1 gelecekken dönem ödeviyle yırtmışlığım çok olmuştur. o senede okula yeni gelen bir ingilizce öğretmeni vardı. ufak tefek genç bir bayan. okulu, öğrencileri pek fazla tanımıyordu. bizimde ingilizce dersi öğretmenimizdi. hani bazı hocalar vardır dönem ödevini geç getirsende kabul eder. özellikle okulun tanınmış öğrencilerindensen her türlü kabul eder. neyse,ben akşamdan ödevi tamamladım. dönem ödevinin teslim edileceği gün evden çıkarken ödevi almayı unutmuşum. okulda benim yaşadığım yerden 22 km uzaklıkta servisle gidip geliyoruz amk. okula gittim bi baktım ödev yok. hocanın yanına gittim, dedim hocam ben ödevi unutmuşum evde uzak gitsem gelsem yetişemem. yarın getireyim. kadın kabul etmedi amk. etiketimiz bozuk olduğu için belki de inanmadı bilemiyorum. kabul etmezse her türlü kalıyorum. neyse, ertesi gün ögleden sonra ingilizce dersi var, bende sabahtan itibaren her tenefüs kadının yanına gidiyorum, ödevi kabul etmesi için. kadın nuh diyo peygamber demiyo amk. tenefüs aralarında sigara içerken(bilenler bilir 1 sigarayı 5 kişi döndürürsünüz ve bu döngü sigara huur olana kadar devam eder:=) bir yandan da bizim elemanlarla kritik yapıyoruz. olum ödevi almazsa gibi tuttun her türlü kalırsın falan kanımız hızlı akıyor ya, bendehele bir almasın o karının dıbına koyacam triplerindeyim. benim ödev kabul ettirme azmimi görenler elimde ödev kağıdıyla dolaşırken makaraya sarmaya başladılar amk. gelen gülüyo, giden gülüyo. ingilizceye karşı olan antipatimi de bildikleri için iyice taşşak oğlanı olduk amk:=) hem sabahtan beri kadının peşinden koşturmaktan hem aradaki kritiklerden dolayı sinir katsayım hayli artmış vaziyette. neyse, ingilizce dersi geldi çattı. ben işi oldu bittiye getirmek için gittim ödevi öğretmen masasının üzerine koydum gittim yerime oturdum(en arka sıra). neyse hoca geldi, klagib defter imzalama muhabbeti falan.o sırada benim ödevi gördü. sonrasindaki aramızdaki diyalog şu şekilde:

ben: b
hoca: h

h: gevenlerin efendisi kabul etmiyorum al bunu.
b:(duymamazlıktan geldim. artist artist oturuyorum)
h: ödevini al bunu kabul etmeyeceğim.
b: (sıradan yavaşca kaktım hocanın yanına doğru gittim)etmeniz lazım hocam. başka bir seçenek yok (sınıfta gülüşmeler falan)
h: zamanında getirseydin.
b: benim bu dersten geçmem lazım. o yüzden sizinde bu ödevi kabul etmeniz gerekiyor.(sınıftaki gülüşmeler daha da arttı hoca iyice sinirlendi)
h: kabul etmiyorum! senin geçip geçmemen benim sorunum degil! al ödevini otur yerine derse başlayacağım ! (millet hayvan gibi gülüyor amk)
b: (masaya elimi hızlı bir şekilde vurarak)şimdi siz bu ödevi kabul etmiyor musunuz?! (hoca irkildi hatta tırstı. bi anda bütün gülüşmeler kesildi falan)
h: (10 saniyelik bir sessizlikten sonra) kabul etmiyorum!
b: (ödevi masadan alarak oturduğum yere doğru)etmezsen etme!

sınıfta bir kahkaha tufanı, alkış kıyamet, hocanın sınıfı susturma çabaları falan... bu da böyle bir anımdır.

ulan sonradan farkettim baya uzun yazmışım. küfretmeyin artık olanı olduğu gibi anlattık amk