burada seviye yükseltiyorum veled i zinalar

Rusya Çarlığı, (Rusça: Царство Русское) 1547 yılında Korkunç ivan'ın Çar ünvanı almasıyla başlayan ve 1721'de Çar I. Petro'nun Rusya imparatorluğu'nu kurmasıyla son bulan Rus devletinin resmi[1] adıdır. Çarlıktan önce bu topraklarda Moskova Knezliği egemen olduğu için çarlık Batı Avrupa dillerinde Moskova olarak adlandırılmaktadır.[2] Ayrıca Rusça[3] ve Türkçe[4] kaynaklarda da Moskova Çarlığı olarak bilinir.

16. yüzyılda, azalan Moğol ve Altın Orda baskılarıyla birlikte Moskova Knezliği bölge üzerindeki etkisini arttırmış, ve III. Ivan'ın son Bizans imparator'unun kızı ile evlenmesi ile de Bizans'ın varisi olduğunu ilan etmiştir. Aristokratlar, olaydan sonra yönetimde Bizans geleneklerini sürdürmüşler. istanbul'un Fethinin ardından bütün Ortodoks kiliselerinin başı sayılan Rus Ortodoks Kilisesi'nin Rusya'nın Roma ve Bizans imparatorlukları'ndan sonra Üçüncü Roma olacağına dair kehaneti de Moskova Prensliği'nin bölgedeki Ortodokslar üzerindeki etkinliğinin artmasını sağlamıştır.

Korkunç ivan'ın 1547'de resmen Rus Ortodoks Kilisesi tarafından Çar ilan edilmesi ile Rusya Çarlığı kuruldu. Korkunç Ivan, Kazan Hanlığı ile yıllardır devam eden savaşları 1552 yılında başkent Kazan'ı alarak sonlandırdı. Daha sonra Astrahan Hanlığı'nı da ele geçiren Rusya'nın sınırları Orta Asya'ya dayanmış oldu.

--spoiler--
in iNGiLiŞ
--spoiler--

The Tsardom of Rus (Russian: Царство Русское, Tsarstvo Russkoye, from original "Царьство Руское"[1]) was the official[2] type of government and name for the Russian state between Ivan IV's assumption of the title of Tsar in 1547 and Peter the Great's foundation of the Russian Empire in 1721.

The term is not without controversy: some Russian historians consider the correct name to be the "Tsardom of Muscovy", or "Muscovite Tsardom": this view is supported by such authors as Voltaire in his works such as History of Charles XII, King of Sweden (1731), as well as other Russian historians[3] and is considered by them to be authentically Russian.[2] Others contend that "Muscovite Tsardom" was propagated as a result of political influences of Poland.

By the 16th century, the Russian ruler had emerged as a powerful, autocratic figure, a Tsar. By assuming that title, the sovereign of Moscow tried to underscore that he was a major ruler or emperor on a par with the Byzantine emperor or the Mongol khan. Indeed, after Ivan III's marriage to Sophia Palaiologina, the niece of the last Byzantine emperor, the Moscow court adopted Byzantine terms, rituals, titles, and emblems such as the double-headed eagle, which survives as the coat of arms of Russia.

At first, the Byzantine term autokrator connoted only the literal meaning of an independent ruler, but in the reign of Ivan IV (r. 1533-1584) it came to mean unlimited rule. Ivan IV was crowned Tsar and thus was recognized, at least by the Russian Orthodox Church, as emperor. Philotheus of Pskov had claimed that, once Constantinople had fallen to the Ottoman Empire in 1453, the Russian Tsar was the only legitimate Orthodox ruler and that Moscow was the Third Rome because it was the final successor to Rome and Constantinople, the centers of Christianity in earlier periods. That concept was to resonate in the self-image of Russians in future centuries.

--spoiler--
RAŞA
--spoiler--

Ца́рство Ру́сское (от оригинальных «руское царьство», «царьство Руское», использовавшихся в исторических источниках)[1] или, в эллинизированном варианте, Царство Российское[2] — название русского государства между 1547 и 1721[3][4]. В титуле царя страна называлась «Русія», «Росія», либо «Россия»[5], а в некоторых документах того времени — «Московским государством», «Московским царством», «Российским царством» или «государством Русским»[6][источник не указан 105 дней].

В 1547 году великий князь Московский Иван IV Грозный был коронован Царём, и принял полный титул: «Мы, великій государь Иванъ, Божіею милостію царь и великій князь всеа Русіи, Владимирскій, Московскій, Новгородцкій, Псковскій, Резанскій, Тверскій, Югорскій, Пермскій, Вятцкій, Болгарскій и иныхъ», впоследствии добавилось «Казанскій, Астараханскій», «и всеа Сибирскіе земли повелитель».[7][8]

Русскому царству предшествовало Великое княжество Московское, а его преемницей стала Российская империя.[3][4][9] Идея собрания всех русских земель в едином государстве, в том числе относившихся к Великому княжеству Литовскому и, впоследствии, к Речи Посполитой, прослеживалась на протяжении всего существования Русского царства и унаследовалась Российской империей.

Мировое признание изменения было различным. Англия охотно признала новый титул Ивана и даже называла его «императором». В католических странах признание пришло позже: в 1576 году император Священной Римской империи Максимилиан II признал Ивана царём всея Руси.[10] В Речи Посполитой, в связи с политической конкуренцией за земли Юго-Западной Руси, до созыва Сейма в 1764 году отказывались признавать суверенитет царя над Русью и продолжали называть государство «Московией».[11]

Существует мнение, что названия «Московское государство» и «Московия» появились в Западной Европе под воздействием политических интересов Польши, Великого княжества Литовского. А. Л. Хорошкевич полагает, что «внутри бывшего Московского княжества укрепилось иное самоназвание, а „Московским государством“ называли его в Литве». В её популярной работе 1993 года «Символы русской государственности» читаем: в Вильно «Ивана III упорно именовали князем „Московским“, а страну — „Московским государством“. Долго общаясь с польско-литовскими послами, эту терминологию усвоил и Иван Грозный, хотя официальным названием страны после его венчания на царство в 1547 году стало „Российское царство“».

Другой авторитетный отечественный историк С. О. Шмидт утверждает, что наименования «Московское государство», «Российское государство» и «Московское царство» внутри самого Русского централизованного государства были синонимами и восходят к отечественной традиции


--spoiler--
ÇiN TiREDiYŞINIL DEĞiL AMK
--spoiler--

루스 차르국(Tsardom of Rus', 러시아어: Царство Русское, Tsarstvo Russkoye) 은 1547년 이반 4세가 차르의 칭호를 사용한 이후 1721년 표트르 대제가 러시아 제국의 건국을 선언할 때까지 사용된 러시아 국가의 공식 칭호이다.[1]

일부 연구자들은 러시아란 정식 국가 칭호가 사용되지 않고, 서유럽 여러 나라에서 모스크바 차르국라고 불리는 것이 일반화된 것은 라이벌 관계에 있던 폴란드의 정치적 이해관계가 원인이라고 지적이 있었다.[1] 이 말은 러시아의 역사가[2]사이에서 빈번하게 사용되었고, 러시아인들에게도 널리 인정받고 있었다.[1]차르국은 "러시아 깃발"이 아닌 "제국 깃발"을 갖고 있었고, 쌍두의 황금 독수리가 성 블라디미르의 붉은 문장과 황색의 직사각형 모양이 합쳐진 것이 차르의 깃발이 되었다
16세기까지 러시아의 통치자는 강권을 휘두르는 전제적인 존재 차르로 변모를 마쳤다. 이 칭호를 사용하는 것에 대해 모스크바의 원수는 스스로를 비잔티움 황제 및 몽골의 칸과 필적한 대국의 군주라는 것을 강조하였다. 또한 이반 3세가 최후의 비잔티움 황제의 조카딸 조에 팔라이올로기나와 결혼해 모스크바 궁정은 비잔티움 제국의 사용어휘, 의식, 칭호, 현재도 러시아의 국장으로 계승되는 쌍두의 독수리의 문장 등을 사용하게 되었다.

처음 비잔티움의 전제군주의 칭호는 단순히 독립군주를 의미하는 것이었으나 이반 4세의 치세에는 무제한의 지배권을 가진 자(독재자)라는 의미도 포함시키게 되었다. 이반 4세는 차르로써 대관식을 거행하고, 최소한 러시아 정교회에서는 황제라고 보고 있었다. 프스코프의 필로테우스는 1453년 콘스탄티노폴리스가 오스만 제국의 손에 함락된 이후, 러시아의 차르는 정교도에게 있어 유일한 정통 군주가 되어 모스크바는 일찍이 기독교 세계의 중심이었던 로마 및 콘스탄티노폴리스의 후계자 즉 제3의 로마 라고 주장했다. 이 역사개념은 후세 러시아인의 자기 이미지에 지대한 영향을 미치게 되었다.